احادیث همسر..........

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

حدیث (1) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

مِن سَعادَةِ المَرءِ المُسلِمِ الزَّوجَةُ الصّالِحَةُ وَالمَسکَنُ الواسِعُ وَالمَرکَبُ البَهىُّ وَالوَلَدُ الصّالِحُ؛

از خوشبختى مرد مسلمان، داشتن همسرى شایسته، خانه اى بزرگ، وسیله اى راحت براى سوارى و فرزندى خوب است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج73، ص155

حدیث (2) امام على علیه السلام :

أَحسِنِ الصُّحبَةَ لَها فَیَصفُوَ عَیشُکَ؛

با همسرت خوش رفتار باش تا زندگى ات با صفا گردد.

من لایحضره الفقیه، ج4، ص392، ح5834

 

احادیث صله و قطع رحم .........

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

حدیث (1) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجهِها وَاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَینِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزیدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِعَ  السُّوءِ؛ صدقه بجا و نیکوکارى و نیکى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشبختى تبدیل و عمر را زیاد و از مرگ بد جلوگیرى مى کند. نهج الفصاحه ص549 ، ح 1869 حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَالقَرضُ بِثَمانِیَةَ عَشرَةَ وَصِلَةُ الاِخوانِ بِعِشرینَ وَصِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَعِشرینَ؛ صدقه دادن ده حسنه، قرض دادن هجده حسنه، رابطه با برادران (دینى) بیست حسنه و صله رحم بیست و چهار حسنه دارد. کافى(ط-الاسلامیه) ج4، ص10 حدیث (3) امام على علیه السلام : صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ وَتَکبِتُ العَدُوَّ؛ صله رحم محبّت آور است و دشمن را خوار مى گرداند. شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غرر الحکم و درر الکلم ج4، ص209، ح5825

احادیث والدین ..........

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

حدیث (1) پیامبر صلى الله علیه وآله :

اَلصَّدَقَةُ عَلى‏ وَجهِها و َاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَینِ و َصِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَ تَزیدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِ عَ السُّوءِ؛

صدقه بجا، نیکوکارى، نیکى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوش‏بختى تبدیل و عمر را زیاد و از پیشامدهاى بد جلوگیرى مى ‏کند.

نهج الفصاحه ص549 ، ح 1869

حدیث (2) امام صادق علیه ‏السلام :

اِن اَحبَبتَ اَن یَزیدَ اللّه‏ُ فى عُمُرِکَ فَسُرَّ اَبَـوَیکَ ؛

اگر دوست دارى که خداوند عمرت را زیاد کند، پدر و مادرت را شاد کن.

وسایل الشیعه ج18 ، ص372 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 81

حدیث (3) امام صادق علیه‏ السلام :

اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛

گناهی که نعمت‏ها را تغییر مى ‏دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى‏ آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى ‏کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى‏ بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى‏ گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى ‏بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى‏ شود و زندگى را تیره و تار مى ‏کند، نافرمانى از پدر مادر است.

علل الشرایع ج 2، ص 584

حدیث (4) امام صادق سلام الله علیه :

 ثَلَاثٌ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لِأَحَدٍ مِنَ النَّاسِ فِیهِنَّ رُخْصَةً بِرُّ الْوَالِدَیْنِ بَرَّیْنِ کَانَا أَوْ فَاجِرَیْنِ وَ وَفَاءٌ بِالْعَهْدِ لِلْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ أَدَاءُ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِر

سه چیز است که ترک آن براى هیچ کس جایز نیست: نیکى به پدر و مادر نیکو کار باشند یا فاجر ، وفاى به عهد با نیکو کار یا فاجر و اداى امانت به نیکو کار یا فاجر .

تحف العقول ص367

حدیث (5) پیامبر صلى الله علیه و آله :

 اثنان یعجّلهما اللَّه فی الدّنیا البغى و عقوق الوالدین.

 دو چیز را خداوند در این جهان کیفر مى ‏دهد تعدى و ناسپاسى پدر و مادر.

نهج الفصاحه ص165

حدیث (6) امام صادق علیه‏ السلام :

بِرُّوا آباءَکُمْ یَبِرَّکُمْ اَبْناؤُکُمْ وَ عِفُّوا عَنْ نِساءِ النّاسِ تَعِفَّ نِساؤُکُمْ؛

به پدر و مادر خود نیکى کنید تا فرزندانتان به شما نیکى کنند و به زنان مردم عفّت ورزید تا زنانتان عفّت ورزند.

کافی(ط-الاسلامیه) ج5 ، ص554 - من لایحضرالفقیه ج4 ، ص21

حدیث (7) پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله:

یُقالُ لِلعاقِّ إعمَل مَا شَئتَ فانّی لا أغفِرُ لک

به فرزندی که عاق (والدین) شده گفته می شود: هر کاری می خواهی انجام بده که من تو را نمی آمرزم.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج71، ص 80

حدیث (8) پیامبراکرم صلی الله علیه و آله:

اَحَبُّ الاعمالِ اِلَی اللهِ الصَّلاةُ لِوَقتِها ثُمَّ بِرُّ الوالِدَین ثُمَّ الجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ؛

بهترین کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نیکی به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا.

نهج الفصاحه ص167

حدیث (9) امام هادی علیه‏ السلام :

العقوق یعقب القلة و یؤدی الی الذلة؛

نارضایتی پدر و مادر ، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند.

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 15 ، ص195 

 حدیث (10) پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) :

مَنْ بَرَّ بِوَالِدَیْهِ زَادَ اللَّهُ فِی عُمُرِه‏

هر که به پدر و مادرش نیکى کندخداوند بر عمرش افزوده است.

مشکاه الانوار فی غرر الاخبار ص162

حدیث (11) امام هادی علیه ‏السلام :

اَلعُقوقُ یُعقِبُ القِلَّةَ و یُؤَدِّی إلَى الذِّلَّةِ

آزردن و نافرمانى [پدر و مادر]، ندارى مى ‏آورد و به خوارى مى ‏کشاند.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 84

حدیث (12) امام صادق علیه ‏السلام :

مَنْ نَظَرَ إِلَى أَبَوَیْهِ نَظَرَ مَاقِتٍ وَ هُمَا ظَالِمَانِ لَهُ لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ لَهُ صَلَاةً.

هر که به پدر و مادر خود - اگر چه به وی ستم کرده باشند - با نگاه غضب آلود بنگرد خداوند نمازش را نمی پذیرد.

کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص349

احادیث مریض ..........

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

حدیث (1) پیامبر صلى‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله : عائِدُ المَریضِ یَخوضُ فِى البَرَکَةِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فیها؛ عیادت کننده بیمار، در برکت فرو مى ‏رود و چون نزد بیمار بنشیند، در آن غوطه‏ ور مى ‏شود. کنزالفوائد ج 1، ص 379 حدیث (2) امام على علیه السلام : اَلمُریبُ اَبَدا عَلیلٌ؛ آدم بدبین، همیشه بیمار است. تصنیف غرر الحکم و دررالکلم ص72 ، ح1066 حدیث (3) امام على علیه السلام : اَلحَسَدُ لا یَجلِبُ إِلاّ مَضَرَّةً وَ غَیظا یوهِنُ قَلبَکَ وَ یَمرِضُ جِسمَکَ؛ حسادت نتیجه ‏اى جز زیان و ناراحتى که دلت را سست و تنت را بیمار مى‏ گرداند به بار نمى‏ آورد. کنزالفوائد ج 1، ص 137 حدیث (4) پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله : مَنْ قَلَّ طَعْمُهُ صَحَّ بَدَنُهُ وَ مَنْ کَثُرَ طَعْمُهُ سَقُمَ بَدَنُهُ وَ قَسا قَلْبُهُ؛ هر کس کم بخورد، سالم مى‏ماند و هر کس زیاد بخورد تنش بیمار مى‏شود و قساوت قلب پیدا مى‏کند. نهج الفصاحه ص728 ، ح2779

احادیث یتیم .........

احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

حدیث (1) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : خَیرُ بَیتٍ فِى المُسلِمینَ بَیتٌ فیهِ یَتیمٌ یُحسَنُ إِلَیهِ وَشَرُّ بَیتٍ فِى المُسلِمینَ بَیتٌ فیهِ یَتیمٌ یُساءُ إِلَیهِ أَنَا وَکافِلُ الیَتیمِ فِى الجَنَّةِ هکَذا؛ بهترین خانه هاى مسلمانان خانه اى است که در آن یتیمى باشد و به او نیکى کنند و بدترین خانه هاى مسلمانان خانه اى است که در آن یتیمى باشد و با او بدى کنند، من و سرپرست یتیم در بهشت مانند دو انگشت همراهیم. نهج الفصاحه ص470 ، ح 1510 حدیث (2) امام على علیه السلام : ما مِن مُؤمِنٍ و َلا مُؤمِنَةٍ یَضَعُ یَدَهُ عَلى رَسِ یَتیمٍ تَرَحُّما لَهُ إِلاّ کَتَبَ اللّه  لَهُ بِکُلِّ شَعرَةٍ مَرَّت یَدُهُ عَلَیها حَسَنَةً؛ هیچ مرد و زن مؤمنى نیست که دست محبت بر سر یتیمى بگذارد، مگر این که خداوند به اندازه هر تار مویى که بر آن دست کشیده است ثوابى برایش بنویسد. وسایل الشیعه ج21 ، ص375 - بحارالأنوار(ط-بیروت)ج72، ص4، ح9 حدیث (3) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :  کُنْ لِلْیَتِیمِ کَالْأَبِ الرَّحِیمِ وَ اعْلَمْ أَنَّکَ تَزْرَعُ کَذَلِکَ تَحْصُد براى یتیم چون پدر مهربان باش، و بدان که هر چه کِشت کنى همان مى دروى. بحارالأنوار(ط-بیروت)ج74، ص171 حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :  مَنْ عَالَ یَتِیماً حَتَّى یَسْتَغْنِیَ عَنْهُ أَوْجَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِذَلِکَ الْجَنَّةَ کَمَا أَوْجَبَ لِأَکْلِ مَالِ الْیَتِیمِ النَّارَ. هر کس یتیمى را سرپرستى کند تا آن که بى نیاز گردد، خداوند به سبب این کار بهشت را بر او واجب سازد، همچنان که آتش دوزخ را بر خورنده مال یتیم واجب ساخته است. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج72، ص4، ح8 حدیث (5) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : أَ تُحِبُّ أَن یَلینَ قَلبُکَ وَتُدرِکَ حاجَتَکَ؟ اِرحَمِ الیَتیمَ و َامسَح رَاسَهُ وَ أَطعِمهُ مِن طَعامِکَ یَلِن قَلبُکَ و َتُدرِک حاجَتَکَ؛ آیا دوست دارى نرمدل شوى و به خواسته ات برسى؟ به یتیم مهربانى کن و دست محبت بر سر او بکش و از غذایت به او بخوران، تا دلت نرم شود و به خواسته ات برسى. نهج الفصاحه ص160 ، ح 27 حدیث (6) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :  ثلاثة فی ظلّ العرش یوم القیامة یوم لا ظلّ إلّا ظلّه: و اصل الرّحم یزید اللَّه فی رزقه و یمدّ فی أجله و امرأة مات زوجها و ترک علیها أیتاما صغارا و قالت: لا أتزوّج على أیتامی حتّى یموتوا أو یغنیهم اللَّه و عبد صنع طعاما فأضاف ضیفه و أحسن نفقته فدعا علیه الیتیم و المسکین فأطعمهم لوجه اللَّه عزّ و جل‏  سه کس روز رستاخیز هنگامى که سایه‏اى جز سایه عرش نیست در سایه آن جاى دارند، کسى که با خویشان نیکى کند خداوند روزى او را زیاد و عمرش را دراز کند و زنى که شوهرش بمیرد و اطفال صغیرى باقى گذارد و وى گوید من با وجود یتیمان خود شوهر نمیکنم تا بمیرند یا خداوند آنها را بى‏ نیاز کند و کسى که غذائى فراهم آورد و بمهمان خود بخوراند و پذیرائى او را کامل کند سپس یتیم و فقیر را بر آن دعوت کند و آنها را براى رضاى خدا غذا دهد.   نهج الفصاحه ص420 ، ح 1220 حدیث (7) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :  مَنْ کَفَلَ یَتِیماً وَ کَفَلَ نَفَقَتَهُ، کُنْتُ أَنَا وَ هُوَ فِی الْجَنَّةِ کَهَاتَیْن‏ کسی که یتیمی را کفالت کند و نفقه‌اش را کفالت کند، من و او در بهشت مانند این دو انگشت همسایه یکدیگریم. قرب الاسناد(ط-الحدیثه) ص94 حدیث (8) امام باقر علیه السلام : أَربَعٌ مَن کُنَّ فیهِ بَنَى اللّه  لَهُ بَیتا فِى الجَنَّةِ: مَن آوَى الیَتیمَ وَ رَحِمَ الضَّعیفَ و َأَشفَقَ عَلى والِدَیهِ وَ أَنفَقَ عَلَیهِما و َرَفِقَ بِمَملوکِهِ؛ چهار چیز است که اگر در کسى باشد خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى کند: کسى که یتیمى را پناه بدهد، به ناتوان رحم کند، نسبت به پدر و مادرش دلسوز و مهربان باشد، براى آنها خرج کند و با مملوک خود مدارا نماید. محاسن ج1، ص8، ح23 حدیث (9) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : لَمَّا أُسْرِیَ بِی إِلَى السَّمَاءِ رَأَیْتُ قَوْماً تُقْذَفُ فِی أَجْوَافِهِمُ النَّارُ- وَ تَخْرُجُ مِنْ أَدْبَارِهِمْ فَقُلْتُ مَنْ هَؤُلَاءِ یَا جَبْرَئِیلُ فَقَالَ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوَالَ الْیَتَامَى ظُلْما شبى که به آسمان برده شدم گروهى را دیدم که در شکم هاى آنان آتش افکنده مى شود و از مخرجشان خارج مى گردد. گفتم: اى جبرئیل، اینها کیستند؟ گفت: اینها کسانى هستند که اموال یتیمان را به ناحق مى خورند. وسایل الشیعه ج17 ، ص248 -بحارالأنوار(ط-بیروت) ج76، ص267، ح2 حدیث (10) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : اِنَّ فِى الجَنَّةِ دارا یُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لایَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ یَتامَى المُؤمِنینَ؛ در بهشت خانه اى هست که آن را شادى سرا گویند و جز آنان که یتیمان مؤمنان را شاد کرده اند وارد آن نمى شوند. نهج الفصاحه ص 329 ، ح 864 حدیث (11) پیامبر صلى ا‏لله‏ علیه ‏و ‏آله : خَیْرُ بَیْتٍ فِى الْمُسلِمینَ بَیْتٌ فیهِ یَتیمٌ یُحْسَنُ اِلَیْهِ وَ شَرُّ بَیْتٍ فِى الْمُسْلِمینَ بَیْتٌ فیهِ یَتیمٌ یُساءُ إلَیْهِ اَنَا وَ کافِلُ الْیَتیمِ فِى الْجَنَّةِ هکَذا؛ بهترین خانه ‏هاى مسلمانان، خانه ‏اى است که در آن یتیمى باشد که به او نیکى مى ‏شود و بدترین خانه‏ هاى مسلمانان خانه ‏اى است که در آن یتیمى باشد که با او بدى مى‏ شود، من و سرپرست یتیم در بهشت مانند دو انگشت همراهیم. نهج الفصاحه ص470 ، ح 1510

احادیث درد و درمان .........

حدیث (1) پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله : طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ وَ طَعامُ الشَّحیحِ داءٌ؛ غذاى سخاوتمند، داروست و غذاى بخیل، درد. بحارالأنوار، ج 71 ، ص 357، ح 22   حدیث (2) پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله : اَلصَّدَقَةُ تَدفَعُ البَلاءَ وَ هِىَ اَنجَحُ دَواءٍ وَ تَدفَعُ القَضاءَ وَ قَد اُبرِمَ اِبراما وَ لا یَذهَبُ بِالدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ؛ صدقه بلا را برطرف مى‏کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمى‏گرداند و درد و بیمارى‏ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمى‏برد. بحارالأنوار، ج 93، ص 137، ح 71 حدیث (3) امام علی علیه السلام : یُسَلِّمُ الصَّغیرُ عَلَى الکَبیرِ، ویُسَلِّمُ الواحِدُ عَلَى الاِثنَینِ، وَیُسَلِّمُ القَلیلُ عَلَى الکَثیرِ، وَیُسَلِّمُ الرّاکِبُ عَلَى الماشى، ویُسَلِّمُ المارُّ عَلَى القائِمِ، وَ یُسَلِّمُ القائِمُ عَلَى القاعِدِ؛ کوچک به بزرگ سلام کند و یک نفر به دو نفر و عده کمتر به عده بیشتر و سواره به پیاده و رهگذر به ایستاده و ایستاده به نشسته. کنزالعمال، ج9، ص126، ح25321 حدیث (4) امام علی علیه السلام : مَنْ لَمْ یَتَدارَکْ نَفْسَهُ بِاِصْلاحِها اَعْضَلَ داؤُهُ وَ اَعْیى شِفائُهُ وَ عَدِمَ الطَّبیبَ؛ هر کس به اصلاح خود نپردازد، بیمارى‏اش سخت مى‏شود و در درمانش به رنج مى‏افتد و طبیبى نخواهد یافت. غررالحکم، ح 9025 حدیث (5) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَنْ اَکَلَ وَ ذو عَیْنَیْنِ یَنْظُرُ اِلَیْهِ وَ لَمْ یُواسِهِ ابْتُلى بِداءٍ لا دَواءَ لَهُ ؛ هر کس غذا بخورد و دیگرى به او نگاه کند، و به او ندهد، به دردى بى درمان مبتلا مى‏شود. تنبیه الخواطر، ج 1 ، ص 47

احادیث مسواک..........

حدیث (1) امام باقر علیه السلام :

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فِى السِّواکِ لأََباتوهُ مَعَهُم فى لِحافٍ؛
اگر مردم نتایج و خواص مسواک کردن را بدانند هیچ گاه مسواک را از خود جدا نمى کنند.

بحارالأنوار، ج76، ص130، ح17

حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

ما زالَ جَبرَئیلُ یُوَصّینى بِالسِّواکِ حَتّى خِفتُ أن اُحفىَ اَو اُدرِدَ؛
جبرئیل پیوسته مرا به مسواک سفارش مى کرد تا جایى که ترسیدم (از کثرت مسواک زدن) دندانهایم سائیده شود و از بین برود.

وسائل الشیعه، ج1، ص346، ح1

حدیث (3) امام صادق علیه السلام :

فِى السِّواکِ اثنَتا عَشَرَةَ خَصلَةً: هُوَ مِنَ السُّنَّةِ، وَمَطهَرَةٌ لِلفَمِ، وَمَجلاةٌ لِلبَصَرِ، وَیُرضِى الرَّحمنَ، یُبَیِّضُ السنانَ، یَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَیَشُدُّ اللِّثَّةَ، وَیُشَهِّى الطَّعامَ، وَیَذهَبُ بِالبَلغَمِ، وَیَزیدُ فِى الحِفظِ، وَیُضاعِفُ الحَسَناتِ، وَتَفرَحُ بِهِ المَلائِکَةُ؛
در مسواک زدن دوازده فایده وجود دارد: 1. از سنت پیامبر صلى الله علیه و آله است، 2. دهان را پاکیزه مى کند، 3. نور چشم را زیاد مى کند، 4. باعث خشنودى خداوند است، 5. دندانها را سفید مى کند، 6. پوسیدگى آنها را از بین مى برد، 7. لثه را محکم مى سازد، 8 . اشتها آور است، 9. بلغم را مى برد، 10. حافظه را زیاد مى کند، 11. حسنات دو چندان مى شوند، 12. فرشتگان شاد مى گردند.

خصال، ص481

حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

عَلَیکُم بِالسِّواکِ فَنِعمَ الشَّى ءُ السِّواکُ یَشُدُّ اللِّثَّةَ وَیَذهَبُ بِالبَخرِ وَ یُصلِحُ المِعدَةَ وَیَزیدُ فى دَرَجاتِ الجَنَّةِ وَیُرضِى الرَّبَّ وَیُسخِطُ الشَّیطانَ؛
مسواک کنید که مسواک زدن خوب چیزى است لثه را محکم مى کند، بوى دهان را مى برد، معده را اصلاح مى کند، درجات بهشت را مى افزاید، پروردگار را خشنود مى کند و شیطان را به خشم مى آورد.

نهج الفصاحه، ح 1975

حدیث (5) امام على علیه السلام :

اَلسِّواکُ مَرضاةٌ لِلّهِ وَسُنَّةُ النَّبىِّ صلى الله علیه و آله وَمُطَیِّبَةٌ لِلفَمِ؛
مسواک زدن سبب خشنودى خداوند، اجراى سنت پیغمبر و وسیله خوش بویى و پاکیزگى دهان است.

مکارم الاخلاق، ص 51

حدیث (6) امام رضا علیه السلام :

اَلسِّواکُ یَجلُو البَصَرَ وَیُنبِتُ الشَّعرَ وَیَذهَبُ بِالدَّمعَةِ؛
مسواک زدن، نور چشم را زیاد مى کند، مو را پر پشت مى نماید و آبریزش چشم را برطرف مى سازد.

بحارالأنوار، ج76، ص 137

حدیث (7) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

تَخَلَّلوا فَإِنَّهُ لَیسَ شَى ءٌ أَبغَضُ إِلَى المَلائِکَةِ مِن أَن یَرَوا فى أَسنانِ العَبدِ طَعاما؛
خلال کنید که بدترین چیز نزد فرشتگان این است که لاى دندانهاى بنده اى مانده غذا ببینند.

مکارم الاخلاق، ص 153

حدیث (8) امام صادق علیه السلام :

ما أَدَرتَ عَلَیهِ لِسانَکَ فَأَخرَجتَهُ فَابلَعهُ وَما أَخرَجتَهُ بِالخَلالِ فَارمِ بِهِ؛
بعد از غذا زبان را دور دهان بگردان، هرچه با زبان درآمد فرو ببر، و آنچه را با خلال بیرون آوردى از دهان بیرون افکن.

مکارم الاخلاق، ص 152

حدیث (9) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

إِذَا استَکتُم فَاستاکوا عَرضا؛
وقتى مسواک مى کنید از عرض، دندان ها را مسواک بزنید.

نهج الفصاحه، ح 178

حدیث (10) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

عن زید بن خالدٍ الجُهَنّى: ما کانَ رَسُولُ اللّه  صلى الله علیه و آله یَخرُج مِن شَى ءٍ لِشَى ءٍ مِنَ الصَّلَواتِ حَتّى یَستاکَ ؛
زید بن خالد جُهَنى: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله از هیچ نمازى به نماز دیگر مشغول نمى شدند، مگر این که در این فاصله مسواک مى زدند.

المعجم الکبیر، ج 5، ص 254، ح 5261

حدیث (11) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

فِى السِّواکِ اِثنَتَى عَشَرَةَ خَصلَةً: مَطهَرَةٌ لِلفَمِ، و مَرضاتٌ لِلرَّبِّ وَ یُبَیِّضُ السنانَ وَ یَذهَبُ بِالحَفَرِ وَ یُقِلُّ البَلغَمَ وَ یُشَهِّى الطَّعامَ وَ یُضاعِفُ الحَسَناتِ وَ تُصابُ بِهِ السُّنَّةُ وَ تَحضُرُهُ المَلائِکَةُ وَ یَشُدُّ اللِّثَةَ وَ هُوَ یَمُرُّ بِطَریقَةِ القُرآنِ وَ رَکعَتَینِ بِسِواکٍ اَحَبُّ اِلَى اللّه  عَزَّوَجَلَّ مِن سَبعینَ رَکعَةً بِغَیرِ سِواکٍ؛
پیامبر صلى الله علیه و آله :  مسواک زدن دوازده فایده دارد: دهان را پاکیزه، خداوند را خشنود، دندان ها را سفید، جرم دندان ها را پاک، بلغم را کم، غذا را مطبوع، حسنات را چندین برابر مى کند، به سنت عمل مى شود، فرشتگان حضور پیدا مى کنند، لثه محکم مى شود، بر گذرگاه تلاوت قرآن مى گذرد و دو رکعت نماز با مسواک، نزد خداوند محبوب تر است از هفتاد رکعت نماز بى مسواک.

خصال، ص 480، ح 52

حدیث (12) امام باقر علیه السلام :

شَکَتِ الکَعبَةُ اِلَى اللّه  ما تَلقى مِن اَنفاسِ المُشرِکینَ، فَاَوحَى اللّه  اِلَیها: اَن قَرّى یا کَعبَةُ، فَاِنّى اُبدِلُکَ بِهِم قَوما یَتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللّه  مُحَمَّدا صلى الله علیه و آله اَوحى اِلَیهِ مَعَ جَبرَئیلَ بِالسِّواکِ وَالخِلالِ؛
امام باقر علیه السلام :  کعبه از زجرى که از بوى بد نفس هاى مشرکین مى کشید، به درگاه خداوند شکایت نمود، خداوند به آن وحى کرد، تو را مژده باد که بجاى اینان کسانى را جایگزین مى کنم که با شاخه هاى درخت خلال مى کنند. هنگامى که خداوند حضرت محمد صلى الله علیه و آله را مبعوث فرمود، توسط جبرئیل سفارش مسواک و خلال کردن را به او وحى کرد.

محاسن، ج 2، ص 558، ح 924

حدیث (13) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

نِعمَ السِّواکُ الزَّیتونُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ، یُطَیِّبُ الفَمَ وَ یَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَ هُوَ سِواکى وَ سِواکُ النبیاءِ قَبلى؛
چه خوب مسواکى است زیتون! از درختى پر خیر و برکت که دهان را خوشبو مى کند و جِرم دندان را از میان مى برد. این مسواک من و پیامبران پیش از من است.

مکارم الاخلاق، ص 49

حدیث (14) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

مالى اَراکُم تَدخُلونَ عَلَىَّ قُلحَا مُرغا؟ مالَکُم لاتَستاکونَ؟
شما را چه شده است وقتى بر من وارد مى شوید، مى بینمتان که دندان هایتان جرم گرفته و زرد و موهایتان ژولیده است. چرا مسواک نمى زنید.

محاسن، ج 2، ص 561، ح 943

حدیث (15) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

وَالسِّواکُ فِى الفَمِ یُثَبِّتُ الضراسَ؛
مسواک، دندان ها را در دهان محکم مى کند.

کنزالعمال، ح 17208

حدیث (10) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلینَ: اَْلْحَیاءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواکُ وَ التَّعَطُّرُ؛

پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، بردبارى، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.

نهج الفصاحه، ح 1463

احادیث کوتاه کردن ناخن..........

حدیث (1) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَن قَلَّمَ اَظفارَهُ یَومَ الجُمُعَةِ یَزیدُ فى عُمُرِهِ و مالِهِ؛ هر کس در روز جمعه ناخن‏هایش را کوتاه کند، عمر و مالش زیاد مى‏شود. جامع الأخبار، ص 333 حدیث (2) امام على علیه السلام : تَقلیمُ الظفارِ یَمنَعُ الدّاءَ العظَمَ وَیَزیدُ الرِّزقَ؛ گرفتن ناخنها درد بزرگ را مانع مى شود و روزى را زیاد مى کند. وسائل الشیعه، ج1، ص433، ح1

احادیث پاکیزگى..........

پاکیزگى

حدیث (1) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : إِنَّ اللّه  تَعالى جَمیلٌ یُحِبُّ الجَمالَ، سَخىٌّ یُحِبُّ السَّخاءَ، نَظیفٌ یُحِبُّ النَّظافَةَ؛ خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاکیزه است و پاکیزگى را دوست دارد. نهج الفصاحه، ح 690 حدیث (2) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : تَنَظَّفوا بِکُلِّ مَا استَطَعتُم فَإِنَّ اللّه  تَعالى بَنَى السلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَلَن یَدخُلَ الجَنَّةَ إِلاّکُلُّ نَظیفٍ؛ خودتان را با هر وسیله اى که مى توانید پاکیزه کنید، زیرا که خداى متعال اسلام را برپایه پاکیزگى بنا کرده است و هرگز به بهشت نرود مگر کسى که پاکیزه باشد. نهج الفصاحه، ح 1182 حدیث (3) امام على علیه السلام : نِعمَ البَیتُ الحَمّامُ تَذکُرُ فیهِ النّارَ وَیَذهَبُ بِالدَّرَنِ؛ چه نیکو جایگاهى است حمّام، یادآور دوزخ است و چرک راازمیان مى برد. من لایحضره الفقیه، ج1، ص115، ح237  حدیث (4) امام على علیه السلام : تَنَظَّفوا بِالماءِ مِنَ النَّتنِ الرِّیحِ الَّذى یُتَأَذّى بِهِ؛ خودتان را با آب، از بوى بد، که دیگران را آزار مى دهد بشویید. خصال، ص 620 حدیث (5) امام صادق علیه السلام : اِنَّ لِکُلِّ ثَمَرَةٍ سَّما فَاِذا اَتَیتُم بِها فَمَسّوها بِالماءِ أو اَغمِسوها فِى الماءِ؛ هر میوه اى سمّى دارد، هرگاه میوه به دستتان رسید آن را با بشویید و یا در آب فرو برید.  کافى، ج6، ص350، ح4 حدیث (6) امام على علیه السلام : اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛ لباس پاکیزه غم و اندوه را مى برد و موجب پاکیزگى نماز است. کافى، ج6، ص444، ح14 حدیث (7) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : لا یُطَوِّلَنَّ أَحَدُکُم شارِبَهُ وَلا شَعرَ إِبطَیهِ وَلا عانَتَهُ فَإِنَّ الشَّیطانَ یَتَّخِذُها مَخبَئا یَستَتِرُ بِها؛ بلند نکند کسى از شما موهاى سبیل و موهاى زیر بغل و موى زیر شکم خود را، زیرا شیطان این مراکز را پناهگاه خود قرار داده زیر موها پنهان مى شود. وسائل الشیعه، ج1، ص422، ح6 حدیث (8) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : تَقلیمُ الظفارِ یَمنَعُ الدّاءَ العظَمَ وَیَزیدُ الرِّزقَ؛ گرفتن ناخنها درد بزرگ را مانع مى شود و روزى را زیاد مى کند. وسائل الشیعه، ج1، ص433، ح1 حدیث (9) امام على علیه السلام : نَظِّفوا بُیوتَکُم مِن حَوکِ العَنکَبوتِ، فَإِنَّ تَرکَهُ فِى البَیتِ یورِثُ الفَقرَ؛ خانه هاى خود را از تار عنکبوت تمیز کنید، زیرا باقى گذاشتن آن در خانه، فقر مى آورد. وسائل الشیعه، ج3، ص575، ح2 حدیث (10) رسول اکرم صلى الله علیه و آله : لا تُبَیِّتوُا القُمامَةَ فى بُیوتِکُم وَأَخرِجوها نَهارا، فَإِنَّها مَقعَدُ الشَّیطانِ؛ زباله را شب در خانه هاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل کنید، زیرا زباله نشیمنگاه شیطان است. من لایحضره الفقیه، ج4، ص5، ح4968 حدیث (11) امام على علیه‏السلام : اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذْهِبُ الْهَمَّ وَالْحُزْنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛ لباس پاکیزه غم و اندوه را مى‏برد و موجب پاکیزگى نماز است. کافى، ج6 ، ص 444، ح 14

احادیث سلامتی..........

حدیث (1) امام على علیه السلام :

فی قَولِ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ «وَ لاَ تَنسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنیا» : لا تَنسَ صِحَّتَکَ وَ قُوَّتَکَ وَ فَراغَکَ وَ شَبابَکَ وَ نَشاطَکَ اَن تَطلُبَ بِهَا الخِرَةَ ؛

درباره آیه سهم خود را از دنیا فراموش مکن : [یعنى] سلامتى ، توانایى ، فرصت ، جوانى و شادابى‏ات را فراموش مکن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آورى.

امالى صدوق، ص 299، ح 336

حدیث (2) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

یا عَلىُّ بادِر بِاَربَعٍ قَبلَ اَربَعٍ : شَبابِکَ قَبلَ هَرَمِکَ وَ صِحَّتِکَ قَبلَ سُقمِکَ وَ غِناکَ قَبلَ فَقرِکَ ، وَ حَیاتِکَ قَبلَ مَوتِکَ ؛

اى على! چهار چیز را پیش از چهار چیز دریاب : جوانى‏ات را پیش از پیرى؛ و سلامتى‏ات را پیش از بیمارى؛ و ثروتت را پیش از فقر و زندگى‏ات را پیش از مرگ.

من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 357، ح 5762

حدیث (3) امام على علیه‏السلام :

اَربَعَةُ اَشیاءَ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَربَعَةٌ : اَلشَّبابُ لا یَعرِفُ قَدرَهُ اِلاَّ الشُّیوخُ وَالعافیَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاّ اَهلُ البَلاءِ وَ الصِّحَةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَرضى وَ الحَیاةُ لا یَعرِفُ قَدرَها اِلاَّ المَوتى؛

ارزش چهار چیز را جز چهار گروه نمى‏شناسند : جوانى را جز پیران، آسایش را جز گرفتاران، سلامتى را جز بیماران و زندگى را جز مردگان .

مواعظ العددیّه، ص 275

حدیث (4) امام على علیه‏السلام :

اَلصِّحَّةُ اَفضَلُ النِّعَمِ؛

سلامتى بهترین نعمت است.

غررالحکم، ح 1050

حدیث (5) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَحِبُّوا المَعروفَ وَ اَهلَهُ فَوَالَّذى نَفسى بِیَدِهِ اِنَّ البَرَکَةَ وَ العافیَةَ مَعَهُما؛
 نیکى و نیکوکاران را دوست بدارید. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستى، با نیکى و نیکوکاران است.

کنز العمّال، ح 15974

حدیث (6) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَکَةُ وَ العَفوُ وَ العافیَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشرى وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمکینُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَکَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ علیه‏السلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصیاءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن یَستَجیبَ لى فیهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛
آسایش و راحتى، کامیابى و رستگارى و پیروزى، برکت و گذشت و تندرستى و عافیت، بشارت و خرّمى و رضایتمندى، قرب و خویشاوندى، یارى و پیروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر کسى باد که على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برترى او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواسته مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروى کند، از من است.

بحارالأنوار، ج 27، ص 92

حدیث (7) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ النبیاءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ الیمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزقِ؛
نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن‏ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و برکت در روزى است.

ارشاد القلوب، ج 1، ص 191

حدیث (8) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

تَخَلَّلوا، فَاِنَّهُ یُنَقِّى الفَمَ وَ مَصلَحَةٌ لِلِّثَةِ؛
خلال کنید، چرا که دهان را تمیز مى‏کند و مایه سلامت لثه است.

کافى، ج 6، ص 376، ح 5

حدیث (9) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ یَنفِى الفَقرَ، وَ بَعدَهُ یَنفِى الهَمَّ وَ یُصَحِّحُ البَصَرَ؛
شستن دست قبل از غذا، فقر را و پس از غذا، غم و اندوه را برطرف مى‏کند و به چشم سلامتىمى‏بخشد.

مکارم الاخلاق، ص 139

حدیث (10) امام على علیه‏السلام :

صیانَةُ المَراَةِ اَنعَمُ لِحالِها وَ اَدوَمُ لِجَمالِها؛

محفوظ بودن زن، براى سلامتى‏اش مفیدتر است و زیبایى او را با دوام‏تر مى‏کند.

غررالحکم، ح 5820

حدیث (11) امام على علیه السلام :

اَلحَسَدُ یُضنِى الجَسَدَ ؛

حسد، بدن را فرسوده و علیل مى‏کند.

غررالحکم، ح 943

حدیث (12) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

صوموا تَصِحّوا؛

روزه بگیرید تا تندرست باشید.

نهج الفصاحه، ح 1854

حدیث (13) امام على علیه‏السلام :

ثمَرَهُ التَّفِریطِ النَّدامَهُ، وَ ثَمَرَهُ الحَزمِ السَّلامَهُ؛

ثمره تفریط و کوتاهی پشیمانی است و ثمره دور اندیشی سلامت.

محاظرات، ج2، ص 313

حدیث (14) امام صادق علیه‏السلام :

خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ یَزَلْ ناقِصَ العَیْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ وَ الثّانیَةُ: اَلاَْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَْنیسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا الاَْنیسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَلیطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛

پنج چیز است که هر کس یکى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگى‏اش کمبود دارد و کم خرد و دل نگران است: اول، تندرستى، دوم امنیت، سوم روزى فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسید: همراهِ همرأى کیست؟ امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشین خوب و پنجم که در برگیرنده همه اینهاست، رفاه و آسایش است.

خصال، ص 284

حدیث (15) امام على علیه‏السلام :

ما خَیْرٌ بِخَیْرٍ بَعْدَهُ النّارُ و ما شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الجَنَّةُ وَ کُلُّ نَعیمٍ دونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقورٌ وَ کُلُّ بَلا ءٍ دونَ النّارِ عافیَةٌ؛

خیرى که به دنبال آن آتش باشد، خیر نیست و شرى که به دنبال آن بهشت باشد، شر نیست. هر نعمتى جز بهشت ناچیز است و هر بلایى جز آتش، سلامتى.

نهج البلاغه، حکمت 387

حدیث (16) امام علی علیه السّلام :

شیئانِ لایَعرِفُ فَضلَهُما اِلّا مَن فَقَدَهُما : الشَباب وَ العافِیَه؛

دو نعمت است که ارزش آنها را نمی دانند مگر کسی که آنها را از دست داده باشد : جوانی و تندرستی.

غررالحکم،حدیث 5764

احادیث روانشناسى..........

روانشناسى

حدیث (1) امام على علیه السلام :

اَلنّاسُ کَالشَّجَرِ شَرابُهُ واحِدٌ وَثَمَرُهُ مُختَلِفٌ؛
مردم همانند درختان اند که آبشان یکى است و میوه هایشان گوناگون.

غررالحکم، ج2، ص136، ح2097

حدیث (2) امام على علیه السلام :

اَلنّاسُ إلى أشکالِهِم أَمیَلُ؛
مردم به همانند خود، بیشتر تمایل دارند.

بحارالأنوار، ج78، ص92، ح100

حدیث (3) امام صادق علیه السلام :

اَلنَّومُ راحَةٌ لِلجَسَدِ وَالنُّطقُ راحَةٌ لِلرّوحِ وَالسُّکوتُ راحَةٌ لِلعَقلِ؛
خواب، آرام بخش جسم است، سخن گفتن آسایش روح است و سکوت، سبب راحتى عقل است.

من لایحضره الفقیه، ج4، ص402، ح5865

حدیث (4) امام على علیه السلام :

إِنَّ لِلقُلوبِ شَهوَةً وَکَراهَةً وَإِقبالاً وَإِدبارً فَتوها مِن إِقبالِها وَشَهوَتِها، فَإِنَّ القَلبَ إِذا اُکرِهَ عَمِىَ؛
دلها را حالتِ خواستن و ناخواستن و روى آوردن و پشت کردن است. از راه خواسته ها و تمایلات سراغ قلبها بروید، چرا که اگر دل را به کارى مجبور کنند، کور مى شود.

نهج البلاغه، حکمت 193

حدیث (5) امام على علیه السلام :

مَن لَم یُحسِن ظَنَّهُ استَوحَشَ مِن کُلِّ أَحَدٍ؛
آن کس که گمان خود را نیکو نسازد (و بدبین باشد) از هر کسى وحشت مى کند.

غررالحکم، ج5، ص442، ح9084

حدیث (6) امام على علیه السلام :

اَلنّاسُ أعداءُ ماجَهِلوا؛
مردم، با آنچه نمى دانند دشمن اند.

نهج البلاغه، حکمت 438

حدیث (7) امام على علیه السلام :

خَوافِى الخلاقِ تَکشِفُهَا المُعاشَرَةُ؛
خصلت ها و اخلاق پنهان را، معاشرت آشکار مى سازد.

غررالحکم، ج3، ص466، ح5099

حدیث (8) امام صادق علیه السلام :

رَجُلاً یَسأَلُ اَبا عَبدِ اللّه  علیه السلام فَقالَ: الرَّجُلُ یَقولُ أَوَّدُکَ، فَکَیفَ أَعلَمُ أَنَّهُ یَوَدُّنى؟ فَقالَ: اِمتَحِن قَلبَکَ، فَإن کُنتَ تَوَدُّهُ فَإنَّهُ یَوَدُّکَ؛
شخصى از امام صادق علیه السلام پرسید: گاهى به من گفته مى شود: دوستت دارم. از کجا بدانم که (راست مى گوید و) دوستم دارد؟ حضرت فرمودند: قلب خودت را بیازماى، پس اگر تو او را دوست دارى، بدان که او نیز تو را دوست دارد.

کافى، ج2، ص652، ح2

حدیث (9) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

بِمَوتِ النَّفسِ تَکونُ حَیاةُ القَلبِ وَبِحَیاةِ القَلبِ البُلوغُ إِلَى الاِستِقامَةِ؛
زیرا پاگذاشتن هوا و هوس، دل را زنده مى کند و زنده دلى، سبب استقامت است.

مستدرک الوسایل، ج11، ص226، ح12813

حدیث (10) امام صادق علیه السلام :

مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ؛
هر کس بداخلاق باشد، خودش را شکنجه و آزار مى دهد.

کافى، ج2، ص321، ح4

احادیث بهداشت..........

حدیث (1) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

إِنَّ اللّه‏َ تَعالى جَمیلٌ یُحِبُّ الجَمالَ، سَخىٌّ یُحِبُّ السَّخاءَ، نَظیفٌ یُحِبُّ النَّظافَةَ؛
خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاکیزه است و پاکیزگى را دوست دارد.

نهج الفصاحه، ح 690

حدیث (2) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

تَنَظَّفوا بِکُلِّ مَا استَطَعتُم فَإِنَّ اللّه‏َ تَعالى بَنَى السلامَ عَلَى النَّظافَةِ وَلَن یَدخُلَ الجَنَّةَ إِلاّکُلُّ نَظیفٍ؛
خودتان را با هر وسیله‏اى که مى‏توانید پاکیزه کنید، زیرا که خداى متعال اسلام را برپایه پاکیزگى بنا کرده است و هرگز به بهشت نمى‏رود، مگر کسى که پاکیزه باشد.

نهج الفصاحه، ح 1182

حدیث (3) امام على علیه‏السلام :

اَلنَّظیفُ مِنَ الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ وَالحُزنَ وَهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛

لباس پاکیزه غم و اندوه را برطرف مى‏کند و باعث پاکیزگى نماز است.

کافى، ج 6 ، ص 444، ح 14

حدیث (4) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

طَهِّروا هذِه الجسادَ طَهَّرَکُمُ اللّه‏ُ، فَاِنَّهُ لَیسَ عَبدٌ یَبیتُ طاهِرا اِلاّ باتَ مَعَهُ مَلَکٌ فى شِعارِهِ وَ لا یَتَقَلَّبُ ساعَةً مِنَ اللَّیلِ اِلاّ قالَ: اَللّهُمَّ اغفِر لِعَبدِکَ فَاِنَّهُ باتَ طاهِرا؛
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :
این بدن‏ها را پاکیزه کنید، خداوند پاکیزه‏تان کند، زیرا هیچ بنده‏اى نیست که شب با بدنى پاکیزه بخوابد مگر این‏که فرشته‏اى در جامه او با وى مى‏خوابد و هیچ لحظه‏اى از شب از این پهلو به آن پهلو نمى‏شود، مگر این‏که آن فرشته مى‏گوید: خدایا بنده‏ات را بیامرز، زیرا که با بدنى پاکیزه خوابیده است.

کنز العمال، ح 26003

حدیث (5) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

تَخَلَّلوا، فَاِنَّهُ یُنَقِّى الفَمَ وَ مَصلَحَةٌ لِلِّثَةِ؛
خلال کنید، چرا که دهان را تمیز مى‏کند و مایه سلامت لثه است.

کافى، ج 6، ص 376، ح 5

حدیث (6) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لا یُطَوِّلَنَّ أَحَدُکُم شارِبَهُ وَلا شَعرَ إِبطَیهِ وَلا عانَـتَهُ فَإِنَّ الشَّیطانَ یَتَّخِذُها مَخبَئا یَستَتِرُ بِها؛
کسى از شما موهاى سبیل و موهاى زیر بغل و موى زیر شکم خود را بلند نکند؛ چرا که شیطان (میکروب) این نقاط را پناهگاه خود قرار داده، و زیر موها پنهان مى‏شود.

وسائل الشیعه، ج 1، ص 422، ح 6

حدیث (7) امام باقر علیه‏السلام :

شَکَتِ الکَعبَةُ اِلَى اللّه‏ِ ما تَلقى مِن اَنفاسِ المُشرِکینَ، فَاَوحَى اللّه‏ُ اِلَیها: اَن قَرّى یا کَعبَةُ، فَاِنّى اُبدِلُکَ بِهِم قَوما یَتَخَلَّلونَ بِقُضبانِ الشَّجَرِ. فَلَمّا بَعَثَ اللّه‏ُ مُحَمَّدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله اَوحى اِلَیهِ مَعَ جَبرَئیلَ بِالسِّواکِ وَالخِلالِ؛
امام باقر علیه‏السلام :  کعبه از زجرى که از بوى بد نفس‏هاى مشرکین مى‏کشید، به درگاه خداوند شکایت نمود، خداوند به آن وحى کرد، تو را مژده باد که بجاى اینان کسانى را جایگزین مى‏کنم که با شاخه‏هاى درخت خلال مى‏کنند. هنگامى که خداوند حضرت محمد صلى‏الله‏علیه‏و‏آله را مبعوث فرمود، توسط جبرئیل سفارش مسواک و خلال کردن را به او وحى کرد.

محاسن، ج 2، ص 558، ح 924

حدیث (8) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

غَسلُ اِلناءِ وَ طَهارَةُ الفِناءِ یورِثانِ الغِنى؛
شستن ظرف‏ها و پاکیزگى حیاط خانه مایه غناست.

نهج الفصاحه، ح 2031

حدیث (9) امام باقر علیه‏السلام :

اِنَّما قُصَّ الظفارُ، لاَِنَّها مَقیلُ الشَّیطانِ وَ مِنهُ یَکونُ النِّسیانُ؛
کوتاه کردن ناخن، از آن رو لازم است که پناهگاه شیطان است و فراموشى مى‏آورد.

کافى، ج 6، ص 490، ح 6

حدیث (10) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اِنَّ مِن حَقِ الضَّیفِ اَن یُکرَم وَ اَن یُعِدَّ لَهُ الخِلال؛
از حقوق میهمان است که میزبان او را احترام کند و برایش خلال دندان فراهم نماید.

کافى، ج 6، ص 285، ح 3

حدیث (11) امام على علیه‏السلام :

نِعمَ البَیتُ الحَمّامُ تَذکُرُ فیهِ النّارَ وَ یَذهَبُ بِالدَّرَنِ؛
چه خوب جایگاهى است حمّام، یادآور دوزخ است و چرک را از میان مى‏برد.

من لایحضره الفقیه، ج 1، ص 115، ح 237

حدیث (12) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

جابِرُ بنُ عَبدِاللّه‏ِ: اَتانا رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فَرأى رَجُلاً شَعِثا قَد تَفَرَّقَ شَعرُهُ، فَقال: اَما کان یَجِدُ هذا ما یُسَکِّنُ بِهِ شَعرَهُ؟! وَ رأى رَجُلاً آخَرَ (و) عَلَیهِ ثیابٌ وَسِخَةٌ فَقال: اَما کانَ هذا یَجِدُ ماءً یَغسِلُ بِهِ ثَوبَهُ؟!
پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :  جابر بن عبداللّه‏: رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله نزد ما آمد و چشمش به مردى افتاد که موهایش ژولیده و در هم بود. فرمودند: آیا این مرد چیزى پیدا نکرد که با آن موهاى خود را مرتب کند؟ و مرد دیگرى را دیدند که لباس‏هاى چرکین به تن داشت، فرمودند: آیا این مرد آبى پیدا نکرده که لباسش را بشوید؟

سنن ابى داود، ح 4062

حدیث (13) امام رضا علیه‏السلام :

و مَنِ اغتَسَلَ مِنَ الماءِ الَّذى قَدِ اغتُسِلَ فیهِ فَاَصابَهُ الجُذامُ فَلا یَلومَنَّ اِلاّ نَفسَهُ ؛
هر کس با آبى غسل کند که پیش‏تر در آن غسل شده است و به جذام مبتلا شود، کسى را جز خود سرزنش نکند.

کافى، ج 6، ص 503، ح 38

حدیث (14) امام صادق علیه‏السلام :

اَلحِنّاءُ یَذهَبُ بالسَّهَکِ وَ یَزیدُ فى ماءِ الوَجهِ وَ یُطَیِّبُ النَّکهَةَ وَ یُحَسِّنُ الوَلَدَ؛
حنا، بوى بد عرق را از بین مى‏برد، چهره را شاداب، دهان را خوشبو و فرزند را زیبا مى‏کند.

کافى، ج 6، ص 484، ح 5

حدیث (15) امام صادق علیه السلام :

اِنَّ اللّه‏َ یُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجمیلَ وَ یَکرَهُ البُؤسَ وَ التَّباؤسَ فَاِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ اِذا اَنعَمَ عَلى عَبدٍ نِعمَةً اَحَبَّ اَن یَرى عَلَیهِ اَثـَرَها. قیلَ: وَ کَیفَ ذلِکَ؟ قالَ: یُنَظِّفُ ثَوبَهُ وَ یُطَیِّبُ ریحَهُ وَ یُجَصِّصُ دارَهُ وَ یَکنِسُ أفنیَتَهُ حَتّى اِنَّ السِّراجَ قَبلَ مَغیبِ الشَّمسِ یَنفِى الفَقرَ وَ یَزیدُ فِى الرِّزقِ؛

امام صادق علیه‏السلام : خداوند زیبایى و خودآرایى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده‏اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو کند، خانه‏اش را گچکارى کند، جلوى در حیاط خود را جاروکند، حتى روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را مى‏برد و روزى را زیاد مى‏کند.

امالى طوسى، ص 275، ح 526

حدیث (16) رسول اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله :

نِعمَ السِّواکُ الزَّیتونُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ، یُطَیِّبُ الفَمَ وَ یَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَ هُوَ سِواکى وَ سِواکُ النبیاءِ قَبلى؛
چه خوب مسواکى است زیتون! از درختى پر خیر و برکت که دهان را خوشبو مى‏کند و جِرم دندان را از میان مى‏برد. این مسواک من و پیامبران پیش از من است.

مکارم الاخلاق، ص 49

حدیث (17) رسول اکرم صلى‏ الله‏ علیه ‏و‏آله :

مَنِ اتَّخَذَ شَعرا فَلیُحسِن وَلایَتَهُ، اَو لِیَجُزَّهُ؛
هر کس مو مى‏گذارد، آن را خوب نگه دارد وگرنه کوتاهش کند.

کافى، ج 6، ص 485، ح 2

حدیث (18) امام رضا علیه السلام :

عَلَیکَ بِالاِثمِدِ فَاِنَّهُ یَجلُو البَصَرَ وَ یُنبِتُ الشفارَ وَ یُطَیِّبُ النَّکهَةَ وَ یَزیدُ فِى الباه؛
سرمه سیاه بِکشید، چرا که دیده را جلا مى‏دهد، مژه‏ها را مى‏رویاند، دهان را خوشبو مى‏کند و بر توان جنسى مى‏افزاید.

مکارم الاخلاق، ص 46

حدیث (19) امام على علیه‏السلام :

نَظِّفوا بُیوتَکُم مِن حَوکِ العَنکَبوتِ، فَاِنَّ تَرکَهُ فِى البَیتِ یورِثُ الفَقرَ؛
خانه‏هاى خود را از تار عنکبوت پاک کنید، زیرا باقى گذاشتن آن در خانه، فقر مى‏آورد.

وسائل الشیعه، ج 3، ص 575، ح 2

حدیث (20) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لا تُبَیَّتُوا القُمامَةَ فى بُیوتِکُم وَ اَخرِجوها نَهارا، فَاِنَّها مَقعَدُ الشَّیطانِ؛
زباله را شب در خانه‏هاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل کنید، زیرا زباله نشیمنگاه شیطان است.

من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 5، ح 4968

حدیث (21) امام صادق علیه السلام :

اِنَّ لِکُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّا فَاِذا اَتَیتُم بِها فَمَسّوها بِالماءِ أو اَغمِسوها فِى الماءِ؛
هر میوه‏اى سمّى دارد، هرگاه میوه به‏دستتان رسید، آن را با آب بشویید و یا در آب فرو برید.

کافى، ج 6، ص 350، ح 4

حدیث (22) امام صادق علیه‏السلام :

اَبصَرَ رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله رَجُلاً شَعثا شَعرُ رَأسِهِ وَ سَخَةً ثیابُهُ، سَیِّئَةً حالُهُ فَقال رسول اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مِن الدّینِ المُتعَةُ وَ اِظهارُ النِّعمَةِ؛
پیامبر خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله مردى را دیدند که موهاى ژولیده و جامه‏اى چرکین و سر و وضع نامرتّبى داشت، فرمودند: بهره بردن از نعمت‏هاى خدا و آشکار ساختن نعمت جزء دین است.

کافى، ج 6، ص 439، ح 5

حدیث (23) امام باقر علیه‏السلام :

کَنسُ البُیوتِ یَنفِى الفَقرَ؛

جارو کردن اتاق‏ها فقر را از بین مى‏برد.

وسایل الشیعه، ج 3 ، ص 571، ح 2

حدیث (24) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

یَساَلُ اَحَدُکُم عَن خَبَرِ السَّماءِ وَ هُوَ یَدَعُ اَظفارَهُ کَأَظفارِ الطَّیرِ، یَجتَمِعُ فیهَا الجَنابَةُ وَ الخَبَثُ وَ التَّفَثُ ؛

بعضى از شما از خبرِ آسمان مى‏پرسند، در حالى که ناخن‏هاى خود را به مانند چنگال پرندگان، وا مى‏گذارند که در آنها جنابت، آلودگى و چرک، جاى مى‏گیرد.

کنز العمال، ح 17260

حدیث (25) امام صادق علیه‏السلام :

غَسلُ الناءِ وَ کَسحُ الفِناءِ، مَجلَبَةٌ لِلرِّزقِ؛
شستن ظرف و جارو زدن جلو در منزل، باعث جلب روزى مى‏شود.

خصال، ص 54، ح 73

حدیث (26) امام رضا علیه‏السلام :

مِن اَخلاقِ النبیاءِ التَّنَظُّفُ؛

پاکیزگى از اخلاق پیامبران است.

کافى، ج 5، ص 567، ح 50

حدیث (27) امام على علیه‏السلام :

تَنَظَّفوا بِالماءِ مِنَ النَّتنِ الرِّیحِ الَّذى یُتَأَذّى بِهِ وَ تَعَهَّدوا اَنفُسَکُم، فَاِنَّ اللّه‏َ عَزَّوَجَلَّ یُبغِضُ مِن عِبادِهِ القاذورَةَ الَّذى یَتَاَنَّفُ بِهِ مَن جَلَسَ اِلَیهِ؛

خودتان را با آب، از بوى بدى که دیگران را آزار مى‏دهد، پاک کنید و این کار را پیوسته انجام دهید؛چرا که خداوند، از بنده آلوده‏اى که هر کس با او بنشیند، بینى‏اش را از [بوى بد] وى مى‏گیرد، نفرت دارد.

خصال، ص 620، ح 10

حدیث (28) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لا تُؤووا التُّرابَ خَلفَ البابِ، فَاِنَّهُ مأوَى الشَّیطانِ؛
زباله را پشت در (حیاط) جمع نکنید، زیرا که لانه شیطان مى‏شود.  

محاسن، ج 2، ص 624، ح 9

حدیث (29) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مالى اَراکُم تَدخُلونَ عَلَىَّ قُلحَا مُرغا؟ مالَکُم لاتَستاکونَ؟
شما را چه شده است وقتى بر من وارد مى‏شوید، مى‏بینمتان که دندان‏هایتان جرم گرفته و زرد و موهایتان ژولیده است. چرا مسواک نمى‏زنید.

محاسن، ج 2، ص 561، ح 943

حدیث (30) امام صادق علیه السلام :

خُذ مِن شارِبـِکَ وَ اَظفارِکَ فى کُلِّ جُمُعَةٍ فَاِن لَم یَکُن فیها شَىْ‏ءٌ فَحُکَّها لا یُصیبُکَ جُنونٌ وَ لا جُذامٌ وَ لا بَرَصٌ؛
در هر جمعه، اندکى از سبیل و ناخن‏هاى خود را بگیر، و اگر هم چیزى وجود نداشته باشد، آن را (کمى) بساى، [که در این صورت] دیوانگى، جذام و پیسى به تو نمى‏رسد.

کافى، ج 6، ص 490، ح 3

حدیث (31) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَنَّ الثَّوبَ یُسَبِّحُ، فَاِذا اَتَّسَخَ انقَطَعَ تَسبیحُهُ؛
لباس، [خدا را] تسبیح مى‏گوید و هرگاه کثیف شود از تسبیح باز مى‏ماند.

کنزالعمال، ح 26009

حدیث (32) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلوُضوءُ قَبلَ الطَّعامِ یَنفِى الفَقرَ، وَ بَعدَهُ یَنفِى الهَمَّ وَ یُصَحِّحُ البَصَرَ؛
شستن دست قبل از غذا، فقر را و پس از غذا، غم و اندوه را برطرف مى‏کند و به چشم سلامتىمى‏بخشد.

مکارم الاخلاق، ص 139

حدیث (33) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

لِیُبالِغ اَحَدُکُم فِى المَضمَضَةِ وَ ا لستِنشاقِ، فَاِنَّهُ غُفرانٌ لَکُم وَ مَنفَرَةٌ لِلشَّیطانِ؛
سزاوار است هر یک از شما در دهان و بینى زیاد آب بچرخاند، چرا که این کار، مایه آمرزش شما و گریزِ شیطان است.

ثواب الاعمال، ص 19

حدیث (34) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

بَیتُ الشَّیاطینِ مِن بُیوتِکُم بَیتُ العَنکَبوتِ؛
خانه‏هاى عنکبوتى که در اتاق‏هاى شماست، لانه شیاطین است.

کافى، ج 6، ص 532، ح 11

حدیث (35) امام على علیه‏السلام :

لا یَدلُکَنَّ رِجلَیهِ بِالخَزَفِ، فَاِنَّهُ یورِثُ الجُذامَ؛
مبادا کسى (در حمام) پاى خود را سفال (سنگ پا) بکشد، زیرا این کار جذام مى‏آورد.

کافى، ج 6، ص 500، ح 19

حدیث (36) امام صادق علیه السلام :

غَسلُ الرَّأسِ بِالخَطمىِّ اَمانٌ مِنَ الصُّداعِ وَ بَراءَةٌ مِنَ الفَقرِ وَ طَهورٌ لِلرَّأسِ مِنَ الحَزاز؛
شستن سر با خطمى، مایه ایمنى از سر درد، برکنار ماندن از فقر و پاکیزگى سر از شوره است.

ثواب الاعمال، ص 19

حدیث (37) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَرَّ اَخى عیسى علیه‏السلام بِمَدینَةٍ فَاِذا وُجُوهُهُم صُفرٌ وَ عُیونُهُم زُرقٌ فَشَکَوا اِلَیهِ ما بِهِم مِنَ العِلَلِ. فَقالَ: دَواؤُکُم مَعَکُم، اَنتُم اِذا اَکَلتُمُ اللَّحمَ طَبَختُموهُ غَیرَ مَغسولٍ، وَ لَیسَ یَخرُجُ شَىْ‏ءٌ مِنَ الدُّنیا اِلاّ بِجَنابَةٍ. فَغَسَلُوا بَعدَ ذلِکَ لُحومَهُم فَذَهَبَت اَمراضُهُم ؛
رسول خدا صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : برادرم عیسى، از شهرى عبور کرد و دید که مردمش رنگ چهره‏هایشان زرد و چشم‏هایشان کبود است. آنان از بیمارى‏هایى که داشتند، نزد وى اظهار ناراحتى کردند. عیسى علیه‏السلام  گفت: درمانتان همراهتان است. شما هنگامى که گوشت مى‏خورید، آن را ناشسته مى‏پزید، در حالى که هیچ چیزى بدون نوعى جنابت از دنیا نمى‏رود. از آن پس، گوشت‏هاى مصرفى خود را شستند و در نتیجه بیمارى‏هایشان از میان رفت.

قصص الانبیاء، ص 274، ح 357

حدیث (38) رسول اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

وَالسِّواکُ فِى الفَمِ یُثَبِّتُ الضراسَ؛
مسواک، دندان‏ها را در دهان محکم مى‏کند.

کنزالعمال، ح 17208

احادیث طب

حدیث (1) امام رضا علیه السلام :

إِنَّ اللّه  تَبارَکَ وَ تَعالى لَم یُبِح أَکلاً وَلاشُربا إِلاّ لِما فیهِ المَنفَعَةُ وَالصَّلاحُ وَلَم یُحَرِّم إِلاّ ما فیهِ الضَّرَرُ وَالتَّلَفُ وَالفَسادُ، فَکُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلجِسمِ فیهِ قُوَّةٌ لِلبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ؛
خداوند تبارک و تعالى هیچ خوردنى و نوشیدنى را حلال نکرده است مگر آن که در آن منفعت و صلاحى بوده و هیچ خوردنى و نوشیدنى را حرام ننموده مگر آن که در آ ن زیان و مرگ و فسادى بوده است پس هر چیز سودمندى مقوّى براى جسم، که باعث تقویت بدن است حلال شده است.

مستدرک الوسائل، ج16، ص333، ح2

حدیث (2) امام على علیه السلام :

فى وَصِیَّتِهِ لاِبنِهِ الحَسَنِ علیه السلام یا بُنَىَّ أَلا اُعَلِّمُکَ أَربَعَ خِصالٍ تَستَغنى بِها عَنِ الطِّبِّ؟ فَقالَ: بَلى یا اَمیرَ المُؤمِنینَ، قالَ: لاتَجلِس عَلَى الطَّعامِ إِلاّ وَأَنتَ جائِعٌ وَلا تَقُم عَنِ الطَّعامِ إِلاّ وَأَنتَ تَشتَهیهِ، وَجَوِّدِ المَضغَ، وَإِذا نُمتَ فَاعرِض نَفسَکَ عَلَى الخَلاءِ فَإِذَا استَعمَلتَ هذَا استَغنَیتَ عَنِ الطِّبِّ؛
در سفارشى به فرزند خود امام مجتبى علیه السلام فرمودند: فرزندم! آیا چهار نکته به تو نیاموزم که با رعایت آنها از طبیب بى نیاز شوى؟ عرض کرد: چرا، اى امیرالمؤمنان. حضرت فرمودند: تا گرسنه نشده اى غذا نخور و تا اشتها دارى از غذا دست بکش و غذا را خوب بجو و قبل از خوابیدن قضاى حاجت کن. اگر این نکات را رعایت کنى، از مراجعه به طبیب بى نیاز مى شوى.

خصال، ص 228

حدیث (3) امام حسین علیه السلام :

فَبادِروا بِصِحَّةِ الجسامِ فى مُدَّةِ العمارِ؛
در مدت عمر، در حفظ سلامت تن بکوشید.

تحف العقول، ص 239

حدیث (4) امام صادق علیه السلام :

لا یَستَغنى أَهلُ کُلِّ بَلَدٍ عَن ثَلاثَةٍ یُفزَعُ إِلَیهِم فى أَمرِ دُنیاهُم وَآخِرَتِهِم، فَإِن عَدِموا ذلِکَ کانوا هَمَجا: فَقیهٌ عالِمٌ وَرِعٌ وَأَمیرٌ خَیِّرٌ مُطاعٌ وَطَبیبٌ بَصیرٌ ثِقَةٌ؛
مردم هر شهرى به سه چیز نیازمندند که در امور دنیا و آخرت خود به آنها رجوع کنند و چنانچه آن سه را نداشته باشند گرفتار جهل و نابسامانى مى شوند: دین شناسِ داناىِ پرهیزکار، حاکم نیکوکارى که مردم از او اطاعت کنند و پزشک بصیرِ مورد اعتماد.

تحف العقول، ص 321

حدیث (5) امام رضا علیه السلام :

لَیسَ مِن دَواءٍ اِلاّ وَهُوَ یُهیجُ داءً؛
دارویى نیست مگر این که بیمارى دیگرى را تحریک مى کند.

روضه کافى، ص 273

حدیث (6) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

تَجَنَّبِ الدَّواءَ مَا احتَمَلَ بِدَنُکَ الداءَ فَإِذا یَحتَمِلِ الداءَ فَالدَواءَ؛
تا هنگامى که بدنت درد را تحمل مى کند از مصرف دارو بپرهیز، چنانچه درد را تحمل نکردى آنگاه از دارو استفاده کن.

مکارم الاخلاق، ص 362

حدیث (7) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

ما خَلَقَ اللّه  تَعالى داءً إِلاّ وَخَلَقَ دَواءً إِلاَّالسامَ؛
خداوند هیچ دردى را بى درمان نیافریده مگر سام (مرگ) که درمان ندارد.

بحارالأنوار، ج62، ص72، ح27

حدیث (8) امام رضا علیه السلام :

اِثنانِ عَلیلانِ أَبَدا: صَحیحٌ مُحتَمٍ وَعَلیلٌ مُخَلِّط؛
دوگروه همیشه مریضند، سالمى که پرهیز میکند و مریضى که پرهیز نمیکند.

 فقه الرضا، ص 340

حدیث (9) امام رضا علیه السلام :

مَن أَرادَ أَن لایُوذیَهُ مِعدَتُهُ فَلا یَشرَب بَینَ طَعامِهِ ماءً؛
هر کس مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد.

 بحارالأنوار، ج 62، ص323

حدیث (10) امام صادق علیه السلام :

لاتَدخُلِ الحِّمامَ إِلاّ وَفى جَوفِکَ شَى ءٌ یُطفى بِهِ عَنکَ وَهَجُ المِعدَةِ وَهُوَ أَقوى لِلبَدَنِ وَلاتَدخُلهُ وَأَنتَ مُمتَلى ءٌ مِنَ الطَّعامِ؛
داخل حمام نشو مگر در حالى که در شکمت چیزى (غذایى) که شدت حرارت معده را خاموش کند وجود داشته باشد، که براى بدن موجب تقویت است و در حالى که شکمت از غذا پر است نیز وارد حمام مشو.

وسایل الشیعه، ج1، ص377، ح1

پیش گفتار اهمیّت پزشکى

در حوزه علوم بشرى ، پزشکى ، سرآمد همه دانش هاست ؛ چرا که فلسفه سایر علوم ، بهره ورى انسان از مواهب زندگى است و این هدف ، جز در پرتو سلامت جسم و جان ، میسّر نیست . ^۱ از این رو ، امام باقر علیه السلام مى فرماید:
بدان که نه هیچ دانشى چون جُستن سلامت است و نه هیچ سلامتى چون سلامتِ دل . ^۲
این سخن ، به روشنى نشان مى دهد که از نگاه اسلام ، طبّ روان ، ارجمندتر از طبّ تن ، و طبّ تن ، ارزشمندتر از سایر علوم است. این حدیث نبوى نیز بدین معنا اشاره دارد که مى فرماید :
دانش بر دو گونه است : دانش دین ها و دانش بدن ها . ^۳

طبابت ، کار خداوند است

قرآن کریم ، از ابراهیمِ خلیل علیه السلام نقل مى کند که فرمود:

1.چنان که از امیرمؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام روایت شده که فرمود : «بِالعافِیَةِ توجَدُ لَذَّةُ الحَیاةِ؛ لذّت زندگى با عافیت (سلامت) به دست مى آید » (غررالحکم ، ح ۴۲۰۷) .

2.ر. ک : ج۱ ، ص ۳۳ ح ۴ .

3.ر. ک : ج۱ ، ص۳۳ ح ۱ .

کتاب احادیث پزشکی استاد ری شهری

مؤ لف : محمد محمدى رى شهرى - مترجم : دکتر حسین صابرى
فهرست تفصیلی
پیش گفتار
اهمیت پزشکى
طبابت ، کار خداوند است
دانش نامه احادیث طبى
بخش یکم : پزشکى
فصل یکم : پزشکى از دیدگاه اسلام
فصل دوم : آداب طبابت و وظایف طبیب
فصل سوم : توصیه هاى پزشکى
بخش دوم : بیمارى
در آمد
حکمت بیمارى
فصل یکم : تعریف بیمارى
فصل دوم : شمارى از حکمت هاى نهفته در بیمارى
فصل سوم : منافع بیمارى
فصل چهارم : وظایف بیماران
فصل پنجم : پرستارى
فصل ششم : عیادت بیماران
بخش سوم : مباحث مربوط به اندام ها و دستگاه هاى بدن
فصل یکم : قلب و عروق
فصل دوم : مغز و اعصاب
فصل سوم : چشم
فصل چهارم : گوش
فصل پنجم : دستگاه تنفس
فصل ششم : دهان و دندان
فصل هفتم : دستگاه گوارش
فصل هشتم : خون و سپرز
فصل نهم : پوست
فصل دهم : مو
فصل یازدهم : ناخن
فصل دوازدهم : استخوان ها
فصل سیزدهم : دستگاه تناسل و دفع ادرار
فصل چهاردهم : جنین
بخش چهارم : تاءثیر خوردن و آشامیدن در سلامت و بیمارى
فصل یکم : کم خورى
فصل دوم : پرهیز
فصل سوم : گرسنگى کشیدن
فصل چهارم : پرخورى
فصل پنجم : آداب غذا خوردن
فصل ششم : آداب خوردن گوشت
فصل هفتم : آداب خوردن میوه
فصل هشتم : آداب آشامیدن
فصل نهم : نوبت هاى غذا
بخش پنجم : درمان با غذاهاو گیاهان دارویى
فصل یکم : ترنج
فصل دوم : آلو
فصل سوم : برنج
فصل چهارم : بادروج (جک )
فصل پنجم : بادمجان
فصل ششم باقلا
فصل هفتم : پیاز
فصل هشتم : خربزه
فصل نهم : تخم مرغ
فصل دهم : سیب
فصل یازدهم : تلبینه
فصل دوازدهم : خرما
فصل سیزدهم : انجیر
فصل چهاردهم : سیر
فصل پانزدهم : پنیر
فصل شانزدهم : جرجیر
فصل هفدهم : زردک
فصل هجدهم : گردو
فصل نوزدهم : هزار سپند
فصل بیستم : شنبلیله
فصل بیست و یکم : شیرینى
فصل بیست و دوم : نخود
فصل بیست و سوم : نان
فصل بیست و چهارم : کاهو
فصل بیست و پنجم : سرکه
فصل بیست و ششم : انار
فصل بیست و هفتم : مویز
فصل بیست و هشتم : زیتون
فصل بیست و نهم : آویشن
فصل سى ام : مشکک
فصل سى و یکم : به
فصل سى و دوم : شکر
فصل سى و سوم : شلغم
فصل سى و چهارم : چغندر
فصل سى و پنجم : روغن حیوانى
فصل سى و ششم : سیا (سنا)
فصل سى و هفتم : سوی
فصل سى و هشتم : پیه
فصل سى و نهم : عدس
فصل چهلم : عسل
فصل چهل و یکم : انگور
فصل چهل و دوم : عناب
فصل چهل و سوم : سنجد
فصل چهل و چهارم : ترب
فصل چهل و پنجم : خرفه
فصل چهل و ششم : خیار
فصل چهل و هفتم : کدو
فصل چهل و هشتم : کباب
فصل چهل و نهم : تره
فصل پنجاهم - کرفس
فصل پنجاه و یکم : قارچ
فصل پنجاه و دوم : گلابى
فصل پنجاه و سوم : کندر
فصل پنجاه و چهارم : شیر
فصل پنجاه و پنجم : گوشت
فصل پنجاه و ششم : لوبیا
فصل پنجاه و هفتم : ماش
فصل پنجاه و هشتم : نمک
فصل پنجاه و نهم : هلیم
فصل شصتم : کاسنى

روزه واقعی در کلام رسول خدا(ص)،درک حقیقت ایمان با ولایت اهلبیت و دشمنی با ...، ثواب عظیم إفطاری دادن در ....

عنوان احادیثی که این هفته تقدیم دوستان عزیز می‌شود از این قرار است:

• شرایط روزه واقعی در کلام رسول خدا(ص)

• درک حقیقت ایمان با ولایت اهلبیت و دشمنی با دشمنانشان

• ثواب عظیم إفطاری دادن در ماه رمضان

خداوند به ما توفیق معرفت، عبادت و عمل به دستوراتش عنایت فرماید. آمین

شرایط روزه واقعی در کلام رسول خدا(ص)

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ(ص) لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ: یَا جَابِرُ! هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ مَنْ صَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ لَیْلِهِ وَ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ کَفَّ لِسَانَهُ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ کَخُرُوجِهِ مِنَ الشَّهْرِ قَالَ جَابِرٌ یَا رَسُولَ اللهِ مَا أَحْسَنَ هَذَا الْحَدِیثَ. فَقَالَ رَسُولُ اللهِ(ص): یَا جَابِرُ وَ مَا أَشَدَّ هَذِهِ الشُّرُوط»؛ ^[1]

امام باقر(علیه السلام) گفت: رسول خدا(ص) به جابر بن عبدالله انصاری فرمود: ای جابر! این ماه رمضان است که هر کس روز آن را روزه بدارد و و مقداری از شب آن را شب زنده‌‌دار باشد و شکم و شهوت خود را نگه‌‌ دارد و زبان خود را باز دارد، از گناهان خود خارج می‌‌شود چنان که از این ماه خارج می‌‌شود. جابر عرض کرد: یا رسول الله این حدیث چقدر زیباست. پیامبرخدا(ص)فرمود: ای جابر! و چقدر سخت است مراعات این شروط.

درک حقیقت ایمان با ولایت اهلبیت و دشمنی با دشمنانشان

قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع): یَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَّمَا یَعْبُدُ اللهَ مَنْ عَرَفَ اللهَ وَ أَمَّا مَنْ لَا یَعْرِفُ اللهَ کَأَنَّمَا یَعْبُدُ غَیْرَهُ هَکَذَا ضَالًّا. قُلْتُ: أَصْلَحَکَ اللهُ وَ مَا مَعْرِفَةُ اللهِ؟ قَالَ: یُصَدِّقُ اللهَ وَ یُصَدِّقُ مُحَمَّداً رَسُولَ اللهِ(ص) فِی مُوَالاةِ عَلِیٍّ وَ الِایتِمَامِ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَی مِنْ بَعْدِهِ وَ الْبَرَاءَةُ إِلَی اللهِ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ کَذَلِکَ عِرْفَانُ اللهِ. قَالَ قُلْتُ: أَصْلَحَکَ اللهُ أَیُّ شَیْ‏ءٍ إِذَا عَمِلْتُهُ أَنَا اسْتَکْمَلْتُ حَقِیقَةَ الْإِیمَانِ؟ قَالَ: تُوَالِی أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ تُعَادِی أَعْدَاءَ اللهِ وَ تَکُونُ مَعَ الصَّادِقِینَ کَمَا أَمَرَکَ اللَّهُ. قَالَ قُلْتُ‏: وَ مَنْ أَوْلِیَاءُ اللهِ؟ فَقَالَ: أَوْلِیَاءُ اللهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ انْتَهَی الْأَمْرُ إِلَیْنَا ثُمَّ ابْنِی جَعْفَرٌ وَ أَوْمَأَ إِلَی جَعْفَرٍ وَ هُوَ جَالِسٌ. فَمَنْ وَالَی هَؤُلَاءِ فَقَدْ وَالَی أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ کَانَ مَعَ الصَّادِقِینَ کَمَا أَمَرَهُ اللهُ. قُلْتُ: وَ مَنْ أَعْدَاءُ اللهِ أَصْلَحَکَ اللهُ؟ قَالَ: الْأَوْثَانُ الْأَرْبَعَةُ. قَالَ قُلْتُ: مَنْ هُمْ؟ قَالَ أَبُوالْفَصِیلِ وَ رُمَعُ وَ نَعْثَلٌ وَ مُعَاوِیَةُ وَ مَنْ دَانَ دِینَهُمْ فَمَنْ عَادَی هَؤُلَاءِ فَقَدْ عَادَی أَعْدَاءَ اللهِ»؛^[2]

حضرت باقر(ع) به من فرمود: «ای ابوحمزه! کسی خدا را عبادت می‌‌‌کند که خدا را بشناسد و اما کسی که خدا را نشناخت پس مثل این است که در حال گمراهی عبادت می‌‌‌کند.»

عرض کردم: معرفت خدا چیست؟

فرمود: «خدا و رسول‌الله را تصدیق کن، به حضرت علی(ع) و ائمه معصومین بعد از آن حضرت اقتدا کن و از دشمنان آن‌‌‌ها بیزاری بجوی؛ این است معرفت خدا.»

عرض کردم: خدا شما را سلامت بدارد، با چه عملی، حقیقت ایمان را کامل کرده‌ام؟

فرمودند: «دوست داشتن اولیای خدا و دشمنی با دشمنان خدا و این که با صادقان باشی همچنان که خدا تو را امر کرده.»

عرض کردم: اولیاء و دوستان خدا و دشمنان خدا چه کسانی هستند؟

فرمودند: «دوستان خدا؛ محمّد رسول‌الله و علی و حسن و حسین و علی بن الحسین(ع) هستند، سپس امر به ما رسیده(یعنی امر امامت و دوستی حق تعالی) سپس پسرم جعفر» و اشاره فرمودند به حضرت امام صادق(ع) در حالی که آن حضرت نشسته بودند. بعد فرمودند: «کسی که با این‌‌‌ها دوستی کند به تحقیق با أولیاءالله دوستی کرده است و چنین شخصی با صادقین می‌باشد، همانطور که خدای تعالی وی را امر نموده است.»

عرض کردم: دشمنان خدا کیستند؟

فرمودند: «اوثان أربعه (بُت‌‌های چهارگانه)».

عرض کردم: آنها کیستند؟

فرمودند: «ابوالفصیل و رمع و نعثل و معاویه و هرکس که متدیّن به دین آن‌‌‌‌‌ها شود. پس هر کس با آن‌‌‌ها دشمنی کند، به تحقیق با دشمنان خدا دشمنی کرده است».

[لازم به ذکر است که مراد از ابوالفصیل؛ «ابوبکر» است که به این کنیه ذکر می‌شود. و مراد از «رمع»(که بر عکس عُمَر می‌‌باشد)؛ همان «عمر» است و مراد از نعثل؛ «عثمان» است؛ چنانچه در لغت هم به این تفسیر اشاره شده است.]

ثواب عظیم افطاری دادن در ماه رمضان

«مَنْ أَفْطَرَ فِیهِ مُؤْمِناً صَائِماً کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةُ الذُّنُوبِ فِیمَا مَضَی‏»؛^[3]

 هر کس در ماه رمضان، روزه‌‌‌‌دار مؤمنی را إفطار دهد، نزد خداوند پاداشی چون آزاد کردن برده خواهد داشت و گناهان گذشته‏‌‌اش‏ آمرزیده خواهد شد.

 

---

[1]. جامع الاخبار: 80.

[2]. بحار الأنوار ‏27: 58.

[3]. روضة الواعظین و بصیرة المتعظین ‏2: 339.

ترس در وجود آنهاست،اندوه و غمی بر آنها سنگینی می‌‌کند،مورد مکر و حیله قرار گرفته‌‌اند،به دنبال به دست آوردن دنیا

این مطلب برای کسانی مفید است که «ترس در وجود آنهاست» یا «اندوه و غمی بر آنها سنگینی می‌‌کند»، یا «مورد مکر و حیله قرار گرفته‌‌اند» و یا «به دنبال به دست آوردن دنیا» هستند.

اگر شما نیز یکی از این افراد هستید، پس ادامه مطلب را بخوانید.

گاهی مواقع برخی دستورات در دین اسلام آمده است که از آنها غافلیم و برای رسیدن به مقصود، به جای عمل به آن دستورات ارزشمند و مهم به بیراهه می‌‌رویم.

در روایتی بسیار زیبا و ارزشمند، امام صادق(علیه‌‌السّلام)، چهار دارو و درمان برای چهار مشکل و حاجت بسیاری از ما ارائه فرموده‌‌اند.

امیدوارم با عمل همراه با اعتقاد، به این دستورات، به مقصود نائل شویم.

در روایتی امام صادق(علیه‌‌السّلام) می‌‌‌فرمایند:

1ـ در شگفتم برای کسی که «ترس بر او غلبه کرده»، چگونه به ذکر «حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ» (آل‌عمران:173) پناه نمی‌‌‌برد.

در حالی که خداوند متعال در ادامه‌‌ی ذکر یاد شده فرموده است: «پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند، و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند، و هیچگونه بدی به آنان نرسید.»

2ـ در شگفتم برای کسی که «اندوهگین است»، چگونه به ذکر «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ‏ مِنَ الظَّالِمِینَ»(انبیاء:87) پناه نمی‌‌‌برد.

در حالی که خداوند در ادامه‌‌ی این ذکر فرموده است: «پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مومنین را نجات می‌بخشیم.»

3ـ در شگفتم برای کسی که «مورد مکر و حیله واقع شده»، چگونه به ذکر «اُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللهِ إِنَّ اللهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ»(غافر:44) پناه نمی‌‌‌برد.

در حالی که خداوند در ادامه‌‌ی ذکر فوق فرموده است: «پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.»

4ـ در شگفتم برای کسی که «طالب دنیا و زیبایی‌‌‌های دنیاست»، چگونه به ذکر «ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِالله» (کهف:39) پناه نمی‌برد.

در حالی که خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: «مردی که فاقد نعمت‌های دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمت‌ها برخوردار بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می‌دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.»

 منبع: بحارالانوار90: 184.

فضیلت عظیم «روزه» در «هوای گرم» ، دورترین بنده از خدا ،سزای زنی که بخاطر مالش بر شوهرش منّت بگذارد

عنوان احادیثی که این هفته تقدیم دوستان عزیز می‌شود از این قرار است:

• فضیلت عظیم «روزه» در «هوای گرم»

• دورترین بنده از خدا

• سزای زنی که بخاطر مالش بر شوهرش منّت بگذارد
• 
  

خداوند به ما توفیق معرفت، عبادت و عمل به دستوراتش عنایت فرماید. آمین

فضیلت عظیم «روزه» در «هوای گرم»

قَالَ أَبُوعَبْدِاللهِ(ع): «مَنْ صَامَ یَوْماً فِی الْحَرِّ فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ وَکَّلَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ أَلْفَ مَلَکٍ یَمْسَحُونَ وَجْهَهُ وَ یُبَشِّرُونَهُ حَتَّی إِذَا أَفْطَرَ قَالَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ مَا أَطْیَبَ رِیحَکَ وَ رَوْحَکَ مَلَائِکَتِی اشْهَدُوا أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَه‏»؛^[1]

امام صادق(علیه السّلام) فرمودند: هر کس که یک روز در گرما روزه بگیرد و خیلی تشنه شود، خدای عزوجل هزار فرشته را وکیل می‌‏کند که دست به صورت او بکشند و او را مژده دهند، و زمانی که افطار کند، خدای عزّوجلّ می‌‏فرماید: چقدر خوشبو هستی. فرشتگانم! گواه باشید که من قطعاً او را آمرزیدم.

دورترین بنده از خدا

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ(ع) قَالَ: «أَبْعَدُ مَا یَکُونُ الْعَبْدُ مِنَ اللهِ أَنْ یَکُونَ الرَّجُلُ یُوَاخِیَ الرَّجُلَ وَ هُوَ یَحْفَظُ عَلَیْهِ زَلَّاتِهِ لِیُعَیِّرَهُ بِهَا یَوْماً مَا»؛^[2]

حضرت صادق(ع) فرمود: دورترین بنده از خدا آن کسیست که با شخصی دوستی و برادری کند، اما لغزشهای او را بر او نگهداری کند که روزی بر آنها سرزنشش کند.

سزای زنی که بخاطر مالش بر شوهرش منّت بگذارد

قَالَ سَلْمَانُ الْفَارِسِیُّ(رَضِیَ اللهُ عَنْهُ) سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ(ص) یَقُولُ: «أَیُّمَا امْرَأَةٍ مَنَّتْ عَلَی زَوْجِهَا بِمَالِهَا فَتَقُولُ إِنَّمَا تَأْکُلُ أَنْتَ مِنْ مَالِی لَوْ أَنَّهَا تَصَدَّقَتْ بِذَلِکَ الْمَالِ فِی سَبِیلِ اللهِ لَا یَقْبَلُ اللهُ مِنْهَا إِلَّا أَنْ یَرْضَی عَنْهَا زَوْجُهَا»؛^[3]

سلمان فارسی(رضوان الله علیه) گفت از پیامبرخدا(ص) شنیدم که می‌‌فرمود: زنی که بخاطر مالش بر شوهرش منت بگذارد و به شوهرش بگوید: «تو از مال من می‏‌‌خوری»، اگر این زن تمام مالش را در راه خدا صدقه دهد، از او پذیرفته نگردد، مگر آنکه شوهرش از او راضی گردد.

 

---

[1]. ثواب الأعمال: 52.

[2]. الکافی‏2: 355.

[3]. مکارم الأخلاق، ص: 202.

احادیث دعا.... شما را سفارش مى کنم به دعا کردن،

1- دعا موجب نزدیکی به خدا

امام صادق علیه السلام:

عَلَیکُم بِالدُّعاءِ ، فَإِنَّکُم لاتَقَرَّبونَ إِلَى اللّه  بِمِثلِهِ ، وَلا تَترُکوا صَغیرَةً لِصِغَرِها أَن تَدعُوا بِها ، إِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الکِبارِ؛

شما را سفارش مى کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیک نمى شوید و دعا کردن براى هیچ امر کوچکى را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیرا حاجتهاى کوچک نیز به دست همان کسى است که حاجتهاى بزرگ به دست اوست.

(کافى، ج2، ص467، ح6)

2- خشنودی خدا و استجابت دعا

امام حسن مجتبى علیه السلام:

أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فى قَلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّه  فَیُستَجابَ لَهُ؛

کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.

(کافى، ج2، ص62، ح11)

3- دعا هنگام آسایش

پیامبر صلى الله علیه و آله:

مَن سَرَّهُ أن یَستَجیبَ اللّه  لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکَربِ فَلیُکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ؛

هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى ها و گرفتارى ها دعاى او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند.

(نهج  الفصاحه، ح 3023)

4- دعا در غیاب دیگران

پیامبر صلى الله علیه و آله:

لَیسَ شَىْ ءٌ أَسرَعَ إِجابَةً مِن دَعوَةِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛

هیچ دعایى زودتر از دعایى که انسان در غیاب کسى مى کند، مستجاب نمى شود.

(بحارالأنوار، ج93، ص359، ح17)

5- دعا هنگام رقت قلب

پیامبر صلى الله علیه و آله:

اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛

دعا کردن را در هنگام رقّت قلب غنیمت شمرید، که رقت قلب، رحمت است.

(بحارالأنوار، ج93، ص347، ح14)

6- استجابت دعا با مال حلال

امام صادق علیه السلام:

إذا أرادَ أَحَدُکُم أَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّب کَسبَهُ وَلیَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه  لا یَرفَعُ إِلَیهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم را بپردازد. دعاى هیچ بنده اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود.

(بحارالأنوار، ج93، ص321، ح31)

7- علت تاخیر در استجابت دعا

امام صادق علیه السلام:

إِنَّ العَبدَ لَیَدعو فَیَقولُ اللّه  عَزَّوَجَلَّ لِلمَلَکَینِ: قَدِ استَجَبتُ لَهُ وَلکِنِ احبَسوهُ بِحاجَتِهِ ، فَإِنّى اُحِبُّ أَن أَسمَعَ صَوتَهُ وَ إِنَّ العَبدَ لَیَدعو فَیَقولُ اللّه  تَبارَکَ وَتَعالى: عَجِّلوا لَهُ حاجَتَهُ فَإِنّى اُبغِضُ صَوتَهُ؛

هر آینه بنده دعا مى کند و خداوند عزوجل به دو فرشته مى فرماید: من دعاى او را مستجاب کردم اما حاجتش را نگهدارید، زیرا دوست دارم صداى او را بشنوم و همانا بنده دعا مى کند و خداوند تبارک و تعالى مى فرماید: زود خواسته اش را برآورید که من خوش ندارم صداى او را بشنوم.

(کافى، ج2، ص489، ح3)

8- ناامیدی از مردم و اجابت خواسته ها

امام سجاد علیه السلام:

مَن لَم یَرجُ النّاسَ فى شَىْ ءٍ وَرَدَّ أَمرَهُ إلَى اللّه  عَزَّوَجَلَّ فى جَمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّه  عَزَّوَجَلَّ لَهُ فى کُلِّ شَىْءٍ؛

هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته اى که او داشته باشد اجابت کند.

(کافى، ج2، ص148، ح3)

9- علت برآورده نشدن دعاها

امام على علیه السلام :

رُبَما سَأَلتَ الشَّىْ ءَ فَلا تُؤتاهُ وَاُوتیتَ خَیرا مِنهُ عاجِلاً أَو آجِلاً أَو صَرَفَ عَنکَ لِما هُوَ خَیرٌ لَکَ، فَلَرُبَّ أمرٍ قَد طَلَبتَهُ فیهِ هَلاکُ دینِکَ لَو اوتیتَهُ، فَلتَکُن مَسأَلَتُکَ فیما یَبقى لَکَ جَمالُهُ وَیُنفى عَنکَ وَبالُهُ؛

گاه چیزى را (از خدا) مى خواهى اما به تو داده نمى شود و دیر یا زود بهتر از آن به تو داده مى شود، یا به خاطر آنچه خیر و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته ات دریغ مى شود، زیرا بسا خواسته اى که اگر برآورده شود به نابودى و تباهى دین تو مى انجامد، پس، چیزى بخواه که زیبایى و نیکیش برایت مى ماند و پیامد سوئى ندارد.

(نهج  البلاغه، نامه 31)

10- برطرف کردن گرفتاری مردم و استجابت دعا

پیامبر صلى الله علیه و آله:

مَن أَرادَ أن تُستَجابَ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کُربَتُهُ فَلیُفَرِّج عَن مُعسِرٍ؛

هر کس مى خواهد دعایش مستجاب شود و غمش از بین برود باید گره از کار گرفتارى باز کند.

(نهج الفصاحه، ح 2961)

11- دعا تنها از بین برنده درد و بیماری

پیامبر صلى الله علیه و آله:

اَلصَّدَقَةُ تَدفَعُ البَلاءَ وَ هِىَ اَنجَحُ دَواءٍ وَ تَدفَعُ القَضاءَ وَ قَد اُبرِمَ اِبراما وَ لا یَذهَبُ بِالدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ؛

صدقه بلا را برطرف مى کند و مؤثرترینِ داروست. همچنین، قضاى حتمى را برمى گرداند و درد و بیمارى ها را چیزى جز دعا و صدقه از بین نمى برد.

(بحارالأنوار، ج 93، ص 137، ح 71)

12- حق نیکوکار دعا برای او

امام سجاد علیه السلام:

اَمّا حَقُّ ذِى المَعروفِ عَلَیکَ فَان تَشـکُرَهُ وَ تَذکُرَ مَعروفَهُ وَ تَـکسِبَهُ المَقالَةَ الحَسَنَةَ وَ تُخلِصُ لَهُ الدُّعاءَ فیما بَینَکَ وَ بَینَ اللّه  عَزَّوَجَلَّ، فَاِذا فَعَلتَ ذلِکَ کُنتَ قَد شَکَرتَهُ سِرّا وَ عَلانیَةً ثُمَّ اِن قَدَرتَ عَلى مُکافاتِهِ یَوما کافَیتَهُ؛

حق کسى که به تو نیکى کرده ، این است که از او تشکر کنى و نیکى اش را به زبان آورى و از او به خوبى یاد کنى و میان خود و خداى عزّوجلّ برایش خالصانه دعا کنى ، هرگاه چنین کردى بى گمان در پنهان و آشکار از او تشکر کرده اى . سپس اگر روزى توانستى نیکى او را جبران کنى ، جبران کن .

(خصال، ص 568)

13- نافرمانی از والدین موجب حبس دعا

امام صادق علیه السلام:

اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛

گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.

(علل الشرایع، ج 2، ص 584)

14- دعا نزد قبر حسین علیه اسلام

امام باقر علیه السلام:

اِنّ الحُسَینَ صاحِبَ کَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَکروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه  عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا یاتیَهُ لَهفانٌ و لا مَکروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَینِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه  عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه  کُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا یا اُولـِى الاَبصار؛

حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود، قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنه اى و هیچ بَلا دیده اى به خدا روى نمى آورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمى کند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمى سازد، مگر این که خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى کند و گناهش را مى بخشد و عمرش را طولانى و روزى اش را گسترده مى سازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!

(بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5)

15- عدم امر به معروف و مستجاب نشدن دعا

پیامبر صلى الله علیه و آله:

إذا لَم یَأمُروا بِمَعروفٍ وَلَم یَنهَوا عَن مُنکَرٍ وَلَم یَتَّبِعوا الأخیارَ مِن أهلِ بَیتى ، سَلَّطَ اللّه  عَلَیهِم شِرارَهُم ، فَیَدعوا عِندَ ذلِکَ خِیارُهُم فَلا تُستَجابُ لَهُم؛

هرگاه (مردم) امر به معروف و نهى از منکر نکنند، و از نیکان خاندان من پیروى ننمایند، خداوند بدانشان را بر آنان مسلّط گرداند و نیکانشان دعا کنند امّا دعایشان مستجاب نشود .

(امالى صدوق، ص 254)

16- نماز شب مایه استجابت دعا

پیامبر صلى الله علیه و آله:

صَلاةُ اللّیلِ مَرضاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ المَلائِکَةِ وَ سُنَّةُ النبیاءِ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ اَصلُ الیمانِ وَ راحَةُ البدانِ وَ کَراهیَةٌ لِلشَّیطانِ وَ سِلاحٌ عَلَى العداءِ وَ اِجابَةٌ لِلدُّعاءِ وَ قَبولُ العمالِ وَ بَرَکَةٌ فِى الرِّزقِ؛

نماز شب، موجب رضایت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پیامبران، نور معرفت، ریشه ایمان، آسایش بدن ها، مایه ناراحتى شیطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مایه اجابت دعا، قبولى اعمال و برکت در روزى است.

(ارشاد القلوب، ج 1، ص 191)

17- حلال خوری و استجابت دعا

پیامبر صلى الله علیه و آله:

یا عَلىُّ مَن أَکَلَ الحَلالَ صَفادینُهُ، وَرَقَّ قَلبُهُ، وَدَمِعَت عَیناهُ مِن خَشیَةِ اللّه  تَعالى وَلَم یَکُن لِدَعوَتِهِ حِجابٌ؛

اى على هر کس حلال بخورد، دینش صفا مى یابد، رقّت قلب پیدا مى کند، چشمانش از ترس خداوند متعال پر اشک مى شود و براى (استجابت) دعایش مانعى نمى باشد.

(میراث حدیث، ج2، ص18، ح2)

18- عاجز ترین مردم ناتوان در دعا

امام حسین علیه السلام:

أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء؛

عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.

(بحارالانوار، ج93، ص 294)

19- دعای سریع الاجابه

امام موسی کاظم علیه السلام:

أوشَک دَعوَةً‌ وَ أسرَعُ إجابَةُ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ‌ بِظَهرِ الغَیبِ؛

دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت می رسد،‌ دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.

(اصول کافی، ج1، ص52)

20- یقین به استجابت دعا

پیامبر صلى الله علیه و آله:

اُدعُوا اللهَ وَ اَنتم مُوقِنونَ بِالاِجابَةِ وَاعلَموا اَنَّ اللهَ لا یَستَجِیبُ دُعاءَ مِن قَلبِ غافِلٍ لاه؛

خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بیخبر نمی پذیرد.

(کنز العمال، ج2، ص72)

21- دعایی که رد نمی شود

پیامبر صلى الله علیه و آله:

لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

دعایى که با بسم اللّه  الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمى شود.

(الدعوات، ص 52)

22- مهلت به تنگدست و استجابت دعا

پیامبر صلى الله علیه و آله:

مَنْ أَرادَ تُسْتَجابُ دَعْوَتُهُ وَأَنْ تُکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ؛

هر کس مى خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.

(کنزالعمال، ج 6، ص 215، ح 15398)

23- علت تاخیر یا تعجیل در استجابت دعا

امام رضا علیه السلام:

إِنَّ اللّه  یُؤَخِّرُ إِجابَةَ الْمُؤْمِنِ شَوْقا إلى دُعائِهِ وَیَقُولُ: صَوتٌ اُحِبُّ أَنْ أَسْمَعَهُ، وَیُعَجِّلُ إجابَةَ دُعاءِ الْمُنافِقِ وَیَقُولُ: صَوْتٌ أَکْرَهُ سَماعَهُ؛

خداوند اجابت دعاى مؤمن را به شوق (شنیدن) دعایش به تأخیر مى اندازد و مى گوید: «صدایى است که دوست دارم آن را بشنوم» و در اجابت دعاى منافق عجله مى کند و مى گوید: صدایى است که از شنیدنش بدم مى آید.

(فقه الرضا علیه السلام ، ص 345)

24- دعاى روزه داران

امام کاظم (علیه السلام) فرمود:

دعوة الصائم تستجاب عند افطاره؛

دعاى شخص روزه دار هنگام افطار مستجاب مى شود.

(بحار الانوار، ج 92، ص 255، ح 33)

24- دعاى هنگام سختی

 امام صادق (علیه السلام) فرمود:

مَن سَرَّهُ أن یُستَجابَ لَهُ فِی الشِّدَّةِ فَلیُکثِرِ الدُّعاءَ فِی الرَّخاءِ.

هرکه خوش دارد دعایش هنگام سختى مستجاب شود، هنگام آسایش، بسیار دعا کند.

وسائل ‏الشیعة - ج 4 - ص 1096

25- اجابت دعا

 امام علی (علیه السلام) فرمود:

لا تَستَبطیِء إجابَةَ دُعائِکَ وَ قَد سَدَدتَ طَریقَهُ بالذُّنوبِ

اجابت دعایت را دیر مپندار، در حالی که خودت با گناه راه اجابت آن را بسته ای.

غررالحکم و دررالکلم ح 10329

احادیث از امام صادق علیه سلام ...

چهل حدیث درباره اهمیت و فضیلت نماز و نتایج سبک شمردن نماز و برآورده شدن حاجات بوسله نماز و ...
 

نماز آخرین توصیه انبیاء
1. أحَبُّ الأعمَالِ إلَی الله - عز وجل - الصَّلوةُ و هِی آخَر وَصَایا الأنبِیاء
نماز، بهترین کارها نزد خداوند و آخرین وصیت های پیامبران الهی است.

میزان الحکمة، ج 5، ص 397 

 نماز و خدمت

2.  إنَّ طَاعَةُ الله خِدمَتُه فِی الأرضِ فَلَیس شَیءٌ مِن خِدمِته یَعدِلُ الصَّلاة
پیروی و اطاعت از پروردگار، خدمت کردن به او در زمین است و هیچ چیز در خدمت به پروردگار معادل نماز نیست.

میزان الحکمه، ج 5، ص 318

بهترین اعمال در قیامت
3.  إنَّ أفضَل الأعمالِ عِندَالله یَومَ القِیامة، الصَّلوة
همانا بهترین عمل نزد خداوند، در روز قیامت، نماز است.

مستدرک الوسائل، ج 3، ص 7

آخرین سفارش پیامبر (صلی الله علیه و آله)

4.  عَلَیکَ بِالصَّلاة! فَإنَّ آخَر مَا اُوصِی بِه رَسُولُ الله و حَثَّ عَلَیه، الصَّلاة
بر تو باد به نماز! زیرا آخرین چیزی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به آن سفارش و بر انجام آن تاکید نمود، نماز است.

بحار الانور، ج 84، ص 236

ارزش نماز
5.  إذا قَام المُصَلِّی إلَی الصَّلاة، نَزَلَت عَلَیه الرَّحمَة مِن أعنَانِ السَّماء إلی أعنانِ الأرضِ و حُفَّت بِه المَلائِکة و نَاداهُ مَلَکٌ لَو یَعلَم هَذا المُصَلِّی مَا فِی الصَّلاة مَا انفّتَل
هنگامی که انسان به نماز ایستد، رحمت خدا ازآسمان بر او نازل می شود و ملائکه اطرافش را احاطه کرده و فرشته ای می گوید: اگراین نمازگزار ارزش  نماز را می دانست هیچ گاه از نماز منصرف نمی شد.

اصول کافی، ج 3، ص 265

علامت عامل دین
6.  قَال لُقمان لإبنِه: لِکُلِّ شَیءٍ عَلامَةٌ یُعرَفُ بّها و یُشهَد عَلیها و أنَّ لِلدِّینِ ثَلاث عَلاماتٍ: العِلم و الإیمان و العَمَل بِه، (إلی أن قال) ولِلعَامِل ثَلاث عَلاماتٍ: الصَّلوة و الصِّیام و الزَّکوة
حضرت لقمان به فرزندانش فرمود: برای هر چیزی علامتی است که به وسیله آن علامت شناخته می شود و به او شهادت داده می¬شود. به درستی که برای دین سه علامت است: علم، ایمان و عمل به ایمان؛ تا آنجا که فرمود: برای عامل به دین سه علامت است: نماز، روزه و زکات.

مستدرک الوسائل، ج 1، ص 183

 باقیات صالحات
7.  سَئَلتُ أبا عَبدِالله (علیه السلام) عَنِ البَاقِیاتِ الصَّالِحات، فَقَال: هِی الصَّلواة فَحَافِظُوا عَلَیها
ادریس قمی می گوید از امام صادق (علیه السلام) در مورد کارهای نیک ماندگار سؤال کردم، امام فرمود: آن نماز است، پس محافظت بر نماز کنید.

مستدرک الوسائل، ج 1، ص172

برتری نماز

8.  أمّا أنَّهُ لَیسَ شَیءٌ أفضَل مِن الحَجّ إلّا الصَّلاة
به درستی که هیچ عملی بالاتر از حج نیست، مگر نماز.

وسائل الشیعه، ج3، ص 26

دو رکعت نماز و بخشش گناهان

9.  مَن صَلَّی رَکعَتَینِ یَعلَم مَایَقُول فِیهِما إنصَرَف و لَیس بَینَه و بَینَ الله - عز وجل- ذنب إلا غَفَرَه لَه
هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه می گوید، از نماز فارغ می شود، در حالی که میان او و میان خدای عزوجل گناهی نیست، مگر این که خداوند برای او می بخشاید.

بحارالانوار، ج84، ص240 

 مراقبت در وقت نماز
10.  إمتَحَنُوا شِیعتَنَا عِند ثَلاثٍ: عِند مَواقِیتِ الصَّلاة کَیفَ مُحافِظَتُهم عَلَیها، و عِند سِرارِهِم کَیف حفظَهُم لَها عِند عَدُوِّنا وإلی أموالِهِم کَیفَ مُواسَاتِهم لإخوانِهِم فِیها
شیعیان ما و پیروان ما را به سه مساله امتحان کنید:1- دراهمیت دادن به اوقات نماز، که آیا اول وقت نماز را برپا می دارند یا خیر؟2- حفظ أسرار، یعنی در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند یا خیر؟3- و از حیث  توانمندی های مالی، یعنی آیا در مال خود برای برادران دینی سهمی قائلند و دست  آنها را می گیرند یا خیر؟

خصال صدوق، ج 1، ص 103

کمک ملائکه به نمازگزار هنگام مرگ

11.  إنَّ مَلکَ المَوت یَدفَع الشَّیطان عَنِ المُحافِظ عَلَی الصَّلاة و یَلقنه شَهادة أن لا اله الله و أنّ مُحمداً رسُول الله فِی تِلک الحالة العَظِمیة
همانا "ملک الموت" شیطان را در دم مرگ از کسی که حافظ نماز است، دور می کند و شهادت بر وحدانیت خدا و رسالت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را در هنگام هولناک مرگ به او تلقین می کند.(توفیق شهادتین پیدا می کند).

وسائل الشیعه، ج 3، ص 19

تأثیر دو رکعت نماز مقبول

12.  مَن قَبَّلَ الله مِنهُ صَلاة واحِدة لَم یُعَذِّبه
اگر خداوند از کسی دو رکعت نمازش را قبول کند، او را عذاب نمی کند.

وسائل الشیعه، ج 3، ص 22

تمسک به نماز برای رفع مشکل
13. کَانَ عَلِیٌّ (علیه السلام) إذا أمَالَهُ أَمرٌ فَزَع قَامَ إلَی الصَّلاة ثُمَّ تَلا هِذِه الآیة "واستَعِینُوا بِالصَّبر والصَّلاة "
شیوه علی (علیه السلام) چنان بود که چون مشکل مهمی برای او پیش می آمد، به نماز می ایستاد و این آیه را می خواند: "... واستعینوا بالصبر و الصلاة".

تفسیر درالمنثور، ج 1، ص 67

نماز و برطرف شدن اندوه

14.  مَا یَمنَع أَحَدُکُم إذا دَخَل عَلَیه غَم مِن غُمُومِ الدُّنیا أن یَتَوضَّأ ثُمَّ یَدخُل المَسجِدُ فَیَرکَعُ رَکعَتَین یَدعَوالله فِیهِما، أما سَمِعتَ الله تعالی یَقُول: "واستَعِینُوا بِالصَّبرِ و الصَّلاة "
چه مانعی  دارد که چون یکی از شما غم و اندوهی از غم های دنیا بر او درآمد، وضو بگیرد و به مسجد رفته و دو رکعت نماز بخواند و برای  رفع  اندوه خود، خدا را بخواند. مگر نشنیده ای که خدا می فرماید:"واستَعِینُوا بِالصَّبرِ و الصَّلاة".

وسائل الشیعه ج 5، ص 263

نشانه قبولی نماز

15. مَن أحَبَّ أَن یَعلَمَ أقبَلت صَلاتُه أَم لَم تَقَبَّل فَلیُنظُر هَل مَنَعتَه صَلاتُه عَنِ الفَحشاءِ و المُنکَر فَبِقدرِ ما منَعتَه قُبِلَت مِنه
هرکس دوست دارد بداند نمازش قبول شده یا نه، ببیند که آیا نمازش او را از گناه و زشتی باز داشته یا نه؟ پس به هر قدر که نمازش او را از گناه باز داشته  به همان اندازه نمازش قبول شده است.

بحار الانوار، ج82 ص 198

حاجت خواستن بعد از نماز

16.  أنَّ الله فَرَضَ عَلیکُم الصَّلواتِ فِی أحَبِّ الأوقاتِ إلیه، فَاسئَلواالله حَوائِجَکُم عَقیِب فَرائِضَکُم
به درستی که خداوند نمازهای واجب را در بهترین و محبوب ترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.

بحار الانوار، ج 85 ،ص 324

نماز و عطر

17.  رِکعَتانِ یُصَلِّیها المُتَعطَّر، أفضَل مِن سَبعِین رِکعَة یُصَلِّیها غَیرَ مُتَعطَّرٍ
دو رکعت نماز با عطر بهتر است از هفتاد رکعت نماز کسی که عطر نزده است.

مکارم الاخلاق، ص 42

رکوع و سجود طولانی
18.  و عَلَیکُم بِطُول الرُّکُوع و السُّجود فَإنَّ أحَدکُم إذا طَال الرُّکوع و السُّجود یهتفُ إبلِیس مِن خَلفِه، فَقال یا وَیلَتاه! أطاعُوا وعَصَیتُ و سَجَدُوا و أَبِیتُ
بر شما باد به طول رکوع و سجده، که هرگاه یکی از شما رکوع و سجودش طول بکشد، شیطان به دنبال او فریاد می زند: وای بر من! او اطاعت کرد و من معصیت کردم، او سجده کرد و من سر باز زدم.

بحار الانوار، ج 78، ص 199

سجده نزدیکترین حالت
19. أَقرَبُ ما یَکُون العَبد إلَی الله و هَو سَاجِدٌ، قال الله: "وَاسجُد و اقتَرِب"
نزدیکترین حالت بنده به خداوند بزرگ وقتی است که در سجده است خداوند فرمود: "سجده کن وتقرب جوی".

روضة المتقین، ج 2، ص 38

معنای سلام

20. مَعنی السَّلام فِی کُلِّ صَلوةٍ الأمان، أی مَن أدّی أمرُالله و سُنَّة نَبِیِّه - صلی الله علیه و آله - خاشِعاً مِنه قَلبَه فَلَه الأمانُ مِن بَلاءِ الدُّنیا و برائَة مِن عَذابِ الآخِرة
معنی "سلام" در پایان نماز، امان است، یعنی هر کس که امرخدا و سنت پیامبرش را با خشوع قلب به جای آورد، از بلای دنیا در امان، و ازعذاب آخرت برکنار است.

مصباح الشریعه، باب سلام

خشوع در نماز
21.  إذا کُنتَ فِی صَلاتِکَ فَعَلَیک بِالخُشُوع و الإقبال عَلی صَلاتِک فَإنَّ الله تعالی یقول: "الَّذِین هُم فِی صَلاتِهم خاشِعون"
هرگاه در حال نمازبودی، بر تو باد به خشوع و توجه کامل به نماز، چون خداوند در قرآن می فرماید: "اهل ایمان کسانی هستند که در نماز خشوع می ورزند".

میزان الحکمه، ج5، ص379

خشوع امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نماز
22. و کان علی (علیه السلام) إذا قَامَ إلَی الصَّلوةِ فَقال: "وَجَّهت وَجهِی  لِلَّذِی فَطَر السَّمواتِ و الأرض" تَغَیَّر لَونُه حَتَّی یُعرَف ذلک فِی وَجهِه
هنگامی که علی (علیه السلام) به نماز می ایستاد، این آیه شریفه را می خواند: "رو می آورم با تمام وجودم به کسی که آسمان ها و زمین را آفرید" و رنگ مبارک حضرتش تغییر می کرد، به طوری که تغییر حالت و دگرگونی از صورت مبارکش بخوبی مشاهده می گشت.

میزان الحکمه، ج 5، ص 381

ملاک قبولی نماز

23. قَال الله تبارک و تعالی: إنَّما أقبَل الصَّلاةُ لِمَن تَواضَع لِعَظَمَتِی، و یَکُفُّ نَفسَه عَنِ الشَّهواتِ مِن أجلِی و یَقطَع نَهارَهُ بِذِکرِی و لایَتَعاظَمُ عَلَی خَلقِی و یُطعِم الجَائِع و یَکسُو العَارِی، و یَرحَم المُصاب و یُؤوِی الغَریب ...
خداوند متعال فرمود: نماز کسی را می پذیرم که:1- درمقابل عظمت من خاضع باشد.2- از خواسته های نفسانی به خاطر من خود را دور کند.3-روزش را با یاد من به پایان برد.4- بر بندگانم بزرگی نفروشد.5- به گرسنه غذا دهد.6- برهنه را بپوشاند.7- به مصیبت دیده مهربانی کند.8- غریب راپناه دهد.

میزان الحکمه، ج 5، ص 386

کوتاهی در نماز مانع قبولی نماز

24. والله إنَّکُم لِتَعرَفُون مِن جِیرانِکُم و أصحَابِکُم مَن لَو کَان یُصَلِّی لِبَعضِکُم مَا قَبَّلَهَا مِنهُ لإستِخفَافِه بِها، أن الله لایُقبَل إلّا الحَسن، فَکَیفُ یُقبَل مایَستَخَفَّ بِه؟
قسم به خدا، شما از همسایگان و دوستان خود کسانی را می شناسید که اگر برای بعضی از شما نمازی بخوانند، به علت کوتاهی وبی اعتنایی هایی که بر آن روا داشته، از او قبول نخواهیدکرد، همانا خداوند چیز نیکو و شایسته را فقط می پذیرد، پس چگونه بپذیرد عبادتی راکه به آن بی توجهی شده است؟

میزان الحکمه، ج 5، ص387

خشم بر والدین، مانع قبولی نماز

25. مَن نَظَر إلَی أبَوَیهِ نَظَرمَاقِتٍ، و هُما ظَالِمان لَم یَقبَل الله لَه صَلاة
هر کس به پدر و مادرش نگاه تند و خشم آلود کند، اگر چه به وی ستم کرده باشند، خداوند نمازش را نمی پذیرد.

جامع السعادات، ج 2، ص 351

محرومان از شفاعت
26.  لایَنالُ شَفَاعَتُنا مَنِ استَخَفَّ بِالصَّلاة
هر کس نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما دست نخواهد یافت.

فروع کافی، ج 3، ص270،حدیث 15

سبک شمردن نماز و توجه به حاجات
27. إذا قَامَ العَبد فِی الصَّلاة فَخَفَّفَ صَلاتُه قَال الله تعالی لِمَلائِکَتِه: أما تَرَونَ إلَی عَبدِی کَأنَّهُ یَری أنَّ قَضَاءُ حَوائِجِهِ بِیَدِ غَیرِی، أما یَعلَمُ أنَّ قَضَاء حَوائِجُه بِیَدی
وقتی بنده برای نماز به پا خیزد و نمازش را سبک ادا کند، خداوند به فرشتگانش می فرماید: آیا به بنده من نمی نگرید که گویا برآوردن حاجت هایش را به دست دیگری غیر از من می بیند! آیا نمی داند که برآوردن حوایج او به دست من است؟

محجة البیضاء، ج 1، ص341

حضور در مساجد

28. عَلَیکُم بإتیانِ المَساجِد فَإنَّها بُیُوتِ الله فِی الإرض مَن أتاهُ مُطَهَّراً طَهَّرَهُ الله مِن ذُنُوبِه و کَتَب مِن زُوّارِه
بر حضوردر مساجد مواظبت کنید! چرا که مساجد، خانه های خداوند در زمین است. کسی که باحالت طهارت وارد مسجد شود، خداوند او را از گناهانش تطهیر می نماید و نام وی رادر زمره زائرین خویش می نویسد.

وسائل الشیعه، ج 1، ص 267

محبوبیت نماز اول وقت

29. أَفضَلُ الأعمَالِ إلَی الله الصَّلاة لِوقتِها و بِرُّ الوالِدَین و الجَهادُ فِی سَبِیل الله
بهترین اعمال نزد خداوند، نمازاول وقت است. پس از آن نیکی بر پدر و مادر، و سپس جهاد در راه خدا است.

بحار الانوار، ج 3، ص 85

ثواب نماز صبح در اول وقت

30. فَإذا صَلّی العَبد صَلاةُ الصُّبح مَعَ طُلُوعِ الفَجر أثبَتَت لَهُ مَرَّتَین تَثبِتها مَلائِکة اللَّیل و مَلائِکة النَّهار
پس هرگاه بنده خدا، نماز صبح را با طلوع فجر به جای آورد دو مرتبه برای  او نوشته می شود، هم فرشته صبح و هم فرشته شب می نویسند.

ثواب الاعمال، ص 62

تأثیر گفتن اذان و اقامه

31. مَن صَلَّی بِأذان و إقامةٍ صَلَّی خَلفَه صَفّانِ مِنَ المَلائِکَة و مَن صَلَّی بِإقامَةٍ بِغَیرأذان صَلّی خَلفَهُ صَفٌّ واحِد مَا بَین المَشرِق والمَغرِب
هر کس که نماز را با اذان و اقامه بخواند، دو صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می گذارند، و کسی که نماز را با اقامه تنها بخواند یک صف از فرشتگان در پشت سرش نماز می خوانند و اندازه صف به قدر میان مشرق ومغرب است.

محجة البیضاء، ج 1، ص338

اذان با صدای بلند
32.  کَان رسُول الله (صلی الله علیه واله) یَقُول لِبَلال إذا دَخَل الوَقتُ یَا بَلال أعِل فَوقَ الجِدار و أرفَع صَوتَک بِالأذان
رسول خدا (صلی الله علیه واله) هنگامی که وقت نماز فرا می رسید به بلال می فرمود: بالای دیوار (مسجد)برو و اذان را با صدای بلند بگو.

وسائل الشیعه، ج 4، ص 624

وضو پیش و بعد از غذا

33. الوُضُوء قَبلَ الطَّعام و بَعدَه یَذهَبان الفَقر
وضو پیش از غذا و بعد از غذا، فقر را از بین می برد.

وسائل الشیعه، ج 1، ص 256

ثواب اقتدا به عالم

34. الصَّلاة خَلفُ العَالِم بِألف رَکعَة
نماز در پشت سر یک عالم برابر هزار رکعت است.

بحارالانوار، ج 88 ،ص 5

عوامل رستگاری
35.  المُنجِیّات: إطعامُ الطَّعام و إفشَاءِ السَّلام والصَّلاة بِاللَّیل والنَّاسُ نِیام
عوامل رستگاری چند چیزاست: اطعام کردن، آشکارا سلام کردن، نمازشب خواندن در
حالی که مردم آرمیده اند.

محاسن البرقی، ص387

رفع بلا به وسیله نماز گزار
36.  أنَّ الله یَدفَعُ بِمَن یُصَلِّی مِن شِیعَتِنا عَمَّن لایُصَلِّی مِن شِیعَتِنا ولَوأجمَعُوا عَلی تَرکِ الصَّلوة لَهَلَکُوا
همانا خداوند به وسیله شیعیانی که نماز به جا می آورند، از شیعیان بی نماز (بلا) را دفع می کند، ولی اگر همه تارک نماز بودند، هر آینه همه هلاک می شدند.

مستدرک الوسائل، ج 1، ص 184

ملاقات پروردگار

37. هَذِه الصَّلوات الخَمس المَفرُوضات مَن أقَامَهُنَّ و حَافَظ عَلَی مَواقِیتِهّنَّ لَقی الله یَوم القِیامَة
کسی که نمازهای پنج گانه را به پا داشته و محافظت از اوقات آن نماید، روز قیامت، پروردگار را ملاقات می کند.

ثواب الاعمال، ص 70

اثر کار نیک برای میت
38. یَدخُل عَلَی المَیِّتِ فِی قَبرِه الصّلاة و الصَّوم و الحَجّ و الصَّدقة و البِّر و الدُّعاء، و یَکتُب أجرَهُ لِلَّذِی یَفعَلَه و لِلمَیِّت
نماز و روزه و صدقه و نیکی و دعا برای میت در قبر او داخل می شود، و اجر و پاداش این امور برای میت و آن کسی که آن را انجام می دهد، نوشته می شود.

بحار الانوار، ج 82 ،ص 62

سؤال از نمازهای پنج گانه
39. إذا لَقِیت الله بِالصَّلواتِ الخَمس المَفرُوضَات لَم یَسألُکَ عَمَّا سِوی ذَلِک
هنگامی که خداوند را با نمازهای پنج گانه واجب ملاقات کردی، سؤال از شما نمی شود، مگر از نمازهای پنج گانه.

وسائل الشیعه، ج3، ص 5

نشانه شیعه بودن
40.  شِیعَتنُا أهلُ الوُرَع و الإجتِهاد و أهل الوَفاء و الأمانَة و أهل الزُّهد و العِبادَة و أصحَاب الإحدَی و خَمسِین رِکعَة فِی الیَوم واللَّیلَة
شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی  باوفا و امین اند و اهل زهد و عبادت اند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.

بحار الانوار، ج68 ص 167

چهل حدیٍث در مورد پوشش زن ومرد

رسول خدا(ص)  می‌فرماید:

برای زن جایز نیست مچ پایش را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت می‌کند. دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود. سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت می‌کنند. چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است».

۱-  - امام على علیه السّلام فرموده اند : پوشیده و محفوظ داشتن زن مایه آسایش بیشتر و دوام زیبایى اوست . غرر الحکم(۵۸۲۰)

۲- امام صادق علیه السلام می فرمایند: حجاب زن برای طراوت و زیبایی اش مفیدتر می باشد.                     ( المستدرک، ج۵)

۳-  امیرالمومنین علیه السلام در وصیت خود به امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:«با پوشش و حجابی که برای همسرانت قرار می‌دهی، چشم آنان را از هوس و حرام بازمی‌داری، چرا که حجاب برای آنها ثبات بیشتری به ارمغان می آورد. از خروج بی‌حساب و بی‌رویه زنان جلوگیری کن، زیرا مفاسدی دارد؛ و اگر می‌توانی، کاری کن که همسرانت غیر از تو را نشناسند و با مردان رفت و آمد نداشته باشند

۴- حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدران گرامیش از حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام نقل فرمود که: روزی شخص نابینایی اجازه ورود خواست. فاطمه علیهاسلام برخاست و چادر به سر کرد. رسول خدا فرمود:« چرا از او رو می‌گیری، او که تو را نمی‌بیند؟» فاطمه عرض کرد:« او مرا نمی‌بیند، اما من که او را می بینم. و او اگر چه مرا نمی‌بیند ولی بوی مرا که حس می‌کند

۵- رسول خدا(ص) از حضرت جبرئیل(ع) سوال نمود که آیا فرشتگان خنده و گریه دارند؟ جبرئیل فرمود: بله. (یکی از آنجاهایی که فرشتگان می‌خندند) زمانی است که زن بی‌حجابی و بدحجابی می‌میرد، و بستگان او را در قبر می‌گذارند و روی آن زن را با خشت و خاک می‌پوشانند تا بدنش دیده نشود. فرشتگان می‌خندند و می‌گویند: تا وقتی که جوان بود و با دیدنش هر کسی را تحریک می‌کرد و به گناه می‌انداخت(پدر و برادر و شوهرش و…از خود غیرت نشان ندادند) و او را نپوشاندند، ولی اکنون که مرده و همه از دیدنش نفرت دارند او را می‌پوشانند.

۶-  در یک روز بارانی حضرت علی(علیه‌السلام) با پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در بقیع بودند که زنی سوار بر الاغ از آن‌جا عبور می‌کرد. ناگهان پای الاغ در چاله‌ای فرو رفت و زن از بالای آن به زیر افتاد. رسول خدا به سرعت روی خود را برگرداند. حاضران به رسول خدا گفتند این زن شلوار به تن دارد. حضرت سه بار فرمود: خداوند زنان شلوار پوش را رحمت کند. سپس فرمودند: ای مردم! شلوار را به عنوان پوشش برگزینید؛ چرا که از پوشاننده‌ترین لباس‌های شماست‌. و به‌وسیله‌ی آن از زنان خود به هنگام خروج آنان از منزل محافظت کنید. (البته باید توجه داشت که پیامبر، شلوار را به عنوان مکمل پوشش مطرح کردند، نه جایگزین پوشش!)

۷- پیامبر فرموده اند:خدا مردانی را که شبیه زن می‏شوند و زنانی را که خود را شبیه مرد قرارمی‏دهند ، نفرین کرده است.

۸- رسول خدا(ص) فرمودند:سه گروه، هرگز داخل بهشت نمی‌شوند :۱- زنی که خود را درلباس وحرکات وامور دیگر شبیه مرد سازد  و…

۹- امام علی علیه السلام می فرماید: بهترین لباس ؛ لباسی است که تو را از خدا به خود مشغول نسازد.

۱۰-  در حدیث قدسی آمده است :به بندگانم بگوئیدبه لباس دشمنانم در نیایند و خود را شبیه دشمنان من نکنند که در این صورت آنها هم دشمنان من خواهند بود

۱۱- پیامبر می فرمایند:خداوند شما را از عریان شدن نهی کرده است پس شرم کنید از فرشتگانی که همراه شما هستند همان گرامیانی که از شما جدا نمی شوند مگر هنگام قضای حاجت و خلوت کردن با همسر

۱۲- از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) پرسیدند: آیا در تنهایی می‌توانیم کشف عورت کنیم؟ حضرت جواب دادند: خداوند بیش از مردم سزاوار است که از او شرم شود.( سنن ابن ماجه )

۱۳- رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله)فرمودند: خداوند شما را از عریان شدن بازداشته است؛(بحار الانوار ج. ۵۶) لذا از عریان شدن بپرهیزید.( سنن الترمذی )

۱۴- حضرت علی(علیه‌السلام) می فرمایند: وقتی کسی عریان شود، شیطان به او نظر می‌اندازد و در او طمع می کند؛ پس خود را بپوشانید.( تهذیب )

۱۵- پیامبر سه بار فرمود :خدایا ! زنان شلوار پوش را بیامرز . اى مردم ! شلوار بپوشید که شلوار پوشاننده ترین جامه‌‏هاى شماست و زنان خود را در موقعى که بیرون مى‏آیند با شلوار حفظ کنید

۱۶- پیامبر فرمود: صیانت زن او را شادابتر و زیبایى‏اش را پایدارتر مى‏کند

۱۷- پیامبر فرمود: غذائی بخور که خود می پسندی ولی لباسی بپوش که مردم می پسندند

۱۸- در روایت است که برای پیامبر چند قواره پارچه آوردند پیامبر قواره ای را به یکی از یاران خود داد و به او فرمود که این را دو قسمت کن: قسمتی را برای خود جامه کن و قسمت دیگر آن را به همسرت بده تا برای خود روسری کند. بعد به وی فرمود: به همسرت بگو برای این پارچه آستری فراهم کند تا بدن وی از زیر آن نمایان نباشد.( سنن أبی داود، ج ۲)

۱۹- رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: هلاکت زنان امت من در دو چیز است: «طلا و لباس نازک‌‌».( شیخ مفید، امالی).

۲۰- حضرت علی(ع) فرمودند: بر شما باد بر پوشیدن لباس ضخیم؛ چرا که هرکس لباسش نازک باشد، دینش نازک است.

۲۱- اسماء دختر ابوبکر و خواهر عایشه به خانه پیغمبراکرم(ص) آمد درحالی که جامه‌های نازک و بدن نما پوشیده بود.رسول اکرم(ص)روی خویشرا ازوی برگرداند و فرمود:ای اسماء همین که زن به حد بلوغ رسید سزاوار نیست چیزی از بدن او دیده شود مگر ازمچ دست به پایین و صورتش(الدرالمنثورج ۵)

۲۲- رسول خدا(ص) وضعیت دوران ما را از قبل پیش ‌بینی می‌کنند: در آخر امت من، مرد نماهایی هستند که سوار بر وسایل نقلیه خود، بر در مساجد پیاده می‌شوند. زنان اینان، پوشیده‌هایی برهنه‌اند که موهایشان برآمده است. این‌ها زنان نفرین‌شده‌اند.( المحاسن، ج۱)

۲۳- رسول خدا(ص)  می‌فرماید: برای زن جایز نیست مچ پایش را برای مرد نامحرم آشکار سازد و اگر مرتکب چنین عملی شد اول اینکه: خداوند سبحان همیشه او را لعنت می‌کند. دوم اینکه: دچار خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود. سوم اینکه: فرشتگان الهی هم او را لعنت می‌کنند. چهارم: عذاب دردناکی برای او در روز قیامت آماده شده است.هر زنی که به خداوند سبحان و روز قیامت ایمان دارد زینتش را برای غیر شوهرش آشکار نمی‌کند و همچنین موی سر و مچ پای خود را نمایان نمی‌سازد و هر زنی که این کارها را برای غیرشوهرش انجام دهد دین خود را فاسد کرده و خداوند را نسیت به خود خشمگین کرده است.

۲۴- رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند:۱- زر و زیور خود را در منظر و دیدگاه غیرشوهر مگذار و در غیاب شوهر خود را خوشبو مکن و مچ پا را نشان مده اگر چنین کنید دینتان را تباه و خدا را به خشم آورده اید.

۲۵- پیامبر اکرم(ص)زنان را از پوشیدن لباس‌های توجه برانگیز بر حذر می‌داشتند.

۲۶- امام صادق(ع) به یکی ازخواهران محمدبن ابی‌عمیر فرمود : وقتی که به دیدار برادرت رفتی لباسهای رنگارنگ و تحریک‌آمیز برتن نکن.

۲۷- رسول حق (ص) به حولا فرمود :روسرى خود را که جلب نظر مى کند نشان مده اگر چنین کنی دینتان را تباه و خدا را به خشم آورده ای.

۲۸- امام رضا (ع):هر کس لباس بپوشد تا مباهات و جلوه گری کند خدا رحمتش را از او باز می دارد .(همراه با نماز)

۲۹- پیامبر فرمود: لباسی بپوش که انگشت نمای مردم نشوی و عزت واحترامت هم محفوظ بماند.

۳۰- فضیل بن یسار می گوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم که آیا ساعد های زن از قسمتهائی است که باید از غیر محارم بپوشاند ؟ فرمود بلی و آنچه زیر روسری قرار می گیرد باید پوشیده شود همچنین از محل دستبند به بالا باید پوشیده شود . (کافی جلد ۵ )

۳۱- نمایان ساختن تمام بدن برای زوج رواست و سر و گردن را می توان در برابر پسر و برادر آشکار کرد، اما در برابر نا محرم باید از چهار پوشش استفاده کرد: پیراهن (درع)، روسری (خمار)، پوششی وسیع تر از روسری که بر روی سینه می افتد (جلباب) و چادر (ازار).(مجمع البحرین).

۳۲- عایشه می گوید: دختر عبدالله بن طفیل که برادر مادری من بود در حالی که زینت کرده بود به خانه ام آمد. در همان هنگام پیامبر(صلی الله علیه وآله)نیز وارد شد و هنگامی که او را دید از او روی برگرداند. عایشه گفت یا رسول الله این دختر، بردار زاده من و خردسال است! پس پیامبر فرمود: هنگامی که زن به دوران عادت ماهانه رسید بر او جایز نیست که جز روی خود موضع دیگری را نمایان کند.( جامع البیان، ج ۹)

۳۳- امام صادق(ع) می‌فرمودند:«سزاوار نیست زن مسلمانی، لباسی بپوشد که بدن وی را نمی‌پوشاند»

۳۴- عبداللّه‏ بن‏عباس، مفسّر و شاگرد سرشناس امیرالمؤمنین علی(ع) گفته است:زن (باید) مو و سینه و دور گردن و زیر گلوی خود را بپوشاند.»( مجمع البیان، ج۷)

۳۵- از حدیث امام باقر استفاده می‌شود که محارم زن مانند برادر، پدر و … حق ندارند به همه جای زن بنگرند و زن نیز نباید بگذارد پایین‌تر از جای گردنبد و بالاتر از مچ دست آشکار گردد. چنین نیست که زن نزد محرمها، هر لباسی بپوشد و با هر آرایشی بیرون آید واندام خود را بنمایاند.

۳۶- یکی از اصحاب پیامبر می‌گوید روزی نشسته بودم و لباسم کنار رفت و ران پایم پیدا شد. پیامبر که در حال عبور بودند، به من گفتند: ران خود را بپوشان که جزء عورت است.( مسند احمد )(قابل توجه برخی آقایان)

۳۷- حضرت موسی(علیه‌السلام) آن‌قدر بر پوشیدگی خود محافظت می‌کرد که مردم می‌پنداشتند وی بیماری جسمانی دارد. رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره‌ی او می‌فرمود: همانا موسی مردی باحیا و پوشیده بود که به دلیل حیایش، هیچ نقطه از بدن وی دیده نشد و لذا هنگامی که می‌خواست وارد آب شود تا بدنش وارد آب نمی‌شد، لباس خود را بیرون نمی‌آورد؛ در حالی که بنی‌اسرائیل حیا نمی‌کردند و در برابر هم برای شستشو برهنه می‌شدند و به یکدیگر نگاه می‌کردند.

۳۸- پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هم هرگاه می‌خواستند غسل کنند، کسی به‌وسیله‌ی پرده ایشان را مستور می‌ساخت.

۳۹- امام صادق(علیه‌السلام) پوشیدگی شدید لقمان را از علل حکیم شدن وی می‌دانند. (قابل توجه کسانی که می گویند پوشش فقط برای زن است)

۴۰- پیامبر روزی یکی از کارگران خود را دید که در فضای باز غسل می‌کند. به وی فرمود: نمی‌بینم از خدایت شرم کرده باشی! مزدت را بگیر ما نیازی به تو نداریم.( المصنف )

حضرت رسول الله (صلی الله و علیه و آله و سلم): همانا دینار و درهم

حضرت رسول الله (صلی الله و علیه و آله و سلم):

إنَّ الدینارَ و الدِّرهَمَ أهلَکَا مَن کان قَبلَکُم و هُما مُهلِکاکُم

همانا دینار و درهم پیشینیان شما را به هلاکت رساند و همین دو نیز هلاک کننده شماست

(جهاد با نفس، ح 643)

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کن

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):

 مَن حاسَبَ نفسَهُ وَقَفَ علی عُیُوبِهِ

هر کس به حساب نفس خود رسیدگی کند به عیبهایش آگاه شود

(شرح غررالحکم،جلد 5،صفحه 299)

امام صادق ( علیه السلام ): آدمى بنده خالص خدا نمى شود

امام صادق ( علیه السلام ):

لایصیر العبد عبداً خالصاًللّه حتى یصیر المدح و الذم عنده سواء؛

آدمى بنده خالص خدا نمى شود تا آنگاه که ستایش و نکوهش نزد او یکسان شود.

(بحارالانوار،جلد ۷۳صفحه ۲۹۴)

قال الامام الباقر ( علیه السلام)

قال الامام الباقر ( علیه السلام):

مَا یَسْتَطِیعُ أَحَدٌ أَنْ یَدَّعِیَ أَنَّ عِنْدَهُ جَمِیعَ الْقُرْآنِ کُلِّهِ ظَاهِرِهِ وَ بَاطِنِهِ غَیْرُ الْأَوْصِیَاءِ

هیچکس نمى تواند ادّعا کند که تمامى قرآن چه ظاهر و چه باطن قرآن نزد اوست مگر جانشینان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم).

الکافی جلد : 1 صفحه : 229

حدیث مردانگی

مردانگى

حدیث (1) امام على علیه السلام :

اَلمُروءَةَ اسمٌ جامِعٌ لِسائِرِ الفَضائِلِ وَالمَحاسِنِ؛
مردانگى، نامى است که همه بزرگواریها و خوبیها را در بر مى گیرد.

غررالحکم، ج2، 158، ح2178

حدیث (2) امام على علیه السلام :

مَرَّ عَلى قومٍ یَتَحَدَّثونَ ـ فیمَ أَنتُم؟ فَقالوا: نَتَذاکَرُ المُروءَةَ، فَقالَ: أَوَ ماکَفاکُمُ اللّه  فى کتابِهِ إِذ یَقولُ: (إنَّ اللّه  یَمُرُ بِالعَدلِ وَالحسانِ) فَالعَدلُ النصافُ وَالحسانُ التَّفَضُّلُ، فَما بَعدَ هذا؟؛
امام على علیه السلام بر گروهى عبور کردند که در حال گفتگو بودند. فرمودند درباره چه سخن مى گویید؟ عرض کردند: درباره مردانگى گفتگو مى کنیم. فرمودند: آیا خداوند در کتاب خود پاسخ شما را نداده است، آنجا که مى فرماید: «همانا خداوند به عدل و احسان فرمان مى دهد؟» عدل، انصاف است و احسان، نیکى و بخشش. غیر از اینها چیز دیگرى هم هست؟

کنزالعمال، ج2، ص451، ح4475

حدیث (3) امام على علیه السلام :

اَلمُروءَةُ اجتِنابُ الرَّجُلِ ما یَشینُهُ وَاکتِسابُهُ ما یُزَیِّنُهُ؛
مردانگى، دورى کردن انسان است از آنچه مایه ننگ اوست و به دست آوردن آنچه که باعث آراستگى اوست.

غررالحکم، ج2، ص56، ح1815

حدیث (4) امام على علیه السلام :

جِماعُ المُروءَةِ أَن لا تَعمَلَ فِى السِّرِّ ما تَستَحیى مِنهُ فِى العَلانیَةِ؛
اساس مردانگى، این است که در پنهان، کارى را نکنى که در آشکار از انجام آن شرم داشته باشى.

غررالحکم، ج3، ص373، ح4785

حدیث (5) امام على علیه السلام :

یُستَدَلُّ عَلى مُروءَةِ الرَّجُلِ بِبَثِّ المَعرُوفِ وَبَذلِ الحسانِ وَتَرکِ الاِمتِنانِ؛
نشانه مردانگى انسان، به همه نیکى کردن و احسان نمودن و منت نگذاشتن است.

غررالحکم، ج3، ص453، ح10974

حدیث (6) امام على علیه السلام :

اَصلُ المُروءَةِ الحَیاءُ وَ ثَمَرَتُهَا العِفَّةُ؛
ریشه مردانگى حیا و میوه اش پاکدامنى است.

غررالحکم، ج2، ص418، ح3101

حدیث (7) امام على علیه السلام :

مِن تَمامِ المُروءَةِ أن تَنسَى الحَقَّ لَکَ وَتَذکُرَ الحَقَّ عَلَیکَ؛
از کمال مردانگى است که حقّى را که بر گردن دیگران دارى، فراموش کنى و حقّى را که دیگران بر گردن تو دارند، به یاد داشته باشى.

غررالحکم، ج6، ص39، ح9409

حدیث (8) امام على علیه السلام :

بِالصِّدقِ وَالوَفاءِ تَکمُلُ المُروءَةُ لأَِهلِها؛
با صداقت و وفادارى، مردانگى به کمال مى رسد.

غررالحکم، ج3، ص231، ح4307

حدیث (9) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَلمُروءَةُ إِصلاحُ المالِ؛
مردانگى، اصلاح ثروت است.

کنزالعمال، ج3، ص408، ح7178

حدیث (10) امام على علیه السلام :

أَقیلوا ذَوِى المُروءآتِ عَثَراتِهِم، فَما یَعتِرُ مِنهُم عاثِرٌ إِلاّ وَیَدُ اللّه  بِیَدِهِ یَرفَعُهُ؛
از لغزش جوانمردان در گذرید، زیرا که هیچ یک از آنان نلغزد، مگر این که دست خداوند دستش را بگیرد و او را بلند کند.

نهج البلاغه، حکمت 20

حدیث (11) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم یَظلِمهُم وَحَدَّثَهُم فَلَم یَکذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم یَخلِفهُم فَهُوَ مِمَّن کَمُلَت مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَت عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَحَرُمَت غیبَتُهُ؛

هر کس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نکند، دروغ نگوید و خلف وعده ننماید، جوانمردیش کامل، عدالتش آشکار، برادرى با او واجب و غیبتش حرام است.

خصال، ص 208، ح 28

حدیث (12) امام حسین علیه السلام :

لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب؛

جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.

تحف العقول، ص 251

شیعیان .... تسلیم امر و نهى ما باشند

عالم آل محمد علیهم السلام امام رضا علیه السلام:

شیعیان ما کسانى هستند که تسلیم امر و نهى ما باشند، گفتار ما را سرلوحه زندگى در عمل و گفتار خود قرار دهند، مخالف دشمنان ما باشند و هر که چنین نباشد از ما نیست.

بحارالأنوار: ج 65، ص 167

چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و......

امام کاظم ( علیه السلام ):

 ما من شی ء تراه عیناک الا وفیه موعظه

چیزی نیست که چشمانت آن را بنگرد ، مگر آن که در آن پند و اندرزی است .

(بحارالانوار ، جلد 78 ، صفحه 319)

امام زمان (علیه السلام) در جواب نامه نائب دوم فرمودند:

کتبت أسأله عن ظهور الفرج فخرج فی التوقیع: کذب الوقاتون.

امام (علیه السلام) در جواب نامه نائب دوم فرمودند:

 ظهور و فرج امام مربوط به خدا است و هرکس وقت تعیین کند دروغ گفته است.

بحارالأنوار ، جلد 53، صفحه 184

 

 

اهل بیت من چون کشتی نوح‌اند؛ هر که بر آن نشیند نجات یابد و آنکه

حضرت رسول الله (صلی الله و علیه و آله و سلم):

 مَثَلُ أهلِ بَیتی کَمَثَلِ سَفینَهِ نوحٍ مَن رَکِبَها فَقَد نَجی وَ مَن تَخَلَّفَ عَنها فَقَد هَلَکَ

اهل بیت من چون کشتی نوح‌اند؛ هر که بر آن نشیند نجات یابد و آنکه از آن تخلف کند هلاک گردد

(عیون الاخبار‍‍، جلد 1، صفحه 211)

 

 

بى اعتنائى و امید نداشتن بدانچه در دست مردم .....

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):

الغنى الاکبر الیأس عما فى ایدى الناس

بى اعتنائى و امید نداشتن بدانچه در دست مردم است بزرگترین توانگرى است.

(نهج البلاغه)

 

ظلم در دنیا همان ظلمتها و تاریکی های آخرت است.

امام باقر ( علیه السلام ):

 الظُلمُ فِی الدُّنیَا هُوَ الظُلُمَاتُ فِی الاَخِرَه.

ظلم در دنیا همان ظلمتها و تاریکی های آخرت است.

(جهاد با نفس، ح 733)

همانا نفرت انگیزترین مخلوق خدا بنده ای است

امام صادق ( علیه السلام ):

 انَّ أبغَضَ خلقِ اللهِ عبدٌ أتقی الناسُ لسانَهُ.

همانا نفرت انگیزترین مخلوق خدا بنده ای است که مردم از شرّ زبان او پرهیز می کنند.

(جهاد النفس،ح672)

من آخرین جانشین پیامبر هستم ، و به وسیله من است که

حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف):

أنا خاتم الأوصیاء و بی یدفع الله البلاء عن أهلی و شیعتی

من آخرین جانشین پیامبر هستم ، و به وسیله من است که خداوند بلا را از خاندان و شیعیانم دور می سازد.

بحارالأنوار ، جلد 52 ، صفحه 30

بدترین مردم در روز قیامت کسانی هستند که

حضرت رسول الله (صلی الله و علیه و آله و سلم):

 شرُّ النّاس یَومَ القِیامَةِ الذَّینَ یُکرمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِم

بدترین مردم در روز قیامت کسانی هستند که(در این دنیا) از ترس شرّشان مورد اکرام و احترام واقع می شوند.

(جهاد با نفس، ح 673 )

بزرگترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خودِ توست

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):

 أکبَرُ العَیب أن تَعیبَ مَا فِیکَ مِثلُهُ

بزرگترین عیب آن است که آنچه را که مانند آن در خودِ توست عیب بشمری.

(جهاد النفس ح 336)

 

هر چشمى در روز قیامت گریان است، مگر سه چشم:

قال الامام الباقر (علیه السلام):

 کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ غَیْرَ ثَلَاثٍ عَیْنٍ سَهِرَتْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَیْنٍ فَاضَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَ عَیْنٍ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ

هر چشمى در روز قیامت گریان است، مگر سه چشم: چشمى که در راه خدا بى خوابى کشد، و چشمى که از ترس خدا اشکش جارى گردد، و چشمى که بر آنچه خداوند حرام کرده است بسته باشد (به مناظر حرام نگاه نکند).

الکافی جلد : 2 صفحه : 80

کسی که نیکو کاری اش او را شادمان کند

امام صادق ( علیه السلام ):

 مَـن سَـرَّتـهُ حَسَـنَـتُـهُ وَ سَـاءَتـهُ سَیِِّـئَـتُـهُ فَـهُـوَ مُـؤمِـنًٌ

کسی که نیکو کاری اش او را شادمان کند و بدی اش وی را بد حال گرداند چنین کسی مومن است.

(جهادالنفس،ح765)

هر کس که خداوند براى او خیر بخواهد، دوستى شایسته نصیب

حضرت رسول الله (صلی الله و علیه وآله و سلم ):

 مَن أرادَ اللّه‏ُ بِهِ خَیرا رَزَقَهُ اللّه‏ُ خَلیلاً صالحِا

هر کس که خداوند براى او خیر بخواهد، دوستى شایسته نصیب وى خواهد نمود.

نهج الفصاحه، ح 3064

قلب شخص نادان در زبان اوست و زبان شخص خردمند در قلب اوست

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):

 قَلبُ الأحمَق ِ فی لِسَانِهِ وَ لِسَانُ العَاقِل ِ فی قَلبهِ

قلب شخص نادان در زبان اوست و زبان شخص خردمند در قلب اوست

(جهاد با نفس، ح 310)

کسی که بین خود و خدایش را اصلاح کند خداوند ....

امام صادق ( علیه السلام ):

مَن اَصلَحَ فیما بَینَهُ وَ بَینَ اللهِ اَصلَحَ اللهُ ما بَینَهُ و بَینَ النَّاسِ

کسی که بین خود و خدایش را اصلاح کند خداوند بین او و مردم را اصلاح می کند

(جهاد النفس ح 355)

 

 

خوبى و بدى در روز جمعه دو چندان مى گردد.

قال الامام الباقر (علیه السلام):

الْخَیْرُ وَ الشَّرُّ یُضَاعَفُ فِی یَوْمِ الْجُمُعَةِ

خوبى و بدى در روز جمعه دو چندان مى گردد.

وسائل‏الشیعة جلد : 7 صفحه : 380

بلند مرتبه ‏ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است...

حضرت رسول الله (صلی الله و علیه و آله و سلم):

 إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه‏ِ یومَ القیامَةِ أَمشاهُم فى أَرضِهِ بِالنَّصیحَةِ لِخَلقِهِ

بلند مرتبه ‏ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است که در روى زمین بیشتر در خیرخواهى و ارشاد مردم قدم بردارد.

(کافی، جلد 2، صفحه 208 صفحه 5)

همانا پشیمانی از بدی آدمی را به سوی ترکِ بدی فرا می خواند

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):

إنَّ النَّدمَ عَلَی الشَّرِّ یَدعو إلَی تَرکِه

همانا پشیمانی از بدی آدمی را به سوی ترکِ بدی فرا می خواند

جهاد با نفس، ح 767

ما خزانه داران علم خداییم و ما ترجمان وحى خداوند هستیم.

قال الامام الباقر (علیه السلام):

 نَحْنُ خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْیِ اللَّه‏

ما خزانه داران علم خداییم و ما ترجمان وحى خداوند هستیم.

الکافی جلد : 1 صفحه : 192

عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست .

امام صادق ( علیه السلام ):

 أکمل الناس عقلا أحسنهم خلقا .

عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست .

(اصول کافی ، جلد 1 ، صفحه 27 )

خوشا بر آنکس که شهوتى حاضر و در دسترس را به خاطر عذابى....

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم):

 طُوبَى لِمَنْ تَرَکَ شَهْوَةً حَاضِرَةً لِمَوْعِدٍ لَمْ یَرَهُ

خوشا بر آنکس که شهوتى حاضر و در دسترس را به خاطر عذابى که به آن وعده داده شده و هنوز ندیده است ترک کند

وسائل‏ الشیعة جلد : 15 صفحه : 310

از ارتکاب معصیتهای الهی در نهان خودداری کنید

امیرالمومنین علی ( علیه السلام ):

 اتَّقوا معاصیَ الله فی الخَلَوَات فانَّ الشَّاهدَ هُوَ الحَاکِم

از ارتکاب معصیتهای الهی در نهان خودداری کنید زیرا آن خدایی که شاهد است خود نیز حاکم است

جهاد با نفس، ح 170

 

کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد

امام صادق ( علیه السلام ):

لا یَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِی قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر

کسی که در قلبش به اندازه ذره ای کبر و خود بزرگ بینی باشد به بهشت وارد نمی شود.

(جهاد النفس ح 569)

کسى که از گناه توبه مى کند مانند کسى است که هیچ گناهى ندارد.

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله و سلم):

 التَّائِبُ مِنَ الذَّنْبِ کَمَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ

کسى که از گناه توبه مى کند مانند کسى است که هیچ گناهى ندارد.

وسائل‏الشیعة جلد : 16 صفحه : 76