حدیث (11)
امام صادق علیه السلام :
إِنَّهُ قالَ لِبَعضِ شیعَتِهِ ـ عَلَیکُم بِالوَرَعِ وَالاِجتِهادِ، وَصِدقِ
الحَدیثِ وَأَداءِ
الامانَةِ وَالتَّمَسُّکِ بِما أَنتُم عَلَیهِ، فَإِنَّما
یَغتَبِطُ أَحَدُکُم إِذا انتَهَت نَفسُهُ إِلى هاهُنا، وَأَومى بِیَدِهِ
إِلى حَلقِهِ؛
امام صادق علیه السلام به بعضى از شیعیان خود فرمودند: بر شما لازم است پرهیزکارى و
تلاش و راستگویى و امانت دارى و چنگ زدن به مذهب خود، زیرا هر یک از شما به هنگام
جان دادن، غبطه او را خواهند خورد.
دعائم الاسلام، ج1، ص66
حدیث (12)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
إِن أَحبَبتُم أَن یُحِبَّکُمُ اللّه وَرَسولُهُ فَأَدّوا إِذَا
ائتُمِنتُم وَاصدُقوا إِذا حَدَّثتُم وَأَحسِنوا جِوارَ مَن جاوَرَکُم؛
اگر مى خواهید که خدا و
پیغمبر شما را دوست بدارند وقتى امانتى به شما سپردند رد کنید و چون سخن گویید راست
گویید و با همسایگان خود به نیکى رفتار نمایید.
نهج الفصاحه، ح 554
حدیث (13)
امام صادق علیه السلام :
اَلمَکارِمُ عَشرٌ ، فَإنِ استَطَعتَ أن تَکونَ فیکَ فَلتَکُن... : صِدقُ
الَبسِ ، وَصِدقُ اللِّسانِ ، وَأداءُ
الامانَةِ ، وَصِلَةُ الرَّحِمِ ،
وَإقراءُ الضَّیفِ ، وَ إطعامُ السّائِلِ ، وَالمُکافاةُ عَلىَ الصَّنائعِ ،
وَالتَّذَمُّمُ لِلجارِ ، وَالتَّذَمُّمُ لِلصّاحِبِ ، وَرَأسُهُنَّ الحَیاءُ؛
مکارم ده تاست : اگر مى توانى آنها را داشته باش ... : استقامت در سختى ها،
راستگویى، امانتدارى، صله رحم، میهمان نوازى، اطعام نیازمند، جبران کردن نیکى ها،
رعایت حق و حرمت همسایه، مراعات حق و حرمت رفیق و در رأس همه، حیا.
غررالحکم،
ج6، ص441، ح10926
حدیث (14)
امام على علیه السلام :
أَربَعٌ مَن أُعطیَهُنَّ فَقَد أُعطىَ خَیرَ الدُّنیا وَالخِرَةِ صِدقُ
حَدیثٍ وَأَداءُ أَمانَةٍ وَعِفَّةُ بَطنٍ وَحُسنُ خُلقٍ؛
چهار چیز است که به هر کس داده شود خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: راستگویى،
اداء امانت، حلال خورى و خوش اخلاقى.
غررالحکم،
ج2، ص151، ح2142
حدیث (15)
امام صادق علیه السلام :
لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصیامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ
بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّى لَو تَرَکَهُ استَوحَشَ ، وَلکِنِ اختَبِروهُم
عِندَ صِدقِ الحَدیثِ وأداءُ
الامانَةِ؛
فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى کند که
اگر آنها را ترک گوید، احساس ترس مى کند، بلکه آنها را به راستگویى و امانتدارى
بیازمایید.
کافى، ج2، ص104، ح2
حدیث (16)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
إِذا رَأَیتَ مِن أَخیکَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَیاءُ وَالمانَةُ
وَالصِّدقُ؛
هر گاه در برادر (دینى) خود سه صفت دیدى به او امیدوار باش: حیا، امانتدارى و
راستگویى.
نهج الفصاحه، ح 205
حدیث (17)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَقرَبُکُم غَدا مِنّى فِى المَوقِفِ اَصدَقُکُم لِلحَدیثِ وَاَدَّاکُم
لِلاَمانَةِ وَاوفاکُم بِالعَهدِ وَاَحسَنُکُم خُلقا وَاَقرَبُکُم مِن النّاسِ؛
نزدیک ترین شما به من در قیامت، راستگوترین، امانتدارترین، وفادارترین به عهد، خوش
اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است.
بحارالأنوار،
ج75، ص94، ح12
حدیث (18)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
ثَلاثٌ لَیسَ لاَِحَدِ مِنَ النّاسِ فیهِنَّ رُخصَةٌ: بِرُّ الوالِدَینِ مُسلِما
کانَ اَؤ کافِرا وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ لِمُسلِمٍ اَو کافِرا وَاَداءُ الاَمانَةُ
اِلى مُسلِمٍ کانَ اَؤ کافِرا؛
سه چیز است که ترک آن براى هیچ کس جایز نیست: نیکى به پدر و مادر مسلمان باشند یا
کافر، وفاى به عهد با مسلمان یا کافر و اداى امانت به مسلمان یا کافر.
جامع الصغیر،
ج2، ص716، ح3469
حدیث (19) امام صادق علیه السلام :
إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ لَم یَبعَث
نَبیّا إِلاّ بِصِدقِ الحَدیثِ وَأَداءِ المانَةِ إِلَى
البَرِّ وَالفاجِرِ؛
خداى عزوجل هیچ پیامبرى را نفرستاد، مگر با
راستگویى، و برگرداندن امانت به نیکوکار و یا بدکار.
کافى، ج 2، ص 104، ح 1
حدیث (20)
امام صادق علیه السلام :
لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا
بِصیامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ
وَالصَّومِ حَتّى لَو تَرَکَهُ استَوحَشَ ، وَلکِنِ
اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَدیثِ وَأداءُ الأمانَةِ؛
فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا
آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مىکند که اگر آنها را ترک
گوید، احساس ترس مىکند، بلکه آنها را به راستگویى و امانتدارى
بیازمایید.
کافى، ج2، ص 104، ح2
حدیث (21)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
إِذا رَأَیتَ مِن أَخیکَ ثَلاثَ خِصالٍ
فَارجُهُ: اَلحَیاءُ وَالمانَةُ وَالصِّدقُ؛
هر گاه در برادر (دینى) خود سه صفت دیدى به
او امیدوار باش: حیا، امانتدارى و راستگویى.
نهج الفصاحه، ح 205
حدیث (22)
امام موسى کاظم علیه السلام :
اَداءُ الاَمانَةِ وَالصِّدقُ یَجلِبانِ
الرِّزقَ، وَالخیانَةُ وَالکَذِبُ یَجلِبانِ الفَقرَ وَ
النِّفاقَ؛
اداى امانت و راستگویى روزى را زیاد مىکند
و خیانت و دروغگویى باعث فقر و نفاق مىشود.
بحارالأنوار، ج 78، ص 327
حدیث (23) امام
على علیه السلام :
لَیسَ لِکَذوبٍ اَمانَةٌ، وَ لا لِفُجورٍ
صیانَةٌ؛
دروغگو امانتدار نیست و بدکار، نگهدارنده
اسرار.
غررالحکم، ج 5، ص 85 ، ح 7506
حدیث (24) رسول
اکرم صلى الله علیه و آله :
ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ
اِن صامَ وَ صَلّى وَحَجَّ وَاعتَمَرَ وَقالَ «اِنّى
مُسلِمٌ» مَن اِذا حَدَّثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ
وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛
سه چیز است که در هر کس باشد منافق است اگر
چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره کند و بگوید من
مسلمانم، کسى که هنگام سخن گفتن دروغ بگوید و وقتى که وعده دهد
تخلف نماید و چون امانت بگیرد، خیانت نماید.
نهج الفصاحه، ح 1280
حدیث (25)
ابن شهر آشوب :
کانَ النَّبىّ صلىاللهعلیهوآله قَبلَ
المَبعَثِ مَوصوفا بِعِشرینَ خَصلَةً مِن خِصالِ الاَنبیاءِ
لَوِ انفَرَدَ واحِدٌ بِاَحَدِها لَدَلَّ عَلى جَلالِهِ
فَکَیفَ مَنِ اجتَمَعَت فیهِ؟! کانَ نَبیّا اَمینا، صادِقا،
حاذِقا، اَصیلاً، نَبیلاً، مَکینا، فَصیحا، عاقِلاً، فاضِلاً،
عابِدا، زاهِدا، سَخیا، کمیا، قانِعا، مُتَواضِعا، حَلیما،
رَحیما، غَیورا، صَبورا، مُوافِقا، مُرافِقا، لَمیُخالِط
مُنَجِّما وَ لا کاهِنا و لا عَیافا؛
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله پیش از
مبعوث شدن، بیست خصلت از خصلتهاى پیامبران را دارا بودند، که
اگر کسى یکى از آنها را داشته باشد، دلیل عظمت اوست؛ چه رسد به
کسى که همه آنها را دارا باشد، آن حضرت پیامبرى امین، راستگو،
ماهر، اصیل، شریف، استوار، سخنور، عاقل، با فضیلت، عابد، زاهد،
سخاوتمند، دلیر و با شهامت، قانع، متواضع، بردبار، مهربان،
غیرتمند، صبور، سازگار، و نرمخو بودند و با هیچ منجّم (قائل
به تأثیر ستارگان)، غیبگو و پیشگویى همنشین نبودند.
المناقب لابن شهر آشوب، ج 1، ص 123
حدیث (26) رسول خدا صلی الله علیه و آله:
آیَةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ: اِذا حَدَثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذا اؤتُمِنَ خانَ؛
نشان منافق سه چیز است: 1 - سخن به دروغ بگوید . 2 - از وعده تخلف کند
.3 - در امانت خیانت نماید .
صحیح مسلم، کتاب الایمان، ح 89
سلام بر آنان که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند... ای گل نرگس... چه میشد که ما را در جمع پروانه هایت پذیرا می شدی؟ چه میشد که تشعشع گرمی نگاهت به سویمان روانه می شد؟ نظری فرما بر کوچه تاریکمان. که همه پروانه شمع توایم. همه پروانه ها در این کوچه تاریک به امید حس کردن گرمای وجودت گرد هم آمده اند. مولا جان نظری فرما... این صفحات برگ برگ روزهای انتظاریست که به امید آمدنش از پس هم ورق می زنیم... العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان یا مهدی ادرکنی (عج)... هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها همان مردی که بر اسبی سوار است همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است اللهم عجل لولیک الفرج
ادامه...
