احادیث گذشت ........

حدیث (1) امام على علیه‏السلام : اَلعَفوُ تاجُ المَکارِمِ؛ گذشت، اُوج بزرگواریهاست. غررالحکم، ج1، ص140، ح520 حدیث (2) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : إِذا اوقِفَ العِبادُ نادى مُنادٍ: لِیَقُم مَن أَجرُهُ عَلَى اللّه‏ِ وَلیَدخُلِ الجَنَّةَ قیلَ: مَن ذَاالَّذى أَجرُهُ عَلَى اللّه‏ِ؟ قالَ: العافُونَ عَنِ النّاسِ؛ هنگامى که بندگان در پیشگاه خدا مى‏ایستند، آواز دهنده‏اى ندا دهد: آن کس که مزدش با خداست برخیزد و به بهشت رود. گفته مى‏شود: چه کسى مزدش با خداست؟ مى‏گوید: گذشت کنندگان از مردم. کنزالعمال، ج3، ص374، ح7009 حدیث (3) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَن کَثُرَ عَفوُهُ مُدَّ فى عُمُرِهِ؛ هر کس پر گذشت باشد، عمرش طولانى شود. اعلام الدین، ص‏315 حدیث (4) امام رضا علیه السلام : مَا التَقَت فِئَتانِ قَطُّ إِلاّ نُصِرَ أَعظَمُهُما عَفوا؛ هرگز دو گروه با هم رویاروى نشدند، مگر این که با گذشت ترین آنها پیروز شد. کافى، ج2، ص108، ح8 حدیث (5) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَن عَفا عَن مَظلَمَةٍ أَبدَ لَهُ اللّه‏ُ بِها عِزّا فِى الدُّنیا وَالخِرَةِ؛ هر کس از ظلمى که در حق او شده گذشت کند، خداوند به جاى آن در دنیا و آخرت به او عزّت مى‏بخشد. امالى طوسى، ص 182   حدیث (6) امام حسین علیه‏السلام : إِنَّ أَعفَى النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ؛ با گذشت‏ترین مردم، کسى است که در زمان قدرت داشتن، گذشت کند. الدرة الباهرة، ص 24 حدیث (7) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : تَعافَوا تَسقُطِ الضَّغائِنُ بَینَکُم؛ از یکدیگر گذشت کنید، تا کینه‏هاى میان شما از بین برود. کنزالعمال، ج3، ص373، ح7004 حدیث (8) امام رضا علیه السلام : فى قَولِهِ تَعالى: (فَاصفَحِ الصَّفحَ الجَمیلَ) ـ : عَفوٌ مِن غَیرِ عُقوبَةٍ وَلا تَعنیفٍ وَلا عَتبٍ؛ درباره آیه «پس گذشت کن گذشتى زیبا...» فرمودند: مقصود، گذشت بدون مجازات و تندى و سرزنش است. اعلام الدین، ص‏307 حدیث (9) امام على علیه‏السلام : شَرُّ النّاسِ مَن لایَعفو عَنِ الزَّلَّةِ وَلایَستُرُالعَورَةَ؛ بدترین مردم کسى است که خطاى دیگران را نبخشد و عیب را نپوشاند. غررالحکم، ج4، ص175، ح5735 حدیث (10) امام على علیه‏السلام : جازِ بِالحَسَنَةِ وَتَجاوَزعَنِ السَّیِّئَةِ ما لَم یَکُن ثَلَما فِى الدّینِ أَو وَهنا فى سُلطانِ السلامِ؛ (بدى یا خوبى را) به نیکى پاداش ده و از بدى درگذر، به شرط آن که به دین لطمه‏اى نزند یا در قدرت اسلام ضعفى پدید نیاورد. غررالحکم، ج3، ص373، ح4788 حدیث (11) امام صادق علیه السلام : اَلا اُحَدِّثُکَ بِمَکارِمِ الخلاقِ؟ الصَّفحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِ اَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِکرُ اللّه‏ِ کَثیرا؛  آیا به شما بگویم که مکارم اخلاق چیست؟ گذشت کردن از مردم، کمک مالى به برادر (دینى) خود و بسیار به یاد خدا بودن. معانى الأخبار، ص 191، ح 2 حدیث (12) امام على علیه‏السلام : عَلَیکَ بِمُداراةِ النّاسِ وَ اِکرامِ العُلَماءِ وَ الصَّفحِ عَن زَلاّتِ الخوانِ فَقَد اَدَّبَکَ سَیِّدُ الوَّلینَ وَ الخِرینَ بِقَولِهِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اُعفُ عَمَّن ظَـلَمَکَ وَ صِل مَن قَطَعَکَ وَ اَعطِ مَن حَرَمَکَ ؛ تو را سفارش مى‏کنم به مداراى با مردم و احترام به علما و گذشت از لغزش برادران (دینى)؛ چرا که سرور اولین و آخرین، تو را چنین ادب آموخته و فرموده است : «گذشت کن از کسى که به تو ظلم کرده ، رابطه برقرار کن با کسى که با تو قطع رابطه کرده و عطا کن به کسى که از تو دریغ نموده است». اعلام الدین، ص 96 حدیث (13) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : ألا اُخبِرُکُم بِاَشبَهِکُم بى؟ قَالوا: بَلى یا رَسولَ اللّه‏ِ. قالَ: اَحسَنُکُم خُلقا وَ اَلیَنُکُم کَنَفا وَ اَبَرُّکُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّکُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دینِهِ وَ اَصبَرُکُم عَلَى الحَقِّ وَ اَکظَمُکُم لِلغَیظِ وَ اَحسَنُکُم عَفوا وَ اَشَدُّکُم مِن نَفسِهِ اِنصافا فِى الرِّضا وَ الغَضَبِ؛ آیا شما را از شبیه ترینتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر کس خوش اخلاق‏تر، نرم‏خوتر، به خویشانش نیکوکارتر، نسبت به برادران دینى‏اش دوست‏دارتر، بر حق شکیباتر، خشم را فروخورنده‏تر و با گذشت‏تر و در خرسندى و خشم با انصاف ‏تر باشد. کافى، ج 2، ص 240، ح 35 حدیث (14) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :  اَوصانى رَبّى بِسَبعٍ: اَوصانى بِالخلاصِ فِى السِّرِّ وَ العَلانیَةِ وَ اَن اَعفُوَ عَمَّن ظَلَمَنى و اُعطىَ مَن حَرَمَنى و اَصِلَ مَن قَطَعَنى و اَن یَکونَ صَمتى فِکرا وَ نَظَرى عِبَرا؛ پروردگارم هفت چیز را به من سفارش فرمود: اخلاص در نهان و آشکار، گذشت از کسى که به من ظلم نموده، بخشش به کسى که مرا محروم کرده، رابطه با کسى که با من قطع رابطه کرده، و سکوتم همراه با تفکّر و نگاهم براى عبرت باشد. کنزالفوائد، ص 184  حدیث (15) پیامبر صلى الله علیه و آله : مَن یَغفِر یَغفِرِ اللّه‏ُ لَهُ وَ مَن یَعفُ یَعفُ اللّه‏ُ عَنهُ؛ هر کس از خطاها درگذرد، خدایش از او درگذرد و هر کس گذشت کند خدا نیز از او گذشت کند. نهج الفصاحه، ح 2768   حدیث (16) امیرالمومنین علی (ع) : ألعَفوُ یُفسِدُ مِنَ اللَّئیمِ بِقَدر إصلاحِهِ مِنَ الکَریمِ. عفو و گذشت به همان اندازه که در اصلاح شخص بزرگوار موّثر است شخص فرومایه را تباه می کند. بحار الانوار، ج74، ص42 حدیث (17) امام صادق علیه السلام: ثَلاثٌ مـَن کـُنَّ فِیهِ کـانِ سَیِّـداً: کَظمُ الغَیظِ وَالعَفـوُ عَن المَسیىءِ والصِّله بِـالنَفـسِ وَالمـالِ؛ سه چیز است که در هـر که بـاشـد آقـا و سـرور است: خشـم فـرو خـوردن ،گذشت از بدکـردار، کمک و صله رحـم بـا جـان و مـال. تحف العقول، ص 317