او را آراسته است .
احمد بن محمد بن عیسى، از زرارة بن اعین، روایت کرده که از حضرت صادق(علیه السّلام) شنیدم که میفرمود:
...قائم در پشت پرده غیبت، در انتظار اذن خداوند است تا فرمان خروج او را بدهد، و لیکن پروردگار با غیبت او میخواهد شیعیان را بیازماید؛
در غیبت ولى عصر اهل باطل گرفتار شک و تردید میگردند و در حیرت و سرگردانى فرو میروند؛
زراره گوید: عرض کردم، قربانت گردم، اگر من آن زمان را درک کردم چه عملى انجام دهم؟
فرمود: اى زراره هر گاه آن عصر را درک کردى به قرائت این دعا مداومت کن:
«اللهم عرّفنى نفسک، فانک ان لم تعرّفنى نفسک، لم أعرف رسولک، اللهم عرّفنى رسولک فانک ان لم تعرّفنى رسولک، لم أعرف حجتک، اللهم عرّفنى حجتک فانک ان لم تعرّفنى حجتک ضللت عن دینى»
ترجمه:
«پروردگارا! خود را به من بشناسان، که اگر خود را به من نشناسانى، نمیتوانم پیغمبرت را بشناسم؛پروردگارا! پیغمبرت را به من بشناسان، که اگر پیغمبرت را به من نشناسانى نمیتوانم حجت تو را بشناسم. پروردگارا! حجت خود را به من بشناسان، که اگر حجت خود را به من نشناسانى، دین خود را از دست میدهم»امام صادق "علیه السلام" فرمودند:
پدرم از پدرش و او از جدّش از پیامبر "صلی الله علیه و آله و سلم" نقل نمود که فرمودند:
« هر کس توانائی به یاری ما اهل بیت ندارد و در تنهایی خود دشمنان ما را لعن می کند، خداوند صدایش را به آنچه مادون العرش است می رساند.هر دفعه ای که او دشمنان ما را لعن نماید، لعن او را به آسمان می برند و آنها نیز آن کسرا که او لعن نموده، لعن می کنند؛ سپس تعریف از آن شخص لعن کننده می کنند و می گویند: خداوندا، بر این عبد خود که آنچه در توان داشته انجام داده درود فرست که اگر بیش از این می توانست انجام می داداز سوی خداوند ندا می رسد: دعای شما را مستجاب نمودم و ندای شما را شنیدم. من بر روح او در میان ارواح درود فرستادم و او را نزد خودم از برگزیدگاان و خوبان قرار دادم. » (۱)
بحارالأنوار ، ج ۲۷ ، ص ۲۲۳ ، ش ۱۱ ، و ج۵۰ ، ص ۳۱۷ ، و البرهان ، ج ۱ ، ص ۵۶۶ ، ح ۱۴ .
یعقوب تنها یک فرزند خود را از دست داد، در حالی که حتی یقین به مرگ فرزند خود هم نداشت و از شدت گریه چشمانش نابینا شد؛ اما من به چشم خود دیدم که در یک نیمروز چهارده نفر از اهل بیتم را سر بریدند... (۱)
و نیز فرمودند: روز عاشورا چشمهای ما را زخمی کرد، دلهای ما را سوزاند، اشک چشمان ما را روان ساخت، عزیزان ما را خوار کرد. پس بایستی گریه کنندگان بر مثل حسین علیه السلام گریه کنند و بدانید که گریستن بر حسین علیه السلام گناهان بزرگ را میریزد و انسان را پاک میکند (۲)
لهوف: 210/ کامل الزیارت: 107/ بحار الانور 46: 108 و 45: 149 (!)
نفس المهموم 44/ بحار الانوار 44: 284/ امالی صدوق 78(۲)
ان رسول الله خرج الی تبوک و استخلف علیا فقال اتخلفنی فی الصبیان و النساء قال الا ترضی ان تکون منی بمنزله هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی.
(( صحیح بخاری باب غزوه تبوک ج 5 ص 129 // صحیح مسلم ج 7 ص 120 . 121 // الجامع الصحیح سنن الترمذی ج 5 ص 302 // سنن ابن ماجه ج 1 ص 45 // خصائص نسائی ص 48 و 121 // المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 108 // مسند احمد ج1 ص170 و 173 وج 3 ص 338 و ج 6 ص 396// کفایه الطالب ص283 // الاستیعاب قسم الثالث ص 1097و 1098 // اسنی المطالب ص 53 // شرح السنه بغوی ج 14 ص 113 // شواهد التنزیل حاکم حسکانی ج 1 ص 195 ))
ترجمه :
رسول خدا به غزوه تبوک رفت و علی را جانشین خود قرار داد . علی گفت ایا مرا بین بچه ها و زنها به جای خود میگذاری ؟ فرمود : آیا راضی نمیشوی که منزلت تو نسبت به من منزلت هارون به موسی باشد بجز اینکه پیغمبری بعد از من نیست .
قول رسول خدا صلی الله علیه واله که به حضرت امیرالمومنین فرمود :
انت منی و انا منک یعنی تو از من هستی و من از تو هستم .
(( صحیح بخاری ج 3ص 168 کتاب الصلح باب یکتب هذا ... و ج 4 ص 207 بابا مناقب علی بن ابی طالب و ج 5 ص 85 باب عمره القضا // مسند احمد بن حنبل ج 1 ص 98 و 115 و ج 5 ص 204 و صحیح ابن حبان ج 11 ص 229و 230 //السنن الکبری للبیهقی ج 8 ص 499 // السنن الکبری لنسائی ج 5 ص 127 و 148 و 168 و 169 // المصنف لعبد الرزاق ج 11 ص 227// مصنف ابن ابی شیبه ج 7 ص 499 // مجمع الزوائد ج 9 ص 275 // خصائص امیرالمومنین ص 88 و 89 و 122 و 151 // کنزل العمال ج 5 ص579 و ج 11 ص 599 و 639 و 755 و ج 13 ص 60 و ج 15 ص 215 // تفسیر ابن کثیر ج 3 ص 475و ج 4 ص 218// معانی القران ج 5 ص 40 // شواهد التنزیل ج 2 ص 143 // الجامع لاحکام القران ج 13 ص 60و ج 15 ص 215//تاریخ بغداد ج 4 ص 364 // تاریخ مدینه دمشق ج 19 ص 362 و ج 42 ص 53 و ج 63 ص 179 // تهذیب الکمال ج 5 ص 54 // البدایه و النهایه ج 4 ص 267 // و ... ))
نهج البلاغه خطبه 2 :
بذر نافرمانی و انحراف پاشیدند و آب فریب پای آن ریختند و بد بختی و سقوط درو کردند .
نهج البلاغه خطبه 150 :
وقتی که خداوند متعال پیامبر صلی الله علیه واله را از دنیا برد ، گروهی به دوران جاهلیت بازگشتند . راه های باطل ، انها را هلاک کرد و بر اراء نادست تکیه کردند و به بیگانگان پیوستند و از سبب و و وسیله ای ( اهل بیت پیامبر ) که مامور به مودت و دوستی با ان بودند جداشدند . ساختمان دین را از اساسش و بنیادش انتقال دادند و ان را در غیر جای خود بنا کردند . انان معادن هر خطایی هستند و هر کسی در وادی گمراهی قدم گذاشت از درهای انها وارد شد . غوطه ور در دریای حیرت و غرق در جهالت و گمراهی بودند . روش فرعونیان را پیش گرفتند و از اخرت دل بریدند و به دنیا دل بستند و پیوند خود را با دین بریده از ان جدا شدند ...
امام صادق علیه السلام فرمودند :
هنگامی که ابوبکر خلیفه شد عمر به او گفت :
مردم بنده ی دنیا هستند و به غیر از دنیا به چیزی فکر نمیکنند . منع کن از علی و اهل بیتش ، خمس و فدک و فیء را . چون اگر پیروان علی این مطلب ( تحریم اقتصادی ) را بفمهد علی را رها کرده و به خاطر شوق و علاقه ای به دنیا دارند ، به سوی تو می آیند. پس ابوبکر هم این کار را کرد و تمامی حقوق اهل بیت را قطع کرد .
امام رضا علیه السلام فرمودند :
کَمَالُ الدِّینِ وَلَایَتُنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ عَدُوِّنَا .بحارالأنوار ج : 27 ص : 58
دین کامل به دو چیز بستگی داره . ولایت ما اهل بیت و برائت و دوری جستن از دشمنان ما .
امام صادق علیه السلام فرمودند:
آیا دین جز دوست داشتن و بغض نسبت به دشمنان خدا و اهل بیت علیهم السلام چیز دیگه ای هست ؟ یعنی دین یعنی همین دوست داشتن اهل بیت و بیزاری از دشمنان اونها ست . خلاصه این موضوع در دین اینقدر اهمیت داره که و اینقدر در دین تاکید شده که اگر کسیعالما و عامدا ( یعنی متوجه باشه که این بیزاری از دشمنان اهل بیت این قدر مورد تاکید دین مبین اسلامه ) با این قضیه مخالفت کنه بی تردید حرووم زاده ست .
امام صادق علیه السلام فرمودند :
هر کسی در کفر دشمنان و ظالمین به حق اهل بیت شک کنه کافر است .
مَنْ شَکَّ فِی کُفْرِ أَعْدَائِنَا وَ الظَّالِمِینَ لَنَا فَهُوَ کَافِر
( وسائلالشیعة ج : 28 ص : 345 / بحارالأنوار ج : 8 ص : 366 / بحارالأنوار ج : 27 ص : 62 )
امام صادق علیه السلام:
سوگند به خدایی که محمد را به حق مبعوث نمود اگر درقلب جبرئیل و میکائیل ذره ای از محبت ان دو نفر ( ابو بکر و عمر )بود خدا وند انها را با صورت در اتش جهنم می انداخت . بحار الانوار ج45 ص 339
امام صادق علیه السلام فرمودند:
دروغ میگوید کسی که گمان می کند دوستدار ماست اما از دشمنان ما برائت نمی جوید.
(بحارالانوار ج27ص 57 )
امیرالمؤمنین(علیهالسلام) فرمودند:
والله اگر این امت روی خاک بایستند با پای برهنه در حالی که بر سر خود خاکستر ریخته باشند و گریه و زاری کنند و بر کسانی که آنها را گمراه کردهاند و راه خدا را بستهاند و مردم را به سوی جهنم خواندهاند؛ لعنت کنند باز این امت در لعن و بیزاری کم کاری کردهاند.
(بحار الانوار ج30 ص 126)
سعد بن عبداله اشعری ، در تشرفی که خدمت بقیة الله الاعظم، پیدا کرده ، از حضرت این پرسش را نمد ، حضرت فرمودند:
آن دو برای طمع (در قدرت وحکومت)، مسلمان شدند ،
زیرا با یهودیان سر وکار داشتند و از آنها شنیده بودند
که بنابر آنچه در تورات وکتب آسمانی وپیشگوئی هایی
که درباره ی حضرت محمد شده، به آن دو گفته بودند:
همانا پیامبر برعرب چیره وغالب می گردد
مانند غلبه ی بخت النصر بر بنی اسرائیل .
پس هنگامی که رسول خدا امر به نبوت خویش را اظهار نمود،
این دو ( عمر وابوبکر) به طمع این که بعد سامان گرفتن امر و
خاطر جمعی واستقرار حکومت اسلام، از طرف پیامبر اداره ی
بخشی از بلاد به آن ها واگذار شود ، شهادتین را بر زبان جاری
کردند . ولی هنگامی که از خیال ماٌ یوس شدند با همفکران
خود در شب عقبه نقشه کشیدند و...
احتجاج طبرسی ،ج2،ص465
امام زمان ارواحنافداه:
نفع بردن از من در زمان غیبتم مانند نفع بردن از خورشید
هنگام پنهان شدنش در پشت ابرهاست و همانا من ایمنی
بخش اهل زمین هستم، همچنانکه ستارگان ایمنی بخش
اهل آسمانند.
بحار الأنوار، ج53، ص 181
امام رضا علیه سلام فرمودند :
قنبره ( نوعی گنجشک است که به چکاوک گفته می شود) را نخورید،
وآن را دشنام ندهید وبه دست بچه ها ندهید تا با آن بازی کنند،
چرا که این حیوان بسیار تسبیح می گوید وتسبیح او این است :
خدا مبغضین آل محمد را لعنت کند.
ارشاد القلوب ،ج2،ص236.
امام کاظم علیه سلام فرمودند:
اولی ودومی(ابابکر وعمر) همان دونفری هستند
که به اندازه ی چشم به هم زدنی ایمان نیاوردند.
بحار الانوار،ج3،ص409.
امام موسی کاظم علیه سلام فرمودند:
خوشا به حال شیعیان ما! آنهایی که در زمان غیبت قائم آل محمد،
به ریسمان ولایت ما چنگ زده وبر ولایت ما وبرائت از دشمنان ما
ثابت قدم باشند.
آنها از ما هستند وما نیز از آنهاییم ما را به امامت پذیرفته اند وما
آنها را به شیعه بودن آنها قبول کردهایم ، پس خوشا به حال آنها ،
به خدا سوگند آنها در روز قیامت همراه ما ودر درجه ی ما خواهد بود.
آری خوشا به حال آنها ! به خدا سوگند ، آنها در قیامت در درجات ما
،همراه ما هستند.
بحار الانوار ،ج51،ص151.
امام صادق علیه سلام فرموداند:
دین محبت است ومحبت هم دین است
واصل محبت برائت وبیزاری از غیر محبوب است
امام صادق علیه سلام فرمودند:
هرکس در کفر دشمنان ما اهل البیت علیهما سلام وکسانی که
به ما ظلم کرده اند شک کند، او خود کافر است.
بحار الانوار ،ج8،ص337.
امام صادق علیه سلام فرمودند:
ما طائفه بنی هاشم به کوچک وبزرگمان امر می کنیم که آن دونفر(ابابکر و عمر ) را لعن دهند واز آنها بیزاری جویند.
بحار الانوار ،ج5،ص323
حسین ثویر وابن سلمه سراج می گویند:
از امام صادق شنیدیم که بعد از هر نماز چهار مرد وچهار زن را لعنت میکرد؛
ابابکر وعمر وعثمان ومعاویه وهنده (هنده جگر خوار)، ام حکم(دختر هنده)
وعایشه (دختر ابابکر)وحفضه (دختر عمر).
اصول کافی ،ج3،ص342،ح1.
امام صادق علیه سلام فرمودند:
هر ظلمی که در اسلام اتفاق افتاده ویا در آینده تا روز قیامت اتفاق افتد
وهر خونی که تا روز قیامت به حرام بر زمین بریزد وهر عمل منکر و
نا شایستی که تا روز قیامت اتفاق افتد ،همانا وزر وبال آن به گردن
آن دو (ابابکر وعمر) وپیروان آن دو نوشته خواهد شد.
مجمع اانورین، ص124.
امام صادق علیه سلام فرمودند:
در پشت این چشمه خورشید شما چهل چشمه
خورشید دیگر است ودر آن ها خلق بسیاری است
ودر پشت این ماه شما چهل ماه دیگر است ودر آنها
خلق بسیاری وجود دارد که نمی دانند خدا آدم را
آفریده یا نه، ولی بیزاری ولعن بر فلانی وفلانی
(عمر وابوبکر )بر آن ها الهام شده است .
بصائر الدرجات،ص49،ج2.
امام صادق علیه سلام میفرمایند :
دوستی اولیای پروردگار و ولایت آنها واجب است وبیزاری جستن از
دشمنان اولیای خدا نیز واجب است، بیزاری از کسانی که به آل پیامبر
ظلم نموداند ونسبت به آنان پرده دری کردند ، فدک را از فاطمه سلام
الله علیها گرفتند واورا از ارث محروم داشتند وحقوق او وهمسرش را
غصب نمودند وبرای آتش زدن در خانه حضرت زهرا سلام الله علیها
همت گماردند وپایه ریزی ظلم به آنها را کرداند وسنت رسول الله را
تغییر دادن واجب است ...
بحار الانوار ، ج 27، ص 52 .
در روایتی ابو حمزه ثمالی از امام باقر علیه سلام سوال نمودند:
دشمنان خدا چه کسانی هستند ؟
حضرت فرمودند:
دشمنان خدا چهار بت هستند. عمر و ابوبکر وعثمان ومعاویه
وهرکس متدین به دین آنها باشد، پس هر کس با آنان دشمنی
کند ؛ همانا با دشمنان خدا دشمنی کرده است.
بحار الا نوار، ج 27،ص 57.
از امام محمد باقر علیه سلام درباره ی ابابکر وعمر سوال شد ، فرمودند:
این دونفر اول کسی هستند که بر ما ظلم کردند وحق ما را
گرفتند وبر ما برتری جستند وخود را بر ما مسلط کردند،
و دری را بر علیه ما باز کردند که تا روز قیامت چیزی آن را نبندد.
پس خدای تعالی نیامرزد آن دو را بر ظلمی که به ما کردند.
رساله تبری وتولی، ص20.
امام باقر علیه سلام میفرمایند:
همانا آن دو شیخ(ابابکر وعمر) از دنیا رفتند وبه یاد نیاوردند آن
ظلم هایی که در حق امیرالمومنین علیه سلام روا داشتند،
پس لعنت خدا وفرشتگان وهمه مردم بر آن دو باد .
اصول کافی ، ج8،ص246.
امام سجاد علیه سلام میفرمایید:
سه گروه هستند که خدای تبارک وتعالی در روز قیامت با آنان تکلم
نمی کند وبه آنها نگاه نمی کند واز گناه پاکیزه نمی گرداند وبرای آنها
عذاب دردناکی است.
1- کسی که امامی که از جانب خداست را انکار کند
2-کسی که به دروغ ادعای امامت از جانب خدا، بنمایید.
3-کسی که گمان کند برای فلانی وفلانی (عمر وابابکر)
در اسلام نصیب وبهره ای است.
تفسیر عیاشی ، ج1،ص178.