إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقولُ یَومَ القیامَةِ: یَابنَ آدَمَ مَرِضتُ
فَلَم تَعُدنى! قالَ: یا رَبِّ کَیفَ أَعودُکَ وَأَنتَ رَبُّ العالَمینَ؟!
قالَ: أَما عَلِمتَ أَنَّ عَبدى فُلانا مَرِضَ فَلَم تَعُدهُ؟! أَما عَلِمتَ
أَنَّکَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَنى عِندَهُ؟؛
خداى عزوجل در روز قیامت
مىفرماید: اى پسر آدم! من بیمار شدم اما عیادتم نکردى؟ عرض مىکند: پروردگارا
چگونه تو را عیادت کنم حال آنکه تو پروردگار جهانیانى؟ مىفرماید: مگر ندانستى که
فلان بندهام بیمار شد و عیادتش نکردى، مگر نمىدانستى که اگر به عیادتش روى، مرا
نزد او مىیابى؟
الترغیب والترهیب، ج4، ص317، ح3
حدیث (5)
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
خَیرُ العِیادَةِ اَخَفُّها؛
بهترین عیادت، آن است که
سبکتر برگزار شود.
کنزالعمال،
ج9، ص94، ح25139
حدیث (6)
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
عُد مَن لایَعودُکَ وَأَهدِ مَن لایُهدى لَکَ؛
از کسى که به عیادت تو
نمىآید عیادت کن و به کسى که به تو هدیه نمىدهد، هدیه بده.
کنزالعمال،
ج9، ص97، ح25150
حدیث (7)
رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله :
لِلمُسلِمِ عَلَى المُسلِمِ خَمسٌ:... وَیُعَوِّدُهُ إِذا مَرِضَ... ؛
مسلمان بر مسلمان پنج حق
دارد... و وقتى بیمار شد عیادتش کند.
نهج
الفصاحه، ح2272
حدیث (8)
امام صادق علیهالسلام :
مَولى لِجَعفَرِبنِ مُحَمَّدٍ علیهالسلام مَرِضَ بَعضُ مَوالیهِ فَخَرَجنا
إِلَیهِ نَعودُهُ وَنَحنُ عِدَّةٌ مِن مَوالى جَعفَرٍ فَاستَقبَلَنا جَعفَرٌ
علیهالسلام فى بَعضِ الطَّریقِ فَقالَ لَنا أَینَ تُریدونَ؟ فَقُلنا: نُریدُ
فُلانا نَعودُهُ فَقالَ لَنا: قِفوا، فَوَقَفنا، فَقالَ: مَعَ أَحَدِ کُم
تُفّاحَةٌ أَو سَفَرجَلَةٌ أَو اُترُجَّةٌ أَو لُعقَهٌ مِن طیبٍ أَو
قِطعَةٌمِنْعودِبُخورٍ؟ فَقُلنا: مامَعَناشَىْءٌمِنْهذا، فَقالَ: أَما
تَعلَمونَ أَنَّ المَریضَ یَستَریحُإِلى کُلِّ مااُدخِلَ بِهِعَلَیهِ؛
یکى از وابستگان امام صادق
علیهالسلام گوید: یک نفر از یاران حضرت بیمار شد و ما عدهاى از یاران امام براى
عیادت او بیرون رفتیم. در راه با حضرت صادق علیهالسلام روبرو شدیم. از ما پرسیدند:
کجا مىروید؟ عرض کردیم به عیادت فلانى مىرویم. فرمودند: بایستید. ما ایستادیم.
حضرت فرمودند: آیا سیبى، بهى، تُرنجى، کمى عطر یا قطعهاى عود با یکى از شما هست؟
عرض کردیم: از این چیزها با خود نداریم. حضرت فرمودند: مگر نمىدانید که بیمار از
این که چیزى برایش ببرند، آرامش مىیابد.
کافى،
ج2، ص346، ح7
حدیث (9) انس :
کانَ رَسولُ اللّه صلى الله علیه و آله اِذا
فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ اِخْوانِهِ ثَلاثَةَ اَیّامٍ سَأَلَ عَنْهُ،
فَاِنْ کانَ غائِبا، دَعا لَهُ وَ اِنْ کانَ شاهِدا زارَهُ وَ اِنْ
کانَ مَریضا عادَهُ؛
رسول اکرم صلى الله علیه و آله هرگاه یکى از
اصحاب خود را سه روز نمى دیدند از حال او جویا مى شدند، آنگاه اگر
در سفر بود، دعایش مى کردند و اگر در شهر بود به دیدارش و اگر مریض
بود، به عیادتش مى رفتند.
مکارم الاخلاق، ص 19