احادیث محبت .......

حدیث (1) امام جواد علیه‏السلام : ثَلاثُ خِصالٍ تَجتَلِبُ بِهِنَّ المَحَبَّةَ: اَلنصافُ فِى المُعاشَرَةِ وَالمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ وَالاِنطِواعِ وَالرُّجوعُ إِلى قَلبٍ سَلیمٍ؛ با سه خصلت، محبّت (دیگران) به دست مى‏آید: انصاف در معاشرت، همدردى (با دیگران) در سختى‏ها، و بازگشت به قلبى پاک. بحارالأنوار، ج78، ص82، ح77 حدیث (2) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : خَیرُ المُؤمِنینَ مَن کانَ مَلَفَةً لِلمُؤمِنینَ وَلاخَیرَ فیمَن لایَلَفُ وَلایُؤلَفُ؛ بهترین مؤمنان کسى است که با مؤمنان اُنس بگیرد و کسى که انس نگیرد و انس نپذیرد، خیرى در او نیست. بحارالأنوار، ج67، ص298، ح23   حدیث (3) امام على علیه‏السلام : اَلنُّصحُ یُثمِرُ المَحَبَّةَ؛ خیرخواهى محبت‏آور است. غررالحکم، ج1، ص161، ح613 حدیث (4) امام صادق علیه السلام : إنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ لَیَرحَمُ الرَّجُلَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوُلدِهِ؛ خداوند عزّوجلّ انسان را براى محبّت بسیار به فرزندانش مورد رحمت خود قرار مى‏دهد. مکارم الاخلاق، ص‏219 حدیث (5) امام سجاد علیه‏السلام : اَلقَولُ الحَسَنُ یُثرِى المالَ وَیُنمِى الرِّزقَ وَیُنسِئُ فِى الأَجَلِ وَیُحَبِّبُ إلَى الهلِ وَیُدخِلُ الجَنَّةَ؛ گفتار نیک، ثروت را زیاد و روزى را فراوان مى‏کند، مرگ را به تأخیر مى‏اندازد، (انسان را) محبوب خانواده مى‏کند و به بهشت وارد مى‏نماید. خصال، ص317، ح100 حدیث (6) امام على علیه‏السلام : مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنّاسِ حازَ مِنهُمُ المَحَبَّةَ؛ هر کس به مردم خوش گمان باشد، محبّت آنان را بدست مى‏آورد. غررالحکم، ج5، ص379، ح8842 حدیث (7) امام على علیه‏السلام : عَلَیکُمْ‏بِالسَّخاءِوَحُسنِ‏الخُلقِ‏فَإِنَّهُمایَزیدانِ‏الرِّزقَ‏وَیوجِبانِ‏المَحَبَّةَ؛ به یکدیگر هدیه بدهید تا محبّت را در میان خود بیفزایید. غررالحکم، ج4، ص304، ح6161 حدیث (8) امام صادق علیه‏السلام : اَللّهُمَّ اِنّى أَسأَلُکَ الزَّینَ وَالزّینَةَ وَالمَحَبَّةَ وَأَعوذُ بِکَ مِنَ الشَّینِ وَالشَّنَآنِ وَالمَقتِ؛ خدایا از تو خوبى، آراستگى و محبّت را خواستارم و از بدى و دشمنى و کینه، به تو پناه مى‏برم. کافى، ج5، ص500، ح1 حدیث (9) امام على علیه‏السلام : صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَکبِتُ العَدُوَّ؛ صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بین مى‏برد. غررالحکم، ح 5852 حدیث (10) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : وَالّذى نَفسى بِیَدِهِ لاتَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا أولا أدُلُّـکُم عَلى شَئىٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَینَـکُم؛ به خدایى که جانم در اختیار اوست، وارد بهشت نمى‏شوید مگر مؤمن شوید و مؤمن نمى‏شوید، مگر این‏که یکدیگر را دوست بدارید. آیا مى‏خواهید شما را به چیزى راهنمایى کنم که با انجام آن، یکدیگر را دوست بدارید؟ سلام کردن بین یکدیگر را رواج دهید. مشکاة الانوار، ص 157 حدیث (11) امام صادق علیه‏السلام : اِنَّ اللّه‏َ لَیَرحَمُ العَبدَ لِشِدَّةِ حُبِّهِ لِوَلَدِهِ ؛ بدون تردید ، خداوند بر بنده خود به خاطر شدّت محبّت به فرزندش ، رحم مى‏کند. کافى ، ج 6، ص 50، ح 5 حدیث (12) امام على علیه‏السلام : صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَکبِتُ العَدُوَّ؛ صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بین مى‏برد. غررالحکم، ح 5852 حدیث (13) امام صادق علیه السلام : إِذا أَحبَبتَ رَجُلاً فَلا تُمازِحهُ وَلاتُمارِهِ؛ هر گاه کسى را دوست داشتى، با او نه شوخى کن نه مجادله. کافى، ج2، ص664، ح9 حدیث (14) امام رضا علیه السلام: تزاوَرُوا تَحـابـّوا و تَصـافَحُـوا و لا تَحـاشَمُـوا به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید. بحارالانوار، ج78، ص 347 حدیث (15) امام حسین علیه السلام: مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛ کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند. بحار الانوار، ج75، ص128 حدیث (16) امام على علیه‏السلام : لَو ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفی هذا عَلى أنْ یُبْغِضَنی ما أبْغَضَنی ولَو صَبَبْتُ الدُّنیا بِجَمّاتِها عَلَى الْمُنافِقِ عَلى أنْ یُحِبَّنی ما أَحَبَّنی؛ اگر با این شمشیرم بر بینى مؤمن بزنم که مرا دشمن بدارد با من دشمنى نمى‏کند و اگر همه دنیا را به منافق بدهم تا مرا دوست بدارد هیچگاه دوستم نخواهد داشت. نهج البلاغه، حکمت 45 حدیث (17) امام على علیه  السلام : یَکْتَسِبُ الصّادِقُ بِصِدْقِهِ ثَلاثا:حُسْنَ الثِّقَةِ بِهِ، وَالْمَحَبَّةَ لَهُ، وَالْمَهابَةَ عَنْهُ؛ راستگو با راستگویى خود، سه چیز را به دست مى‏آورد: اعتماد، محبت و شکوه (در دل‏ها). غررالحکم، ج 6، ص 480، ح 11038 حدیث (18) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : ألا اُخْبِرُکُمْ بِاَشبَهِکُم بى؟ قَالوا: بَلى یا رَسولَ اللّه‏ِ. قالَ: اَحسَنُکُم خُلقا وَ اَلیَنُکُم کَنَفا وَ اَبَرُّکُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّکُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دینِهِ وَ اَصبَرُکُم عَلَى الحَقِّ وَ اَکظَمُکُم لِلغَیظِ وَ اَحسَنُکُم عَفْوا وَ اَشَدُّکُم مِن نَفْسِهِ اِنْصافا فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ؛ آیا شما را از شبیه ترینتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا! فرمودند: هر کس خوش اخلاق‏تر، نرم‏خوتر، به خویشانش نیکوکارتر، نسبت به برادران دینى‏اش دوست‏دارتر، بر حق شکیباتر، خشم را فروخورنده‏تر و با گذشت‏تر و در خرسندى و خشم با انصاف ‏تر باشد. کافى، ج 2، ص 240، ح 35 حدیث (19) پیامبر صلى‏لله‏ علیه ‏و ‏آله : اَلا اُخْبِرُکُمْ بِشَىْ‏ءٍ اِنْ اَنـْتُمْ فَعَلْتُموهُ تَباعَدَ الشَّیْطانُ مِنْـکُمْ کَما تَباعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالوا: بَلى، قالَ: اَلصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَـکْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِى اللّه‏ِ وَ الْمُوازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصّالِحِ یَقْطَعانِ دابِرَهُ وَ الاِْسْتِغْفارُ یَقْطَعُ وَ تینَهُ ؛ آیا شما را از چیزى خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید، شیطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟ عرض کردند: چرا. فرمودند: روزه روى شیطان را سیاه مى‏کند، صدقه پشت او را مى‏شکند، دوست داشتن براى خدا و همیارى در کار نیک، ریشه او را مى‏کند و استغفار شاهرگش را مى‏زند. میراث حدیث شیعه ، ج 2، ص 20، ح 18 حدیث (20) امام صادق (ع): ثَلاثٌ تـُورِثُ المَحَبَّه: الـدَیـنُ وَ التَّـواضُعُ وَ البَذلُ؛ سه چیز است که محبت آورد: قـرض دادن و فـروتنـى و بخشـش. تحف العقول، ص 316