حدیث (3)
امام على علیه السلام :
إنَّ مَکرَمَةً صَنَعتَها إلى أحَدٍ مِن النّاسِ ، إنّما أکرَمتَ بِها نَفسَکَ
وزَیَّنتَ بِها عِرضَکَ، فَلا تَطلُب مِن غَیرِکَ شُکرَ ما صَنَعتَ إلى نَفسِکَ؛
اگر به کسى خوبى کردى در واقع با این کار خود را گرامى
داشته اى و به خودت آبرو داده اى، پس به سبب خوبى اى که به خودت کرده اى از دیگران
خواهان تشکر مباش .
غررالحکم، ج2، ص542، ح3542
حدیث (4)
امام على علیه السلام :
شُکرُکَ لِلرّاضى عَنکَ یَزیدُهُ رِضا وَوَفاءً،
سپاسگزارى تو از کسى که از تو راضى است، موجب رضایت و وفادارى بیشتر او مى شود.
غررالحکم، ج4، ص161، ح5668
حدیث (5)
امام على علیه السلام :
شُکرُکَ لِلسّاخِطِ عَلَیکَ یوجِبُ لَکَ مِنهُ
صَلاحا وَتَعَطُّفا؛
سپاسگزاریت از کسى که از تو ناخشنود است، سبب رفع
ناراحتى و مهربانى او نسبت به تو مى شود.
غررالحکم، ج4، ص161، ح5669
حدیث (6)
امام على علیه السلام :
مَن صَنَعَ بِمِثلِ ما صُنِعَ اِلَیهِ فَاِنَّما کافاهُ وَمَن اَضعَفَهُ کانَ
شَکورا؛
هر کس در برابر خوبى اى که به او شده همانند آن را انجام دهد
آن را تلافى کرده است و اگر بیشتر از آن خوبى کند، سپاسگزارى نموده است.
کافى، ج4، ص28، ح1
حدیث (7)
امام رضا علیه السلام :
إنَّ اللّه عَزَّوَجَلَّ أَمَرَ ... بِالشُّکرِ لَهُ وَلِلوالِدَینِ فَمَن
لَم یَشکُر والِدَیهِ لَم یَشکُرِ اللّه
؛
خداى عزّوجلّ دستور داد ... به سپاسگزارى از خود و از پدر و
مادر، پس کسى که از پدر و مادر خود سپاسگزارى نکند از خداوند سپاسگزارى نکرده است.
خصال،
ص156، ح196
حدیث (8)
امام صادق علیه السلام :
لَعَنَ اللّه قاطِعى سُبُلَ المَعروفِ قیلَ وَما قاطِعوا سُبُلِ المَعروفِ؟
قالَ: اَلرَّجُلُ یُصنَعُ إلَیهِ المَعروفَ فَیَکفُرُهُ ، فَیَمتَنِعُ صاحِبُهُ
مِن أن یَصنَعَ ذلِکَ إلى غَیرِهِ؛
خدا لعنت کند راهزنان نیکى را. سئوال شد راهزنان نیکى چه
کسانى هستند؟ فرمودند: کسى که به او نیکى شود، و او ناسپاسى کند، در نتیجه نیکوکار
را از نیکى به دیگران باز دارد.
کافى،
ج4، ص33، ح1
حدیث (9)
امام على علیه السلام :
لا یُزَهِّدَنَّکَ فِى المَعروفِ مَن لا یَشکُرُ لَکَ، فَقَد یَشکُرُکَ عَلَیهِ مَن
لا یَستَمتِعُ بِشَى ءٍ مِنهُ، وَقَد تُدرِکُ مِن شُکرِ الشّاکِرِ أکثَرَ مِمّا
أضاعَ الکافِرُ ، واللّه یُحِبُّ المُحسِنینَ؛
تشکر نکردن دیگران از تو نباید تو را به خوبى کردن بى رغبت
سازد، زیرا کسى که از آن نیکى کم ترین بهره اى نمى برد (یعنى خداوند) از تو قدردانى
مى کند و از سپاسگزارى این سپاسگزار به بیش از آن چیزى مى رسى که فرد ناسپاس فرو
گذاشته است و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
نهج البلاغه، حکمت 204
حدیث (10)
امام صادق علیه السلام :
إنَّ المُؤمِنَ مُکَفَّرٌ وذلِکَ أنَّ مَعروفَهُ یَصعَدُ إلىَ اللّه تَعالى فَلا
یَنتَشِرُ فِى النّاسِ ، والکافِرُ مَشهورٌ وذلِکَ أنَّ مَعروفَهُ لِلنّاسِ
یَنتَشِرُ فِى النّاسِ ولا یَصعَدُ إلَى السَّماءِ؛
مؤمن ناسپاسى مى شود، زیرا خوبى او به درگاه خداى تعالى بالا
مى رود و در میان مردم شایع نمى شود، اما خوبى هاى کافر شایع مى شود چون براى مردم
است و به درگاه الهى بالا نمى رود.
علل الشرایع،
ج2، ص560، ح1
حدیث (11)
پیامبر صلىاللهعلیهوآله :
أفضَلُ النّاسِ عِندَ اللّه مَنزِلَةً وَأَقرَبُهُم مِنَ اللّه وَسیلَةً
المُحسِنُ یُکَفَّرُ إحسانُهُ؛
بهترین مردم در نزد خداوند و نزدیک ترین آنان به او،
نیکوکارى است که از نیکى او قدردانى نمى شود.
بحارالأنوار،
ج75، ص44، ح1
سلام بر آنان که در فراق یار در کوچه پس کوچه های تنهایی سر به دیوار انتظار نهاده اند و چشم به راه نیم نگاه مهدی فاطمه اند... ای گل نرگس... چه میشد که ما را در جمع پروانه هایت پذیرا می شدی؟ چه میشد که تشعشع گرمی نگاهت به سویمان روانه می شد؟ نظری فرما بر کوچه تاریکمان. که همه پروانه شمع توایم. همه پروانه ها در این کوچه تاریک به امید حس کردن گرمای وجودت گرد هم آمده اند. مولا جان نظری فرما... این صفحات برگ برگ روزهای انتظاریست که به امید آمدنش از پس هم ورق می زنیم... العجل العجل یا مولای یا صاحب الزمان یا مهدی ادرکنی (عج)... هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها همان مردی که بر اسبی سوار است همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است اللهم عجل لولیک الفرج
ادامه...
