أَدِّبوا أولادَکُم عَلى ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبیِّکُم وَحُبِّ أَهلِ
بَیتِهِ وَقِراءَةِ القُرآنِ؛
فرزندان خود را به کسب سه
خصلت تربیت کنید: دوستى پیامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.
کنزالعمال، ج16،
ص456، ح45409
حدیث (5)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
اَلوَلَدُ سَیِّدٌ سَبعَ سِنینَ وَعَبدٌ سَبعَ سِنینَ وَوَزیرٌ سَبعَ سِنینَ؛
فرزند هفت سال سروَر،
هفت سال فرمانبردار و هفت سال وزیر است.
مکارم
الأخلاق، ص 222
حدیث (6)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
قالَ رَجُلٌ: یا رَسولَ
اللّه ! ما حَقُّ ابنى هذا؟ قالَ: تُحسِنُ اسمَهُ وَ اَدَبَهُ وَ
تَضَعُهُ مَوضِعا حَسَنا؛
مردى به رسول خدا
صلى الله علیه و آله عرض کرد: حق این فرزند بر من چیست؟ پیامبر
فرمودند: اسم خوب برایش انتخاب کنى، به خوبى او را تربیت نمایى و به
کارى مناسب و پسندیده بگمارى.
عدّة الداعى،
ص 76
حدیث (7)
امام صادق علیه السلام :
إنّا نَمُرُ صِبیانَنا بِالصَّلاةِ وَالصّیامِ ما
أَطاقواإذاکانواأبناءَسَبعِ سِنینَ؛
ما هنگامى که کودکانمان هفت
ساله مى شوند به اندازه اى که طاقت دارند آنان را به انجام نماز و روزه فرمان
مى دهیم.
غررالحکم، ج5، ص264، ح8273
حدیث (8)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
عَرامَةُ الصَّبِىِّ فى صِغَرِهِ زیادَةٌ فى عَقلِهِ فى کِبَرِهِ؛
بازى گوشى کودک در خردسالى اش
مایه فزونى عقل در بزرگسالى اوست.
دعائم
الاسلام، ج1، ص194
حدیث (9)
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
یا عَلىُّ: رَحِمَ اللّه والِدَینَ حَمَلا وَلَدَهُما عَلى بِرِّهِما؛
اى على: خداوند رحمت کند پدر
و مادرى را که فرزند خویش را بر نیکى کردن به خودشان یارى کنند.
کنزالعمال،
ج11، ص91، ح30747
حدیث (10)
امام على علیه السلام :
لا
أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛
با خشم، تربیت
{ممکن}
نیست .
غرر الحکم،
ح 10529
حدیث (11)
امام على علیه السلام :
وَ حَقُّ
الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أن یُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ یُحَسِّنَ
اَدَبَهُ، و یُعَلِّمَهُ القُرآنَ ؛
حقّ فرزند بر پدر ، آن است که نام خوب بر او
بگذارد و او را خوب تربیت کند و قرآن به او بیاموزد .
نهج البلاغة، حکمت 399
حدیث (12)
امام على علیه السلام :
فى وَصِیَّتِهِ
لاِبنِهِ الحَسَنِ علیه السلام اِنَّما قَلبُ الحَدَثِ کَالرضِ
الخالیَةِ ما اُ لقىَ فیها مِن شَى ءٍ قَبِلَتهُ فَبادَرتُکَ
بِالدَبِ قَبلَ اَن یَقسُوَ قَلبُکَ وَیَشتَغِلَ لُبُّکَ ؛
در وصیّت به فرزندش امام
حسن علیه السلام: دل جوان، مانند زمین کشت
نشده است. آنچه در آن
افکنده شود، مى پذیرد. از این رو، پیش از آن که دلت سخت گردد و
خِرَدَت سرگرم شود، به تربیت تو همت گماشتم.
نهج
البلاغة، از
نامه 31