درباره من
سلام بر آنان که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند... ای گل نرگس... چه میشد که ما را در جمع پروانه هایت پذیرا می شدی؟ چه میشد که تشعشع گرمی نگاهت به سویمان روانه می شد؟ نظری فرما بر کوچه تاریکمان. که همه پروانه شمع توایم. همه پروانه ها در این کوچه تاریک به امید حس کردن گرمای وجودت گرد هم آمده اند. مولا جان نظری فرما... این صفحات برگ برگ روزهای انتظاریست که به امید آمدنش از پس هم ورق می زنیم... العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان یا مهدی ادرکنی (عج)... هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها همان مردی که بر اسبی سوار است همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است اللهم عجل لولیک الفرج
ادامه...
چهره درخشان قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس(ع) جلد ۴ صفحه ۶۰۴
او را عمویم عباس زد
الحمد لله رب العالمین و الصلاه و السلام علی خاتم النبیین محمد النبی الامین، و علی آله الطیبین و لا سیما ابن عمه و وصیه أمیرالمؤمنین (صلوات الله اجمعین)
این جانب علی پور فرشی فرزند محمد رضا ساکن قرچک ورامین دو کرامت زیر را به محضرتان تقدیم می نمایم تا آن را در جلد چهارم کتاب بیاورید.
شخصی از اهل سنت هر روز به حرم حضرت امام رضا (علیه السلام) در محضر آقا سخنان بی ادبانه بر زبان می راند. روزی در حرم آمد کار هر روزش را تکرار کند. به مجرد تکرار مطالب هر روزش یکدفعه می خورد به زمین و صورتش سیاه می شود و به درک واصل می شود. یکی از خدام حضرت امام رضا (علیه السلام) به آقا عرض می کند: آقا جان شما چرا جواب این بی ادبی را زودتر ندادین؟ همان شب آقا به او می فرماید: من او را نزدم؛ زیرا من امام رئوف و مهربانم او را عمویم حضرت عباس (علیه السلام) زدند. درآن زمان جسارت آن شخص، جدم امام حسین و عموی بزرگوارم حضرت قمر بنی هاشم (علیه السلام) به زیارت من آمده بودند و مورد غضب عموی عزیزم قرار گرفت.
چهره درخشان قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس(ع) جلد ۴ صفحه ۶۰۴
