احادیث کودک ........

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

حدیث (1) پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله : بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکَةَ فیهِ؛   خانه ‏اى که کودک در آن نباشد ، برکت ندارد. نهج الفصاحه ص 374 ، ح1096 حدیث (2) پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله : لَیسَ لِلصَّبىِّ لَبَنٌ خَیرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ ؛   براى کودک ، هیچ شیرى بهتر از شیر مادرش نیست. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 34، ح 69   حدیث (3) امام صادق علیه ‏السلام : اَلرَّضاعُ واحِدٌ وَ عِشرونَ شَهرا، فَما نَقَصَ فَهُوَ جَورٌ عَلَى الصَّبىِّ ؛   شیرخوارى ، 21 ماه است . پس هر چه کم شود ، ظلم بر کودک است . کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 40، ح 3 حدیث (4) پیامبر صلى ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله : مَن کانَ عِندَهُ صَبِىٌّ فَلیَتَصابَ لَهُ ؛   هر کس با کودک سروکار دارد ، با او کودکانه رفتار کند. من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 483، ح 4707 حدیث (5) امام على علیه‏ السلام : مَن سَاَلَ فى صِغَرِهِ اَجابَ فى کِبَرِهِ ؛   هر کس در خردسالى سئوال کند، در بزرگ‏سالى ‏اش پاسخ مى ‏دهد . تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص60 ، ح 662 حدیث (6) پیامبر صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله : اَحِبُّوا الصِّبیانَ وَ ارحَمُوهُم ، وَ اِذا وَعَدتُموهُم شَیئا فَفُوا لَهُم ، فَاِنَّهُم لا یَدرونَ اِلاّ اَ نَّـکُم تَرزُقونَهُم ؛   کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید و هرگاه به آنان وعده دادید ، به آن وفا کنید ، زیرا آنان ، روزى دهنده خود را کسى غیر از شما نمى ‏دانند. کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 49، ح 3 حدیث (7) امام کاظم علیه ‏السلام : تُستَحَبُّ عَرامَةُ الصَّبىِّ فى صِغَرِهِ لِیَکونَ حَلیما فى کِـبَرِهِ، ما یَنبَغى اَن یَکونَ اِلاّ هکَذا؛   خوب است بچّه در کودکى بازى‏گوش باشد تا در بزرگ‏سالى بردبار گردد و شایسته نیست که جز این باشد . کافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 51، ح 2 حدیث (8) امام باقر علیه‏ السلام : اِنّا نَمُرُ صِبیانَنا بِالصَّلاةِ اِذا کانوا بَنى خَمسِ سِنینَ ، فَمُروا صِبیانَـکُم بِالصَّلاةِ اِذا کانوا بَنى سَبعِ سِنینَ، وَ نَحـنُ نَأمُرُ صِبیانَنـا بِالصَّـومِ اِذا کانوا بَنى سَبعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الیَومِ اِن کانَ اِلى نِصفِ النَّهارِ اَو اَکثَرَ مِن ذلِکَ اَو اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَطَشُ وَ الغَرَثُ اَفطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ، فَمُروا صِبیانَـکُم اِذا کانوا بَنى تِسعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا استَطاعوا مِن صیامِ الیَومِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَـطَشُ اَفطَروا ؛   ما کودکان خود را وقتى پنج ساله ‏اند ، به نماز امر مى‏ کنیم ؛ ولى شما کودکانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر کنید . ما کودکان خود را وقتى هفت ساله ‏اند ، به روزه وامى‏ داریم ، به اندازه ‏اى که توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا کمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مى‏ کنند تا این‏که به روزه ، عادت کنند و توان آن را بیابند ، ولى شما کودکانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه ‏اى که توان دارند ، به روزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار کنند . کافى(ط-الاسلامیه) ج 3، ص 409، ح 1 حدیث (9) پیامبر صلى ‏الله‏ علیه ‏و ‏آله : عَرامَةُ الصَّبِىِّ فى صِغَرِهِ زیادَةٌ فى عَقلِهِ فى کِبَرِهِ؛ بازى گوشى کودک در خردسالى اش مایه فزونى عقل در بزرگسالى اوست. نهج الفصاحه ص564 ، ح1940