حدیث (1) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَقرَبُکُم غَدا مِنّى فِى المَوقِفِ اَصدَقُکُم لِلحَدیثِ وَاَدَّاکُم لِلاَمانَةِ وَاوفاکُم بِالعَهدِ وَاَحسَنُکُم خُلقا وَاَقرَبُکُم مِن النّاسِ؛
نزدیک ترین شما به من در قیامت، راستگوترین، امانتدارترین، وفادارترین به عهد، خوش اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است.بحارالأنوار، ج75، ص94، ح12
حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
مَن کانَ یُؤمِنُ بِاللّه وَالیَومِ الآخِر فَلیَفِ اِذا وَعَدَ؛
هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، هرگاه وعده مى دهد باید وفا کند.کافى، ج2، ص364، ح2
حدیث (3) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم یَظلِمهُم وَحَدَّثَهُم فَلَم یَکذِبهُم وَوَعَدَهُم فَلَم یَخلفهُم فَهُوَ مِمَّن کَمُلَت مُرُوَّتُهُ وَظَهَرَت عَدالَتُهُ وَوَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَحَرُمَت غیبَتُهُ؛
هر کس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نکند، دروغ نگوید، خلف وعده ننماید، جوانمردیش کامل، عدالتش آشکار، برادرى با او واجب و غیبتش حرام است.خصال، ص 208
حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
ثَلاثٌ لَیسَ لاَِحَدِ مِنَ النّاسِ فیهِنَّ رُخصَةٌ: بِرُّ الوالِدَینِ مُسلِما کانَ اَؤ کافِرا وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ لِمُسلِمٍ اَو کافِرا وَاَداءُ الاَمانَةُ اِلى مُسلِمٍ کانَ اَؤ کافِرا؛
سه چیز است که ترک آن براى هیچ کس جایز نیست: نیکى به پدر و مادر مسلمان باشند یا کافر، وفاى به عهد با مسلمان یا کافر و اداى امانت به مسلمان یا کافر.جامع الصغیر، ج2، ص716، ح3469
حدیث (5) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ وَالمَکرُ وَالنَّکثُ؛
سه خصلت است که در هر کس باشد (آثارش) به خود او بر مى گردد: ظلم کردن، فریب دادن و تخلّف از وعده.نهج الفصاحه، ح 1281
حدیث (6) امام على علیه السلام :
لَیسَ مِن فَرائِضِ اللّه شَى ءٌ اَلنّاسُ اَشَدُّ عَلَیهِ اجتِماعا مَعَ
تَفَرُّقِ اَهوائِهِم وَتَشَتُّتِ آرائِهِم مِن تَعظیمِ الوَفاءِ بِالعُهودِ؛
هیچ یک از فرائض الهى همانند وفاى به عهد نیست که مردم با همه خواسته هاى گوناگون و
دیدگاه هاى مختلف، بیشتر بر آن اتّفاق نظر داشته باشند.
نهج البلاغه، نامه 53
وَإیّاکَ ... اَن تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَکَ بِخُلفِکَ... فَاِنَّ الخُلفَ
یوجبُ المَقتَ عِندَ اللّه وَالنّاسِ؛
بپرهیز از خلف وعده که آن موجب نفرت خدا و مردم از تو مى شود.
نهج البلاغه، نامه 53
لاتَعِدَنَّ عِدَةً لاتَثِقُ مِن نَفسِکَ بِانجازِها؛
وعده اى نده که از وفاى به آن اطمینان ندارى.
غررالحکم، ج6، ص292، ح10297
لا تَعتَمِد عَلى مَوَدَّةِ مَن لا یوفِى بِعَهدِهِ؛
به دوستى که به عهد خود وفا نمى کند اعتماد نکن.
غررالحکم، ج6، ص283، ح10260
قُلتُ لِعَلِىّ بنِ الحُسَینِ علیه السلام : اَخبِرنى بِجَمیعِ شَرایِعِ الدّینِ
قالَ علیه السلام : قَولُ الحَقِّ وَالحُکمُ بِالعَدلِ وَالوَفاءُ بِالعَهدِ؛
به امام سجّاد علیه السلام عرض کردم: مرا از تمام دستورهاى دین آگاه کنید امام
علیه السلام فرمودند: حقگویى، قضاوت عادلانه و وفاى به عهد.
خصال، ص 113
اِضمَنوالى سِتّا مِن اَنفُسِکُم اَضمَن لَکُمُ الجَنَّةَ اُصدُقُوا اِذا
حَدَّثتُم وَأوفُوا اِذا وَعَدتُم وَاَدُّوا اِذا ئتُمِنتُم وَاحفَظوا
فُروجَکُم وَغُضّوا اَبصارَکُم وَکُفّوا اَیدیَکُم؛
شش چیز را براى من ضمانت کنید
تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت،
پاکدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غیر حلال).
نهج الفصاحه، ح 321
فَهَلُمَّ اَیُّهَا النّاسُ اِلَى التَّعاوُنِ عَلى طاعَةِ اللّه عَزَّوَجَلَّ وَ القیامِ بِعَدلِهِ وَ الوَفاءِ بِعَهدِهِ وَ النصافِ لَهُ فى جَمیعِ حَقِّهِ فَاِنَّهُ لَیسَ العِبادُ اِلى شَى ءٍ اَحوَجَ مِنهُم اِلَى التَّناصُحِ فى ذلِکَ وَ حُسنِ التَّعاوُنِ عَلَیهِ ؛
اى مردم! بیاید یکدیگر را بر اطاعت خدا یارى کنید و عدالتش را بپادارید و به عهدش (در عبودیت او و ترک طاعت شیطان) وفا کنید و در تمامى حقوق الهى منصفانه رفتار کنید، زیرا که بندگان خدا به چیزى نیازمندتر از این نیستند که در این امور یکدیگر را نصیحت و خوب یارى کنند.
کافى، ج 8 ، ص 354، ح 550
اَحِبُّوا الصِّبیانَ وَ ارحَمُوهُم ، وَ اِذا وَ عَدتُموهُم شَیئا فَفُوا لَهُم ، فَاِنَّهُم لا یَدرونَ اِلاّ اَ نَّـکُم تَرزُقونَهُم ؛
کودکان را دوست بدارید و با آنان مهربان باشید و هرگاه به آنان وعده دادید ، به آن وفا کنید ، زیرا آنان ، روزى دهنده خود را کسى غیر از شما نمى دانند.
کافى، ج 6، ص 49، ح 3
المَسؤولُ حُرّ حَتی یَعِد ، وَ مُستَرِقُ المَسئولِ حَتی یَنجَز؛
انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اما وقتی وعده میدهد زیر بار مسؤولیت
میرود، و تا به وعدهاش عمل نکند رها نخواهد شد.
بحار الانوار، ج78، ص113
خَیرُ مَفاتیحِ الاُمورِ الصِّدقُ وَ خَیرُ خَواتیمِهَا الوَفاءُ؛
بهترین شروع کارها صداقت و راستگویى و بهترین پایان آنها وفا است.
بحارالأنوار، ج 78، ص 161
قُلتُ لِعَلىِّ بنِ الحُسَینِ علیهالسلام اَخبِرنىِ بِجَمیعِ شَرایِـعِ الّدینِ، قالَ علیهالسلام : قَولُ الحَقِّ وَ الحُکمُ بِالعَدلِ وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ؛
به امام سجّاد علیهالسلام عرض کردم: مرا از تمام دستورهاى دین آگاه کنید، امام علیهالسلام فرمودند: حقگویى، قضاوت عادلانه و وفاى به عهد.
خصال، ص 113، ح 90
ثَلاثٌ مَن کُنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ وَ المَکرُ وَ النَّـکتُ؛
سه چیز است که در هر کس باشد [آثارش] به خود او بر مىگردد: ستم کردن، فریب دادن و پیمان شکنى.
تحف العقول، ص 256
آیَةُ المُنافِقِ ثَلاثٌ: اِذا حَدَثَ کَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذا اؤتُمِنَ خانَ؛
نشان منافق سه چیز است: 1 - سخن به دروغ بگوید . 2 - از وعده تخلف کند .3 - در امانت خیانت نماید .